Is de Hartstichting een goed "Goed Doel"?

Het CBF-keur, keurmerk voor goede doelen, geeft aan het publiek een vals beeld over de manier waarop ingezameld geld wordt besteed. Dit blijkt uit een rapport dat de VFI, branchevereniging van landelijk wervende goede doelen, vorig jaar maakte op basis van een enquête onder de honderd leden. Het rapport is tot dusver niet in de openbaarheid gebracht. Fondsen die aan een reeks voorwaarden voldoen, kunnen bij het Centraal Bureau Fondsenwerving het CBF-keur aanvragen. Een van de criteria is dat de kosten voor het werven van geld niet boven de 25 procent mogen uitkomen, de zogeheten strijkstoknorm. Anders gezegd: voor iedere euro die een goed doel binnenhaalt, mag niet meer dan 25 eurocent worden uitgegeven. Van de grotere goede doelen die door de VFI zijn ondervraagd, is 68 procent negatief over de betekenis die het publiek geeft aan de 25 procentsnorm. Volgens de VFI denken de meeste gevers dat de norm van toepassing is op álle kosten die goede doelen maken, dus ook de kosten voor personeel en gebouwen. Volgens enkele goede doelen geeft de norm aan het publiek ’slechts een schijnzekerheid’. „Door de goede marketing van het keurmerk heeft het CBF-keur voor het publiek een betekenis gekregen die volstrekt buiten de realiteit staat”, aldus een deelnemer aan de enquête. Een ander schreef: „Als organisatie kan ik, al of niet door een creatieve toerekening van mijn kosten, prachtig voldoen aan de cijfermatige norm, maar kwalitatief aan alle kanten tekortschieten in het realiseren van mijn doelstelling. Op deze wijze ontvang ik brede financiële steun vanuit het publiek terwijl ik heel slecht presteer in de uiteindelijke uitvoering.” Uit de steekproef bleek dat VFI- leden veel meer kritiek hebben op het CBF-keur. Het aanvragen en behouden van het keurmerk geeft een grote financiële rompslomp en brengt flinke kosten met zich mee. Een van de goede doelen klaagde dat de CBF-administratie op jaarbasis één volledige werknemer kost. Volgens directeur Gosse Bosma van de VFI zijn leden in meerderheid voor het behoud van het CBF-keur. „Het keurmerk heeft veel draagvlak. We zijn wel samen met het CBF-bestuur bezig te bekijken op welke punten het keurmerk moet worden gemoderniseerd. Daarbij wordt er ook gekeken naar de 25 procentsnorm.”

Het CBF-keur, keurmerk voor goede doelen, geeft aan het publiek een vals beeld over de manier waarop ingezameld geld wordt besteed. Dit blijkt uit een rapport dat de VFI, branchevereniging van landelijk wervende goede doelen, vorig jaar maakte op basis van een enquête onder de honderd leden. Het rapport is tot dusver niet in de openbaarheid gebracht. Fondsen die aan een reeks voorwaarden voldoen, kunnen bij het Centraal Bureau Fondsenwerving het CBF-keur aanvragen. Een van de criteria is dat de kosten voor het werven van geld niet boven de 25 procent mogen uitkomen, de zogeheten strijkstoknorm. Anders gezegd: voor iedere euro die een goed doel binnenhaalt, mag niet meer dan 25 eurocent worden uitgegeven. Van de grotere goede doelen die door de VFI zijn ondervraagd, is 68 procent negatief over de betekenis die het publiek geeft aan de 25 procentsnorm. Volgens de VFI denken de meeste gevers dat de norm van toepassing is op álle kosten die goede doelen maken, dus ook de kosten voor personeel en gebouwen. Volgens enkele goede doelen geeft de norm aan het publiek ’slechts een schijnzekerheid’. „Door de goede marketing van het keurmerk heeft het CBF-keur voor het publiek een betekenis gekregen die volstrekt buiten de realiteit staat”, aldus een deelnemer aan de enquête. Een ander schreef: „Als organisatie kan ik, al of niet door een creatieve toerekening van mijn kosten, prachtig voldoen aan de cijfermatige norm, maar kwalitatief aan alle kanten tekortschieten in het realiseren van mijn doelstelling. Op deze wijze ontvang ik brede financiële steun vanuit het publiek terwijl ik heel slecht presteer in de uiteindelijke uitvoering.” Uit de steekproef bleek dat VFI- leden veel meer kritiek hebben op het CBF-keur. Het aanvragen en behouden van het keurmerk geeft een grote financiële rompslomp en brengt flinke kosten met zich mee. Een van de goede doelen klaagde dat de CBF-administratie op jaarbasis één volledige werknemer kost. Volgens directeur Gosse Bosma van de VFI zijn leden in meerderheid voor het behoud van het CBF-keur. „Het keurmerk heeft veel draagvlak. We zijn wel samen met het CBF-bestuur bezig te bekijken op welke punten het keurmerk moet worden gemoderniseerd. Daarbij wordt er ook gekeken naar de 25 procentsnorm.”