Laatst werd mij verteld dat ik nog steeds hetzelfde ben, doe en denk als op mijn 16e. Is het raar dat ik dat een compliment vond?

Dat noemen ze nou 'de eeuwige jeugd' Houwen zo!

Het is niet raar dat je het een compliment vond. Heb het zelf ook, ben van dezelfde leeftijd en de kinderen van mijn zus (22 en 18) vinden mij een supercoole tante omdat ik 'nog zo dicht bij hen sta'.
Tenzij ze er natuurlijk mee bedoelen dat je nog een puber bent die van geen verantwoordelijkheden weet en doet waar hij zin in heeft zonder rekening te huden met anderen. Dan is het weer een ander verhaal natuurlijk.

Ik vind het helemaal niet raar. Al is 16 wel erg jong. Zou ik liever 21 willen zijn haha.
Maar goed ik denk dat het per mens verschillend is wat je wil doen en zijn in het leven, het vooruitschuiven van een kinderwagen op de markt is waarschijnlijk niet jouw ding;-)
Al moet ik er nu ook nog niet aan denken hoor. Kinderen zijn hartstikke leuk, maar wil nog ff genieten van de vrijheid :-D

Nee, dat is niet raar. Zeker niet omdat uit de toelichting blijkt dat je een dergelijk leven maar oubollig vindt. Maar toch denk ik dat er wel degelijk verschil is en dat is ook maar te hopen want met 16 sta je toch iets kinderlijker in het leven.

Dat jij t als compliment beschouwd is natuurlijk positief, of t ook zo bedoeld is is maar de vraag.

Ze bedoelen je energie... Dus je levenskracht is nog van een jonge jongen, jazeker is dat een compliment...

Je hebt een vrijheid van leven bewaard, heel goed...

en wel degelijk een groot compliment...

Sommige mannen zijn op hun 36ste nog lang niet volwassen! Doe er je voordeel mee, er versier jonge vrouwen! ;-)

Sorry, maar ik vind dit toch wel een enigszins ongenuanceerde omschrijving van het leven, wat jij dan kennelijk niet lijdt. Volgens mij vinden een heleboel mensen het leven wat jij daar omschrijft als het gaat om "wim en truus" hartstikke fijn. Het heeft zijn goede en minder goed kanten denk ik.
En zo zou je jouw leven ook kunnen beschrijven.
De manier waarop je de vraag schrijft zegt meer iets over jou dan over de vraag zelf.
Misschien bedoelt men dat je net zoals op je 16e nog niet de verantwoordelijkheid hebt of hebt willen nemen voor een partner of een gezin en je nog op dezelfde manier rondfladdert als vroeger. Of dat je bang bent om je te binden.
Misschien is dit ook je absolute keus, is ook prima, maar daarom is het wel erg flauw en misschien onvolwassen de anderen af te kraken op deze manier. Dat doet iemand van 16 misschien inderdaad zo.

Ha, die Johan;

Als jij je levensstijl goed bij jezelf vind passen dan heb je dus kennelijk de juiste keuzes gemaakt en zou ik het als een compliment beschouwen.

Het lijkt me een compliment als iemand bedoeld dat je nog jong van geest bent. Maar 16 vind ik erg jong, dat associeer ik met pubergedrag en dat zou ik niet als een compliment beschouwen.

Ik zou me zorgen maken als ze dat tegen me zouden zeggen. Ik zou denken: "Ben ik dan echt niks opgeschoten in 20 jaar?" Zelf ben ik blij dat ik me in de loop der jaren enigszins ontwikkeld heb.

Nee hoor, helemaal niet.

Getuige sommige antwoorden die je tot nu toe gegeven hebt en getuige sommige vragen is mijn antwoord inderdaad dat ik het niet raar vind dat jij dat als een compliment beschouwd. Ik persoonlijk zou me toch eens gaan afvragen of het niet tijd wordt dat ik me eens wat meer naar mijn leeftijd zou gaan gedragen.

Johan, na ettelijke vragen in dit genre begin ik me nu echt af te vragen of je wel een bestaand persoon bent en gewoon een beetje rare drol, of dat je maar wat loopt te roepen hier (meer een rare trol).
Je spreekt jezelf voortdurend tegen, hebt vragen die voor ons , complete buitenstaanders, door je volgende of voorgaande vragen luid en duidelijk beantwoord worden, en ziet op de koop toe nog de kans te pas en te onpas GV'ers te beledigen wanneer de waarheid (vermoedelijk) wat te dichtbij komt. Of gewoon voor de lol natuurlijk.

Alle mensen zijn verschillend, gelukkig maar, maar de meeste mensen ontwikkelen zich min of meer langs dezelfde lijnen. Daar kan een paar jaar verschil tussen zitten, maar op je 36e nog beoordeeld worden als iemand van 16, dat kan volgens mij door NIEMAND met eer en geweten bedoeld zijn als een compliment. Vanaf een jaar of 20, 25 misschien, 30 in heel exceptionele gevallen verwachten we een klein beetje volwassen(er) gedrag.

Dan bouw je het uitgaan een beetje af, begint serieus over relaties na te denken (en daar aan te werken, ze komen namelijk niet vanzelf), serieus werk van je carrière te maken, een toekomst voor jezelf op te bouwen en een rol in de maatschappij te spelen. Wie op die leeftijd nog van dag tot dag leeft, kind noch kraai heeft en nergens echt serieus mee bezig is of over nadenkt, wordt in het beste geval een zonderling gevonden, maar eindigt in het ergste geval als een rare, zure oude man die op zijn zestigste nog steeds in de kroeg hangt (of op straat) met weinig meer om voor te leven dan het dagelijkse kratje bier. Zolang je nog gezond van lijf en leden bent misschien een heel bevredigend en spannend leven, maar 'normale' mensen, om die term dan maar even te gebruiken, worden die spanning (inclusief alle nadelen die er bij horen) vanzelf een keertje zat, en gaan verlangen naar (en werken aan) een meer burgerlijk bestaan.

Dat vind je misschien heel grappig, of heel stom, of heel zielig, maar wie het laatst lacht, lacht voorlopig nog het best. Als je nu 36 bent is er nog een kansje, maar als je nog 10 jaar wacht, heb je vermoedelijk de boot gemist en zit er weinig anders op dan je in alle mogelijke bochten te wringen om je eigen keuzes goed te praten. Want dat gaat dan echt geen ander meer voor je doen, voor zover je nog mensen om je heen hebt.

Maar eerlijk gezegd hoop ik gewoon dat je de boel hier een beetje in de maling zit te nemen, want anders ben je écht niet te benijden.

Ik ben nu al een paar vragen van je tegengekomen waarin je redelijk provocerend tegen een bepaalde levensstijl aan loopt te schoppen.
Is dit nu daadwerkelijk je eigen vrije keus, of is het pure nijd omdat het jou niet gelukt is dit leven te krijgen en je daarom heel hard roept dat je het ook niet nodig hebt.
Want dit soort vragen met uitgebreide toevoegingen doen ook aan als iemand van 16, en dat bedoel ik dus niet als een compliment.

Het is helemaal niet raar. Ik denk dat degene die dat gezegd heeft jaloers is op je omdat ie thuis aan de ketting ligt.

Klinkt erg leuk allemaal maar wat over 30 jaar?dan kan je met pensioen,en ben je dus 66,zet je dan nog de bloemetjes buiten?dan ben je dus zoals het nu dus gaat alleen zonder kinderen???ga je je dan mischien niet eenzaam voelen?
Zelf ben ik 35 jaar ik zie er ook jonger uit en gedraag me ook jonger en schatten mensen mij rond de 25 jaar,ik heb 2 kinderen en ik ben getrouwd en een leuke baan.Als ik wil kan en mag ik ook wel de bloemetjes buiten zetten,maar ik vind het juist heerlijk om thuis te zijn tegen mijn man aan te liggen op de basnk,knuffelen met mijn kinderen!!!en tuurlijk heb je dan meer stress en zorgen maar dat is het echt wel allemaal waard hoor.

maar het is waar je je zelf voor kiest en als jij het prettig vind zo prima dan toch!!!
het belangrijkste is dat je gelukkig bent en als je je op deze manier gelukkig bent dan is dat toch goed zo.

Nou,ik vind het bepaald geen compliment! Als je na 20 jaar nog steeds het zelfde bent als toen je 16 was,ben ik toch bang dat er een stilstand is in je geestelijke ontwikkeling. Erg sneu hoor!

tja, wat maakt een mens gelukkig.
zodra je verder wilt - het idee kinderen
opeens wel aantrekt- dan ben je wellicht
ook wijs genoeg voor die keuze.

Je bent nog als zestien - zonder botox!

Als jij dat vindt, waarom dan raar?

Je jong gedragen houdt je jong. Wat maakt het uit wat anderen denken, jij bent dan toch jezelf?

Kinderlijk of kinderachtig, daar zit wel verschil in. Kinderachtig op je 36ste is niet echt charmant. Kinderlijk op je 36ste wel. Vind ik.

Ja, daar ben je dan met je vrijheid en zonder verantwoordelijkheid. Heerlijk elke weekend de bloemen buiten zetten- totdat je echt oud wordt en er eindelijk achterkomt dat je een nogal leeg leven hebt, en alleen achterblijft. Wim en Truus hebben lieve kinderen, elkaar en een fijn thuis. Haha!!

Go Wim en Truus!

Je bent erg ongenuanceerd in je beschrijving van Wim en Truus en alle andere mensen die na een leuke puber/studententijd ervoor gekozen hebben om een gezin te stichten en daar net zo veel voldoening en lol uit halen als jij met je kroegbezoek, onserieuze dagbesteding (dat is hoe jij je baan omschrijft) en viriliteit en diepgang van een 16-jarige.
Nee, nu overdrijf ik! (hopelijk) Maar je kan de opmerking als een compliment opvatten, ik denk eerder dat het NIET zo bedoeld is, anders gaven ze je wel een iets sexier leeftijd mee- zoals 23 ofzo. 16, daar is niets spannends aan...
Sorry!