Is het opgroeien zonder vader slecht voor jongens?

Dat deels klopt, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn hoor! Niet iedere jongens worden ''crimineel'' als ze zonder vader opgroeit. Dit is gewoon vooroordelen. Maar vader is voor iedere jongeman heel grote voorbeeld, zeker als kind jong is.

De onderzoeken zijn het op dit vlak niet helemaal met elkaar eens, en om begrijpelijke redenen is het ook niet echt een onderzoek waar men om staat te springen, maar vermoedelijk is het niet zozeer de afwezigheid van de vader in kwestie, maar het type vader dat het kind wel heeft dat mede-oorzaak kan zijn voor probleemgedrag.

Alle verhalen over ' alle lagen van de bevolking' en ' komt in de beste families voor' ten spijt, zie je dit type gebroken (of: nooit intact geweeste) gezinnen voornamelijk in de onderste lagen van de bevolking, waar de intelligentie niet het hoogst, de leercultuur niet het stimulerendst en het arbeidsethos niet best ontwikkeld is. Dat heeft legio oorzaken - die bij lange na niet allemaal bij de mensen in kwestie zelf te zoeken zijn trouwens - waar ik hier de ruimte niet voor heb, maar er zijn wel goede boeken over.

In een dergelijke cultuur is de kans helaas groter dat kinderen met verleidingen in aanraking komen die niet goed zijn voor hun ontwikkeling, en dat ze daar ook geen weerstand aan kunnen bieden, en zijn de kansen zich langs de goede weg aan hun achtergrond te onttrekken minimaal.

Wat je er echt., concreet, langdurig aan zou kunnen doen wil iedereen wel graag weten, vooral politici. Het bestaan van een sociaal stelsel en hulpverleningscircuit lijkt helaas net zo veel -zo niet meer- negatieve als positieve effecten te hebben, en wie weet je hoe een samenleving opbouwt zonder onderklasse, levert een grotere prestatie dan de uitvinder van het perpetuum mobile (die ook niet voor niets niet bestaat).

Zeker is dat ALS er al sprake is van genetische aanleg, deze invloed minimaal is, en de invloed van de gehele omgeving - waar je als individu helaas maar weinig invloed op hebt - juist levensgroot.

Opgroeien zonder de vader is voor elk kind slecht, dus ook voor jongens.

Opgroeiende jongeren zijn per definitie voor ouders 'niet echt gemakkelijk'

Dus wanneer één van de ouders ontbreekt, komt heel de opvoeding, op de andere ouder aan.

De kans dat jongens..maar ook meisjes, bij afwezigheid van de vader, op het verkeerde pad raken, wordt dan natuurlijk groter.

Helaas is hier weinig meer aan te doen dan:

1 Deze situaties proberen te voorkomen èn

2 Tijdig hulp in te roepen..


Groet,

Ton

Het antwoord op deze vraag kan ja en kan nee zijn.

Er zijn gedragsdeskundige onderzoeken die beweren dat een jongen het beter doet met een vader als rolmodel. Maar er zijn ook onderzoeken waaruit blijkt dat het helemaal niet uit maakt.

Het heeft veel te maken met de grondslag van die verschillende onderzoeken en de maatschappelijke gedachte uit sekserollen. 'Vroeger' was het heel belangrijk dat een man zich als een man gedroeg en kon hij dat vooral leren door het voorbeeld van zijn vader te krijgen en te volgen. Als je wil dat je zoon een 'echte man' wordt, dan zal hij ook zeker een voorbeeld van een 'echte man' kunnen gebruiken om zich beter te ontwikkelen. Een zoon moest iemand hebben om tegenop te kijken.

Het niet hebben van een vaderfiguur kan echter wel leiden tot identiteitsproblematiek. Een jongen wordt zich er op een bepaalde leeftijd van bewust dat hij man is, maar krijgt weinig voorbeeld van hoe een man zou moeten zijn. Of hij gaat zich afvragen wie en hoe zijn vader was.

Maar eigenlijk kan het wel hebben van een vader tot net zo veel problemen leiden. Als de vader immers niet zo goed in de opvoeding is en de zoon in zijn voetsporen treed, kan je je afvragen of dat nu wel goed is.

Het is dus niet per definitie goed of slecht en het zal per kind anders uit kunnen pakken.

Als je veel waarde hecht aan de klassieke rolverdeling onder de sekses en dit persee mee wil geven aan je kind, dan is een goed vaderfiguur wel goed om te hebben, maar ook niet persee nodig.

Toegevoegd na 10 minuten:
Neem er bijvoorbeeld als voorbeeld bij dat je een narcistische vader hebt. Welk effect denk je dat dit heeft op het opgroeien van een kind...

Een ander voorbeeld is het hebben van twee moeders, geen vader. Het ligt geheel aan het kind en de opvoeding of en hoeveel effect het op de ontwikkeling van het kind heeft. De zoon van dit koppel kan ook modellen uit zijn omgeving krijgen. Met zijn grootvader of buurman kan hij onderwerpen leren bespreken die hij niet bij zijn moeders kwijt kan.

Het wel hebben van een vader wil niet zeggen dat het bespreken van bepaalde mannenonderwerpen automatisch wel kan en goed gaat...

Oftewel, nogmaals, of een kind hier goed of niet goed uit komt. Ligt uiteindelijk bij zijn omgeving. Het "normale" gezin is geen garantie op een goede ontwikkeling. En zo is ook het ontbreken van de vader geen garantie op mislukking...