Hoe komt het dat er zo ontzettend veel mensen kampen met psychische problemen?

Mensen zonder psychische problemen stellen er meestal geen vragen over. Zo lijkt het wellicht erger dan het is. Als ik in een ziekenhuis kom, krijg ik ook het idee dat de halve wereld ziek is. Gelukkig klopt ook dat beeld niet.

Je gaat waarschijnlijk veel uiteenlopende antwoorden krijgen!
Ik denk dat met name de hedendaagse (torenhoge!) verwachtingen leiden tot stress.
Stress leidt veelal tot angst. En angst leidt vaak tot depressie.

Mensen zijn veel opener over hoe ze zich voelen. Toen ik een postnatale depressie had vertelde mijn moeder dat ze hetzefde had gehad alleen werd er niet over gesproken. Ze modderde maar wat aan, onder het mom van, het zal er wel bij horen. En de huisarts schreef kalmerende middelen voor.
Ik denk dat het met meer psychische aandoeningen zo is.
Verder denk ik ook dat veel mensen te perfect willen zijn, alles in hun leven moet kloppen, voldoet men niet aan de eigen verwachtingen gaat men zich 1 ongelukkig voelen en 2 de oplossing zoeken in 'er zal wel iets met mij aan de hand zijn'. Al zoekend op internet kom je al snel een ' test' tegen en daar herkent men zich in. Hetzefde telt voor kinderen die niet doorsnee zijn. Hadden we vroeger gewoon verschillende kinderen in de klas,b de slimme, de dromer, het brutaaltje en die ene die nooit stil kon zitten, nu hebben die kinderen een stempeltje, want school en/ of ouders vinden ze buiten de boot vallen ( zwart wit gesteld dit laatste).
Maar ook de diagnoses in de psychiatrie veranderen, ' afwijkend gedrag' krijgt een naam.
Ik denk niet dat er meer mensen met psychische problemen zijn, we gaan er alleen anders mee om.

Ik heb zelf ook nooit ernstiger psychische problemen gehad dat een zware liefdesverdriet.
En nergens in mijn familie of mijn omgeving zie ik
dergelijke problemen.

Ik schrok er ook van hoe vaak dat hier langs komt. Maar natuurlijk stellen de mensen die er niets mee te maken hebben daar geen vragen over.

Voor een deel is het erfelijk bepaald. Veel zit in je genen en veel weet men nog niet.
Voor een deel licht het aan de maatschappij. De eisen lijken steeds hoger.
Maar ook:
hoe verder de wetenschap vordert, hoe meer problemen van zowel lichamelijke als geestelijke oorzaak
kunnen een naam krijgen en een behandeling.

Vroeger werd een kind met problemen gepest
en er werd misschien op school wel iets besproken.
Ik kreeg bijvoorbeeld van de schoolpsycholoog (na een testje van een half uur) te horen dat ik " intelligent genoeg was, maar TE nerveus voor de middelbare school."
De huisarts zei destijds: daar groeit ze wel overheen.

Als ik nu jong was, zou ik waarschijnlijk in dat psychologiefabriek terecht gekomen zijn.

Natuurlijk is het goed dat ernstige psychologische afwijkingen op tijd onderkent worden
en dat er iets aan gedaan kan worden.
Maar ik ben bang dat we doorschieten.

En inderdaad is dat een luxe probleem. Geloof maar niet dat er in ontwikkelingslanden zoveel psychische ellende is. Daar is daar de overlevingsellende nog te groot voor.

De ene mens is vatbaarder om psychische problemen te krijgen ,dan een andere .

Het heeft temaken met de draaglast en de draagkracht
van elk individu .

Is de last groter dan de kracht dan ontstaat er een disbalans

.Er onstaat een mentale scheefgroei en de overlevings strategieen die men zich zelf aanleert om te overleven werken opeen gegeven moment niet meervoor je, maar juist tegen je ... zijn niet meer nodig .


Dan heb je een serieus probleem wat je niet alleen kanoplossen .
Dan kom je al gauw bij de hulpverl terecht .


persoonlijk vindt ik dat de maatschappij er invloed op heeft .

Er is nogaltijd veel onbegrip ondanks de bekendheid .
Individalisme het amper nog naar elkaar omkijken ,

Alles moet en gaat sneller en sneller en nog beter en veel meer . enzv
zoveel informatie die je binnen krijgt , je moet aan een aantal verwachtingen en verplichtigtingen voldoen om het te kunnen bijbenen.

En niet iedereen kan dat mensen met een lagere of
eigentempo vallen uit gauw uit .omdat ze een volle rugzak hebben mee te zeulen .


Daarom hebben de ontwikkelingslanden niet veel psychiatrische patienten hun tempo is zo veel lager en relaxter . .
Ze zullen er ongetwijfeld wel zijn deze worden vaak binnenshuis door de familie opgevangen .

Toegevoegd na 21 minuten:
Het is in de meestegevallen zo
,dat diegene die met zn etiketje(s )te koop lopen en rond bazuinen zijn hardroepers die op een negatieve manier aandacht vragen

diegenen waarvan je het niet verwacht ofhet niet weet omdat ie zich er niet over uitlaat aan de buitenkant niks te zien is . uit schaamte onbegrip oid .
De stillen die moet je inde gaten houden .

De groeiende psychische problemen in onze "westerse, kapitalistische" maatschappij zijn te wijten aan dat "kapitalisme." Het begint bij heel hedendaagse handelingen, bij heel futiele obstakels.

Stel, je bent net afgestudeerd in het middelbaar onderwijs en gaat meteen werken. Op je bankrekening wordt elke maand 1200 euro gestort. Je hebt een vriendin en huurt een kleine studio in de stad. Je buren, beide afgestudeerd als Master, nodigen jullie vaak uit op hun houseparty's. Daar dwepen ze maar al te graag met hun sjieke spullen. Jij, als kleinverdiener wilt natuurlijk ook laten zien dat je je mannetje kan staan en gaat enkele "veranderingen" aanbrengen aan de flat. Een nieuwe stereoketen, plasmatv en een zetel worden een week later geleverd. Aan het begin van de maand staat er nog nauwelijks geld op jullie rekening om het hoogst noodzakelijke te kopen. Dat gaat zo enkele maanden door. Op de duur moeten jullie een lening aangaan voor die microgolfoven van 55 euro. Dit alles veroorzaakt zoveel stress dat een opname in het ziekenhuis niet lang op zich laat wachten. Hupla, weer een gepeperde rekening. En dat blijft zomaar doorgaan en doorgaan. Uiteindelijk moeten ze de studio verlaten en een beroep doen op het OCMW, want beide nemen ze antidepressiva en hebben maandelijks een afspraak bij de dokter voor een nieuw kwaaltje.

Er is veel verdoken armoede in onze "zogezegde" happy maatschappij, maar nog steeds 15 % van de "Belgische" bevolking leeft onder de armoedegrens (ook al hebben we nog steeds een van de beste sociaalzekerheidssystemen op deze planeet.

Een belangrijke oorzaak is het feit dat de farmaceutische industrie te veel invloed heeft op de psychiatrie. In iedere nieuwe versie van de DSM (het handboek voor psychiaters) komen er weer talloze definities bij en worden bestaande definities versoepelt.

Volgens de huidige versie zou al meer dan 50% van de bevolking een psychische aandoening hebben. Het beleid bestaat tegenwoordig voornamelijk uit het geven van medicatie waardoor de farmaceutische industrie de enige is die zelfs ten tijde van crisis nog altijd groeit en winstgevender wordt.

Zelf ben ik van mening dat het komt doordat we met teveel mensen op elkaar wonen, hier in Nederland. Daarbij komt dat we te drukke levens lijden. We zorgen niet goed voor ons zelf, qua rust/ kalmte en beweging/sport.
We eten niet gezond genoeg(eigenlijk zouden we allemaal biologisch moeten eten, want in de groentes uit de supermarkt zitten nauwelijks gezonde stofjes).
En als laatste vermoed ik dat het zelfs ergens met onze welvaart te maken heeft. Maar dat kan ik niet goed onderbouwen.