Hoe komt het dat ik vaak verbaast en positief verrast ben als iemand zich netjes en beleefd gedraagt?

Wellicht wordt dat beeld aan je opgedrongen door bijvoorbeeld de media. In de diverse nieuwsprogramma's wordt vaak de zwarte kant getoond van de maatschappij. In het echte leven wil het helemaal niet zo zijn dat eenieder zich niet netjes of onbeleefd gedraagt. Het is net als met het verkeer. Men zegt dat iedereen zich als een gek gedraagt in het verkeer. Maar dat kan natuurlijk niet de waarheid zijn.

Waar het vaak mee begint, is hoe je jezelf opstelt. Wil je zelf iemand groeten, dan zul je zien dat anderen zich ook openstellen voor jou. Tevens moet je de wil hebben om het positieve aan mensen te zien.

Dat komt omdat je ondertussen tot een minderheid behoord.

Jaren geleden werkte ik bij een McDonald's vestiging. Veel kinderen uiteraard, allemaal van die vervelende grootmuilen. Op een keer kreeg ik een meisje van een jaar of 9 aan de kassa.
"Mag ik een happy meal alstublieft".
Ik viel al bijna om van verbazing. Ik antwoordde dat het prima was en wat ze er bij wilde drinken. "Cola alstublieft"
Frietsaus erbij?
"Ja, alstublieft"....

Ik stond perplex... Een kind met nette omgangsvormen en zonder dat er een ouder naast stond (ze mocht zelf afrekenen)....
Later stond ik perplex dat ik hierover verbaast was, eigenlijk zou het zo moeten zijn. Zo ben ik tenminste ook opgevoed (en nee, ik ben nog niet 50+)

Misschien ligt het aan je leef omgeving?

Omdat het niet voor de hand ligt...

Je schrikt er aangenaam van...

Gelukkig zijn er nog een paar mensen die meestribbelen...

Nederlanders staan niet voor niets bekend als een stug volkje! Dus je bent blij verrast als er uitzonderingen tussen zitten!

Wie goed doet, goed ontmoet, of "What comes around, goes around".
"Wat moet ik voor anderen doen? Alles wat je wilt dat zij jou doen"
Zomaar enkele uitspraken over hoe men met elkaar om zou moeten gaan. Dus opvoeden is voorleven, en niet alleen thuis, maar ook op je werk en in je leefomgeving.
Soms gaan mensen wel eens teveel uit van het negatieve, en dat is toch wel heel erg. Ga eerst uit van het positieve in de mens, dan ben je niet meer verbaasd, maar wordt het normaal als iemand zich netjes en beleefd gedraagt, en ben je juist negatief verrast als iemand het niet doet.

Ik woon in Amsterdam Noord en de bestaande oudere bewoners en hun kinderen zijn meestal beleefd en aanspreekbaar. Ik woon zelf daar in een nieuw blokje van 40 woningen. Vele bewoners - met hoge hypotheek - zijn nieuwkomers, jong en uit andere delen van Amsterdam, en zijn zo asociaal als de pieten. Die mensen zijn, denk ik, losgeslagen uit hun sociale samenhang of erger zijn nog nooit gevestigd in een sociale samenhang. Waarschijnlijk zullen ze dat ook nooit doen en hun kinderen worden al helemaal onhandelbaar.