Is een mens van nature egoïstisch?

Ik weet niet of je dit 'egoïstisch' moet noemen, misschien is het wel een natuurlijk instinct tot zelfbehoud, tot overleving. Dat hebben dieren ook en die noem je ook niet egoïstisch.
Maar ik denk wel dat het antwoord verder Ja is. Ook niet zo gek, want als je jezelf niet kunt redden, kun je ook geen anderen redden.

Egoïsme
Egoïsme (uit het Latijn: 'ego' betekent 'ik'), ook wel ikzucht of zelfzucht genoemd, is een menselijke eigenschap. Er zijn twee soorten egoïsme.

Egoïsme in morele zin
Dit is egoïsme waarbij een persoon meer aan zijn eigen bevrediging denkt dan aan de bevrediging van anderen.
Egoïsme in technische zin
Dit is het zorgen voor het eigen welzijn. Dit soort egoïsme heeft geen negatieve betekenis, omdat het een vanzelfsprekende zaak is dat organismen op hun eigen welzijn letten.

Oorzaken
Er zijn verschillende oorzaken waardoor iemand egoïstisch in morele zin kan zijn.

De persoon heeft in zijn jeugd te veel aandacht gehad en denkt dus dat hij alles kan en mag.
Daardoor is de persoon zich niet erg bewust van het feit dat anderen misschien ook wel gebruik van iets zouden maken. Het doet hem niets als hij hierop wordt aangewezen.
De persoon heeft in zijn jeugd te weinig aandacht gehad. Hierdoor schreeuwt de persoon meer om aandacht en wil bovendien zo weinig mogelijk delen.
Ook kunnen zogenaamde gedragsstoornissen, zoals psychopathie, bijdragen tot egoïsme.

In de zin van zelfbehoud is de mens zeker egoïstisch. Dat zit in onze hersens geprogrammeerd.

Pas wanneer je eigen zelfbehoud niet meer in het geding is, ga je over tot een hoger niveau van denken. D.w.z. aan andere denken.

Vrouwen met kinderen hebben ook nog hun moederinstincten die meespelen. Deze instinct zit ook heel diepgeworteld en kan in sommige gevallen boven het zelfbehoud gaan.