Als een goed doel geen (CBF)-keurmerk o.i.d. heeft, kan het dan toch 'goed zitten?'

Jawel hoor, dan kan het helemaal goed zitten. Als er b.v. iemand in het bestuur, of comité van aanbeveling zit, waar jij vertrouwen in hebt, dan kan er niet zoveel misgaan.

Toch lijkt mij het minste wat je kunt doen, vóór je aan zo'n goed doel gaat geven, de vraag te stellen waarom ze geen CBF-Certificaat of CBF-Keur hebben. Hoewel ik zelf niet zo snel een reden kan bedenken, zou het kunnen zijn dat je genoegen neemt met het antwoord. Als je denkt dat dit echt een goed doel is, adviseer de initiatiefnemers dan, zo'n keur of certificaat aan te vragen. Als ze alles volgens de regels doen, is er geen enkele reden om dat niet te doen, en het is alleen maar goed, voor het goede doel.

Zeker kan dat. Zoals iemand anders al zegt: vooral de kleinere doelen kunnen amper voldoen aan de eisen die het CBF stelt. Da's een heel simpel rekensommetje: de aanvraagprocedure kost zo'n 3000 euro. Dat moet je betalen uit je eigen fondsenwerving. Dan krijg je ook nog de herbeoordelingen en de jaarlijkse bijdrage. Eén van de eisen om in aanmerking te komen voor het CBF-keurmerk, is dat je hooguit 25% van het geld dat je inzamelt, gebruikt om je eigen fondsenwerving zeg maar gaande te houden. Als je 3000 euro moet betalen voor alleen al de procedure om voor het keurmerk beoordeeld te worden, moet je dus minimaal 12000 euro per jaar binnenkrijgen met je fondsenwerving. Voor een kleinere stichting, fonds of ander doel, is dat gewoon niet te doen. Daarnaast zijn er nog de andere eisen, sowieso moet je minimaal 3 jaar bestaan, en moet je in de afgelopen 3 jaar hebben voldaan aan de eisen die zij stellen wat betreft bestuur, beleid, en fondsenwerving. Ook moet je een meerjarenplan maken waarin je meetbare doelen stelt en moet je een begroting inleveren. Voor kleine stichtingen is het vaak een beetje leven met de dag: als er geld binnenkomt, kun je werken aan het verwezenlijken van je doelstelling, en anders niet. Dan kún je dus helemaal geen meerjarenbegroting maken, want je hebt geen vaste inkomsten.

Ik heb een tijdlang vrijwilligerswerk gedaan voor een kleine Stichting, en we kwamen er vrij snel achter dat het keurmerk niet is weggelegd voor "de kleintjes". Daarbij zijn er genoeg organisaties die wél een CBF-keur hebben waar er gigantische bedragen gaan naar directeuren en andere medewerkers, en ontving bij ons niemand zelfs maar een onkostenvergoeding. Die Stichting deugde gewoon tot op het bot, want echt álles wat binnenkwam ging naar het goede doel, en het draaide volledig op vrijwilligers. Maar na ons goed geïnformeerd te hebben, besloten we dat we niet eens dat keurmerk wílden: we vonden het zonde om meer dan 3000 euro uit te gaan geven voor een keurmerk, en vonden dat dat ook niet in overeenstemming zou zijn met de statuten en de beschreven doelstelling.

Zo'n keurmerk zegt gewoon lang niet alles. Als je wilt weten of iets deugt, dan zul je je verder moeten verdiepen in doelstellingen en uitvoer dan alleen te kijken naar keurmerken. Voor de grotere organisaties geeft het wel een indicatie, omdat er op de keurmerkhouders toch wat meer controle is. Maar zeker de kleinere organisaties kun je beter op andere punten beoordelen. Vind ik.