Waarom is het makkelijker om negatieve dingen te zeggen dan positieve?

Ik vind het juist makkelijker om positieve dingen te zeggen...

Negatieve zaken zijn altijd naar buiten, maken herrie of is groot nieuws...

Positieve zaken, vallen niet op, maken geen herrie, en komen niet in het nieuws...

Dus daarom is dat zo...

Daar heb ik gelukkig geen last van. Ik ken wel van die negatief ingestelde mensen, maar daar verkeer ik zo min mogelijk mee.
Volgens mij moet het mogelijk zijn om een positieve instelling aan te leren.
Dus niet de negatieve dingen van een persoon of situatie benadrukken, maar juist de positieve. Die zijn er altijd.
Wellicht ten overvloede: ik heb het hier niet over ernstige situaties met ziekte en dood, maar over alledaagse dingen, zoals de rij bij de kassa, het warme/koude/natte/droge weer, de files op de weg, weinig of slecht slapen, verkoudheid, afijn, noem maar op.

in het algemeen krijg je dan gelijk begrip, de meesten schrikken van positivie dingen, ik benader de mensen in altijd positief en geloof er nog steeds in dat het dan doorgegeven wordt aan de anderen,(cumulatief doorgeven noeoen ik het) nog even en dan hebben we dat ook uit de wereld, wel volhouden...!!! jij / jullie ook svp

ik moet soms stagieres sturen en beoordelen, dus ik kan geen blad voor de mond nemen, daar leren ze niet van.
ik verpak m'n lkritiek altijd in een sandwich van dingen die ze wel goed doen, al is het soms zoeken.
ik vind het helemaal niet makkelijker om negatieve dingen te zeggen.

Draait om emotie. Positief nieuws is zelden zo boeiend als negatief. Bedenk maar, waar zal je aandacht eeder op richten, iemand die zegt 'Ik heb vanavond toch zo lekker gegeten', of 'Heb je dat gehoord. dat feest in Rotterdam dat op een drama uitliep?'. Ik denk bij de meeste mensen het tweede.
Ieder mens heeft van nature de sterke behoefte geraakt (geboeid) te willen worden. En met negatief nieuws lukt dat nu eenmaal sneller.

Ik ben doorgaans positief ingesteld! Negatieve dingen zeggen vind ik juist veel moeilijker....

Negatief is altijd naar buiten gericht. Naar een ander toe. Een vingertje als het ware.

Het is eenvoudig om een ander te beoordelen dan om naar jezelf te kijken. Want wat er in jouw omgaat is eng.

We hebben allemaal de neiging om negatieve dingen te zeggen over de medemens en negatief te reageren. Ik merk zelf dat de anonimiteit dit veel makkelijker maakt en dat ik soms dingen typ die ik in het echte leven nooit zou zeggen (althans niet in dergelijke bewoordingen).
Met al het negatieve nieuws en oproepen tot haat (niet enkel hier, maar ook op andere sites en via mail) begon ik me af te vragen of we ons niet teveel focussen op slechte dingen in het leven.
Het doet toch deugd om iets positiefs te horen?