Hoe is Bijgeloof ontstaan.?

Op dezelfde manier als de andere geloven zijn ontstaan.
De grote gelovige stromingen kijken neer op de verering van gouden kalveren en noemen het "bijgeloof".
En dat terwijl er weinig verschil is.

Bijgeloof wordt gevestigd door mensen die hongeren naar erkenning; ze pretenderen iets te weten wat door de toehoorder moeilijk is te ontkrachten, zo gaat het waarschijnlijk met ieder geloof.
Geloof geeft macht en aanzien aan de verkondiger.

Uit onwetendheid.

Sinds mensenheugenis is er altijd bijgeloof geweest.


Bijgeloof is grotendeels ontstaan bij de mensen om de Goden gunstig te stemmen.


En een waarschuwing voor als je de Goden niet gunstig zou stemmen, de Goden je zouden straffen.


Na een tijdje geraakte de Goden meer en meer op de achtergrond maar bleven de handelingen wel verder bestaan en door gegeven...

Vooral mensen die heel precies denken te weten wat 'geloof' is of was (priesters) verklaarden eenvoudigweg wat daar buiten lag tot bijgeloof. Daar hadden ze belang bij om macht en invloed uit te kunnen oefenen.
Die macht zin ze kwijt. Of we nou beter af zin betwijfel ik. Tegen woordig verklaart iedereen maar 'wat hij gelooft' tot waarheid en roept 'schande' als niet iedereen het onmiddelijk met hem eens is.

Toegevoegd na 2 minuten:
2 maal zin is 'zijn'. Dat teotsebort van mij ook.....

Bijgeloof ontstaat heel eenvoudig. Zodra mensen een belangrijke prestatie moeten leveren, of zodra ze worden getroffen door het noodlot, gaan ze op zoek naar zaken in hun omgeving die daar invloed op kunnen uitoefenen. De diepere wortel hiervan is het geloof in onzichtbare, goede en kwade krachten. Bijgeloof is een rituele manier om met het ongrijpbare om te gaan.

Vroeger speelde dat natuurlijk veel sterker dan nu. Het leven was toen veel onzekerder. Wanneer de oogst mislukt was, ging men er van alles bij sleuren om die ramp te verklaren en uit al die angsten ontwikkelde men tientallen rituelen om boze krachten op een afstand te houden. Die onzekerheden zijn tegenwoordig veel minder. Maar zodra we op voor ons onbekend terrein komen, of zodra we een uitzonderlijke prestatie moeten leveren, zoeken we weer op dezelfde manier naar houvast. Vandaar dat sporters vaak extreem bijgelovig zijn. Ze wijten hun prestatie aan een bepaald kledingstuk, aan een bepaald gebaar of een activiteit die ze moeten herhalen om opnieuw succes te kunnen hebben. En het werkt ook nog! Daar zie je de positieve kracht van bijgeloof. Het kan zorgen voor topprestaties!’