Is het een goed idee om een middel te bedenken waarmee je kenbaar kunt maken dat je 'iets kwijt wil'?

Question

Ik loop al langer met dit idee rond, maar kom er nu ook op n.a.v. de vraag van Acnaib. http://www.goeievraag.nl/vraag/ervoor-autistische-mens-pasje-dragen.34736)
Er zijn meer mensen die worstelen met een beperking die niet zichtbaar is en waarvan de betreffende persoon op een gegeven moment het op prijs zou stellen als de omgeving op de hoogte is van die beperking.
Iemand die weet dat zij/hij nooit kinderen zal kunnen krijgen. Iemand met het syndroom van Gilles de la Tourette, aids, enz. enz.
Soms wil je het delen met een groep, soms met één persoon.
I.p.v. een pasje met alle bezwaren van dien, dacht ik aan een polsbandje, zoals die je in allerlei kleuren hebt en waarvan de betekenis bij iedereen bekend is.
Je kunt dan zelf kiezen waar en wanneer je daarmee kenbaar maakt, dat er IETS is, wat je kwijt wilt wat belangrijk is voor de verdere omgang met elkaar.

Ik weet het: Voorwaarde is wel dat zo'n polsbandje geintroduceerd wordt door een bekende persoon zodat het algemeen bekend wordt.
Maar wat vind jij van dit idee?

 · Accepted Answer

Het idee is beslist niet verkeerd. Ken zelf personen die soms anders reageren door een beperking en waarbij vreemden dit niet kunnen waarderen of helemaal niet begrijpen omdat er niks aan de buitenkant van deze personen te zien is.

Er zijn overigens al pasjes in de omloop voor personen met NAH (niet aangeboren hersenletsel). Dit pasje biedt deze personen de gelegenheid om bij eventuele misverstanden het pasje te tonen waarom deze personen sommige zaken verkeerd kunnen begrijpen.

Maar het blijft voor zoals met alles voor ieder mens anders. Zo wil de ene met alles te koop lopen en houdt de ander het liever voor zichzelf. Maar zolang iedereen zelf kan bepalen of hij of zij zo'n bandje wil dragen vind ik het geen gek idee.

Ik zag trouwens laatst iemand met een fluoriserend ziekenhuisbandje op het werk. Bleek dat deze persoon een gasbel in zijn oog had. Als deze persoon onwel zou worden waarbij ambulance personeel zou worden ingezet konden die meteen de juiste actie ondernemen. Dus het is helemaal zo gek nog niet.

 · Answer

Nee. Wat mij betreft is dit geen goed idee.

Als je een probleem hebt en er met iemand over wilt praten, dan zal je een stap moeten zetten om contact te leggen. En of dat nou iemand aanspreken is, of een bandje dragen: Het blijft een stap. Dat is reden 1: ik zie de toegevoegde waarde niet

Tweede punt is dat je dan de verantwoording voor het contact leggen bij een ander legt. En daarmee breng je een persoon in een moeilij kparket: Hij of zij draagt dat bandje: Moet ik nu echt over haar zelfmoordneigingen gaan praten?

er zijn hulp instanties die mensen helpen met problemen. En die moeten gebruikt worden. Ga niet de hele wereld met je problemen opzadelen.

 · Answer

Nee, het werkt stigmatiserend en ookal doet een bekende persoon de introductie dan nog kun je vreemde blikken of onbegrip tegenkomen.

 · Answer

Heel goed idee!!
Ik heb ook vaak last van "onwetende mensen" of die me niet begrijpen. Al begrijp ik mezelf soms ook niet altijd... 
Heb een Stoornis in het Autistisch Centrum (ofzoiets, ASS noemen ze het volgens mij)
Ik moet het vaak uitleggen aan mensen waarom ik doe wat ik doe en waarom ik zeg wat ik zeg.
Mn vrienden en vriend weten het van me en die gaan er ook gewoon normaal mee om. Mn beste vriendin zegt ook wel es van ach ja ik weet wie het zegt.
Waar ik "last" van heb is het vaak niet nadenken voordat ik iets zeg of doe.
Ik kan dus al gauw mensen kwetsen terwijl ik het niet zo bedoel... En doe dan ook vaak wel eens dingen die ik achteraf helemaal niet wil doen.
Zo'n bandje als Armstrong had van Life Strong is wel iets...
Goed idee zou ik zeggen!

 · Answer

Bij mensen met een fysieke handicap zie je juist dat ze heel graag als 'normaal' behandeld willen worden. Door een 'ik-heb-een-geestelijk-probleem' bandje te dragen verspreid je dit probleem alleen maar.

Veel mensen _willen_ wel rekening houden met dit soort problemen maar kunnen dit niet. Zeker bij korte ontmoetingen is dit erg lastig. Mensen waar je elke dag mee te maken hebt zul je het toch moeten uitleggen dus ook dan is zo'n bandje mijns inziens geen goed idee.

 · Answer

Nou van mij hoeft dat niet zo. Ik wil gewoon beoordeeld worden op wie ik ben en wat ik wel kan. Ik heb geen zin om mijn beperkingen (die ik zeer zeker heb, ook medisch gezien) als excuses te gebruiken wat ik niet kan. Natuurlijk kan ik me voorstellen dat als je een zware beperking hebt dat het in sommige situaties handig is dat sommige personen daar op de hoogte van zijn. Je kan dan beter een gesprek aan gaan met diegene zodat die precies weet wat wel en niet kan en die kan ook direct vragen stellen. Dat werkt beter dan een polsbandje imo.
Daarnaast, hoeveel verschillende polsbandjes heb je dan wel niet. Iedereen heeft wel een beperking (denk alleen al aan de hoeveelheid mensen die een bril/lenzen draagt). Dan moet iedereen de kenmerken van honderden ziektes uit zijn kop kennen. En bij veel ziektes zijn er verschillende gradaties. Wat bij de één weldegelijk kan, kan bij de ander niet. Gewoon een gesprek aan gaan, werkt beter.

 · Answer

Ik weet niet hoeveel kleuren mensen kunnen onderscheiden, maar als je zelfs het niet kunnen krijgen van kinderen in dit systeem wil onderbrengen dan heb je aan duizend kleuren niet genoeg. Dat gaat dus niet werken. Daarnaast is het de verantwoordelijkheid van de persoon zelf om te bepalen hoe en in welke vorm hij zijn probleem ter sprake brengt, i.p.v. iedereen een lijstje kleuren uit z'n hoofd te laten leren. Mijn hoofd zit al zo vol...

Toegevoegd na 4 minuten:
Een kennis van mij besloot op een gegeven moment een lesbo-kettinkje (met een dubbel vrouwensymbool: cirkel met kruis eronder) te gaan dragen. Dat vond ik wel een mooie oplossing voor haar situatie.

Toegevoegd na 4 minuten:
Een kennis van mij besloot op een gegeven moment een lesbo-kettinkje (met een dubbel vrouwensymbool: cirkel met kruis eronder) te gaan dragen. Dat vond ik wel een mooie oplossing voor haar situatie.

 · Answer

Iedereen heeft wel één of meerdere beperkingen! Er zijn meer beperkingen dan kleuren, lol… Mensen moeten eerst leren hun beperking te accepteren, en daarna kunnen ze dat best aan anderen kenbaar maken, als dit noodzakelijk is. Geen bestempel met bandjes!

 · Answer

Misschien een Electronisch Patienten Dossier.... ?

 · Answer

Ík vind het wel erg stigmatiserend dat je als je een probleem heb een bandje zou moeten dragen.
Ik kan me voorstellen dat het niet altijd even makkelijk is om je probleem bespreekbaar te maken. Maar dit vind ik niet de oplossing.
En het kan nog tot vervelende verwarringen leiden.
Stel je voor dat je je in de kleur vergist en daardoor denkt dat iemand aids heeft, terwijl hij eigenlijk alleen maar platvoeten heeft.

 · Answer

Ik vertel aan iedereen waar ik mee in aanraking kom en waarvan ik verwacht vaker in contact te komen,dat ik diabetes heb en wat er eventueel zou kunnen gebeuren(hypo) en hoe  dan te handelen. Als er mensen zijn die er bang voor zijn en daarom geen omgang met me willen,even goede vrienden, Maar ik vind het wel belangrijk om dergelijke dingen aan mensen kenbaar te maken,met of zonder posbandje.

 · Answer

De mensen om me heen waarvan ik het nodig vind om hun te vertellen wat er aan de hand is, dan vertel ik het hun.
Niet iedereen gaat het aan.
Dus ik zou zeer zeker geen bandje omdoen, om dit te laten zien.

En mijn mening is ook dat ik het zelf niet zo leuk zal vinden om te zien wat mensen allemaal dan om hun pols gaan dragen, je hoeft niet van iedereen alles te weten.

 · Answer

Ik begrijp het eerlijk gezegd niet zo goed.Mensen willen niet graag in een ''hokje''geplaatst worden en dit doet mij daar toch een beetje aan denken.

 · Answer

Ik denk dat dit heel veel gefluister en gegiegel met zich meebrengt. Denk dat je dan meer gezien word als iemand die zielig gevonden wil worden (kijk mij eens, ik heb een ziekte, wat ben ik zielig)
Plus dat mensen niet heel snel een praatje maken met iemand die ze niet kennen. Het lijkt mij een vreemd idee dat ik een bandje om moet. Ik loop dan rustig in de supermarkt mijn boodschapjes te doen en dan ineens vanuit het niets komt er iemand naar me toe met de zin: "ach mevrouw, ik zie dat u astmatisch bent, zal ik de kar duwen? Dan krijgt u het niet zo snel benauwd" 
Kom nou! (dit is maar een voorbeeld, ik heb geen behoefte om hier zielig over te doen)
Als mensen graag over hun aandoening praten, zullen ze dat best wel doen. Geloof mij, ik ben ooit anderhalf uur aan de praat gehouden door een mevrouw die al haar ziektes ging uitleggen aan mij, en ze had geen bandje om hoor.

Ik begrijp je idee, begrijp ook dat je het in eerste instantie (en misschien nu ook nog) een goed idee vond, maar ik vind het niet bepaald een goed idee.

 · Answer

ik denk dat het opzich best een leuk idee is voor op een groot congres of iets dergelijks.maar niet voor altijd op straat want ik denk denkdat je in de praktijk vaak zult krijgen dat mensen zo iemand inderdaad uit de weg gaan, of iemand pesten of uitschelden. anderzijds is het wel een leuk idee omdat je als je allebei zo'n bandje om hebt, je er samen over kunt praten en je sneller lotgenootjes vind.

Een polsbandjescongres waar iedereen heen kan, zo'n bandje om doet en dan met allerlei interessante sprekers etc. dat het alleen in dat gebouw is, dan voel je je ook een stuk veiliger, en denk ik dat men het sneller durft.

Een polsbandjescongres waar iedereen heen kan, zo'n bandje om doet en dan met allerlei interessante sprekers etc. dat het alleen in dat gebouw is, dan voel je je ook een stuk veiliger, en denk ik dat men het sneller durft.

 · Answer

Het zorgt denk ik voor verzuiling van de samenleving van gezond en niet-gezonde mensen zorgt dus het is geen geweldig idee

Is het een goed idee om een middel te bedenken waarmee je kenbaar kunt maken dat je 'iets kwijt wil'?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (15)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: