Wat te doen met verhalen van anderen over hen slechte jeugd? Ik weet bijna niks daarop te zeggen, ik wil degene wel laten weten, dat ik meeleef.

Question

Zonder teveel stress en verdriet te krijgen door hen verhalen, ik ben geen professional.

 · Accepted Answer

Je kan ook vragen aan die ander of ze überhaupt verwachten dat Jij er iets mee doet. Je zal inderdaad vaak te horen krijgen dat het hen al opgelucht heeft dat ze hun verhaal ergens kwijt kunnen.

Anderzijds kan je ook gewoon aangeven dat je niet weet wat te zeggen.

Ik zeg vaak dat ik écht niet zou willen ruilen met hen en dat ik hen moedig vind omdat ze bepaalde zaken hebben doorstaan. Dat op zich brengt altijd een verandering in hun houding wat je spreekt mensen aan op hun kracht in plaats van ze eventueel te bestendigen in hun slachtoffer-positie.

Soms zeg ik ook dat die jeugd gelukkig voorbij is en dat ze NU de kans hebben om zowel voor zichzelf als anderen een aangenamere leefwereld te bekomen.

Uiteraard blijven bepaalde zaken uit onze jeugd een zekere mate van handicap bezorgen maar we hebben elk moment de keuze om dat als een uitdaging te zien en er hard aan te werken om zelf niet de oorzaak te zijn van nieuwe ervaringen die we later alweer als 'slecht' kunnen benoemen.

Persoonlijk maak ik er dus altijd werk van om die negatieve spiraal te doorbreken omdat je anders zelf teveel belast kan worden en daar zit je als luisteraar vast niet op te wachten hé ;-)

Trouwens, je hoeft geen professional of betaalde helper in nood te zijn om toch van even grote waarde te zijn voor jouw medemensen, zelfs kinderen hebben vaak een doeltreffende uitwerking op zaken waar volwassenen geen blijf mee weten, zo ervaar ik dat steeds vaker.

Liefs, Succes en Big Smile van me

 · Answer

Ik vind het altijd prettig als het alleen aangehoord wordt. Medeleven zit ik niet op te wachten. Begrip tonen kan wel maar vorm geen oordeel. Dat is niet aan jou. 
Ik hoop dat je er wat aan hebt

 · Answer

Luisteren doet een persoon ook al veel goed
En als het je te heftig wordt,of je merkt aan jezelf dat het teveel wordt,zeg dit dan eerlijk
Iemand helpen is fijn,maar niet ten kostte van je eigen

En dat iemand soms beter af is bij een hulpverlener,dan help je pas iemand als je iemand daarop wiijst,want anders blijft iemand mischien nog langer zonder hulp door modderen,en alle tijd is dan verloren tijd

 · Answer

Luisteren is dan belangrijk.
Je zou ook vragen kunnen stellen, als je erin geïnteresseerd bent en de persoon dat okee vindt. Hoe iemand dingen opgelost heeft bijvoorbeeld, of van plan is te gaan doen. Daar kan je zelf ook iets van opsteken. 
Je zou ook, als iemand dat op prijs stelt, suggesties kunnen geven. 
Wat je kunt doen om er zelf geen verdriet of stress van te krijgen is je van een afstandje op te stellen: als een, zeg maar geïnteresseerde en begripvolle journalist. Dus zorgen, dat je er zelf niet in meedraait, het niet aan je laat komen.
Meeleven is iets anders dan meelijden.

 · Answer

Luisteren, knik een keer en kijk naar de persoon. Laat merken dat je echt luistert. Dat werkt het best. 
Voor jezelf: na afscheid van degene die je dit verhaal vertelt, laat het los. zet figuurlijk je andere oor open en laat het er weer uit. Het is niet dat je het dan vergeet maar zo gauw je die persoon ziet zal je het je pas weer herinneren.

Wat te doen met verhalen van anderen over hen slechte jeugd? Ik weet bijna niks daarop te zeggen, ik wil degene wel laten weten, dat ik meeleef.

Het beste antwoord

Andere antwoorden (4)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: