Zijn wij Nederlanders tolerant?

Absoluut. Nederland is een van de meest tolerante landen ter wereld. Zelfs ten opzichte van flagrante intolerantie.

Helder dat dan ook Nederlanders door de bank genomen tolerant zijn hoewel er de laatste jaren zeer terecht steeds vaker de vraag wordt gesteld in hoeverre je als gemeenschap over je heen moet willen laten lopen. Mijns inziens is er de afgelopen decennia te veel ruimte geweest voor mensen en (onder andere ideologische) stromingen die aan tolerantie een broertje dood hebben. Deze doorgeslagen tolerantie (of als tolerantie vermomde onverschilligheid) heeft een tegenbeweging op gang gebracht en deze acht ik vooralsnog positief. Open staan voor intolerantie is immers niet "tolerant" maar naief en gevaarlijk. Het zal uiteindelijk leiden tot het drastisch minder tolerant worden van een samenleving.

Nederland is volgens zichzelf erg tolerant, maar in werkelijkheid schort het eraan. Je moet tegenwoordig zoveel dingen 'omdat iedereen dat doet/heeft'. Denk aan merkkleding (om niet gepest te worden), als een halve zool worden aangekeken als je ergens in gelooft... enz.

lastige vraag,

ik werk voor een internationaal bedrijf en komen met regelmaat collega's uit andere landen. ze verblijven dan meestal in amsterdam voor een periode van 2 tot 3 maanden om te zien hoe de benelux vestigingfunctioneert. veelal zijn ze ook wel positief over vriendelijkheid van de bevolking hier en over de gang van zaken.
ook denk ik dat je evenementen als de gay pride parade niet zo snel in andere landen zult vinden.

maar terugkomend op je vraag, ja ik vind wel dat nederlanders tolerant zijn t.o.v anders -denkenden

Volgens mij is onze tolerantie behoorlijk selectief. Zolang het ons niet aantast in ons (eer)gevoel zijn we zo tolerant als wat, maar verder...

Ik denk niet dat Nederlandsers werkelijk tolerant zijn. Tolerant is verdraagzaam, ruimdenkend. Ik denk eerlijk gezegd dat de tolerantie waar we ons op voorstaan, eerder onverschilligheid is, desintresse voor wat zich voordoet links en rechts van jouw eigen weg. Zo tolereert menigeen hash-gebruikers, mits het maar niet de buurman is die met enige regelmaat op het balkon onder het jouwe zijn jointje staat te roken. Je beroepen op tolerantie geldt eigenlijk niet als die niet is beproefd, wat mij betreft.

Tolerant ben ik graag naar vrijwel iedereen. Ieder het zijne, wat de een waardevol vindt kan een ander anders waarderen.

tot bepaalde grenzen.....
Als mensen hun standpunten of meningen of regels aan anderen opleggen, willen afdwingen, zelf niet tolerant zijn,

dan kan ik het ook niet zijn.

In alle andere gevallen wel:)

Nederlanders zijn niet tolerant. Nooit geweest ook.
De vermeende tolerantie is als historische traditie weinig meer dan een stilzwijgende overeenkomst je niet te bemoeien met andere groepen, om zelf maximale vrijheid te houden temidden van andersdenkenden. Heel hypocriet wordt dat tolerantie genoemd, maar het is een flinterdun laagje.

In het dorp waarin ik opgroeide was een rigide scheiding tussen katholieken en protestanten, en in mindere mate tussen gereformeerden en nederlands hervormden. Als je als katholiek kind een protestant op de bek sloeg, werd je daarvoor geprezen.
Een kleine Indische gemeenschap was helemaal buitengesloten.

Zodra een groep in negatief daglicht komt te staan, barst het geroep om streng optreden los. De jeugd in de 60-er jaren, surinaamse junkies in de 70-er jaren, buitenlanders in het algemeen, en meer recent de antillianen en marokkanen: één foutje, en je kop mag eraf!

Waar wij denken tolerant te zijn, bedoelen we vaak dat we graag de andere kant op kijken en doorlopen. Tolerantie is natuurlijk iets heel anders dan 'doen alsof het je geen biet interesseert', maar juist 'accepteren dat een ander het anders doet'.

Onze tolerantie uit zich vaak in: "als ik iemand op straat in elkaar geslagen zie worden, denk ik "ach, moet toch kunnen?"" Dat is geen tolerantie, maar desinteresse of angst.

nee