Waarom wonen veel allochtonen in de randstad?

Deze vraag kun je het beste beantwoorden door je voor te stellen dat JIJ degene bent die emigreert - bijvoorbeeld naar Turkije. Stel je voor dat je noodgedwongen emigreert, omdat je het hier slecht hebt: geen werk, continu de politie achter je aan vanwege je geloof - je ziet hier dus geen toekomst. In Turkije denk je werk en vrijheid te vinden.

(Turkije heb ik overigens puur als voorbeeld gekozen, ik had net zo goed Marokko, Tunesië of een ander land kunnen kiezen.)

Goed, als je je in deze situatie inleeft - waar zou jij je dan vestigen in Turkije? Liever in een stad (Istanbul, Ankara, Izmir, Kayseri), waar werk is en voorzieningen, en waar je je goed rond kunt bewegen en je kunt oriënteren?

Of liever in een dorpje op het platteland, met een gevestigde gemeenschap van geitenhoeders, pruimentelers en één cafébaas, waar iedereen al generaties lang hetzelfde doet, waar jij altijd de grote opvallende uitzondering zult blijven, en waar de kans op een betaalde baan erg klein is?

Ik denk dat ik wel kan raden waar jij je het liefste zou vestigen.

Buitenlanders die naar Nederland komen, denken op dezelfde manier. Vandaar dat de eersten zich in de grote steden vestigden, en dat nieuwkomers zich nog steeds in de grote steden vestigen.

Intussen komt daar de "herenigings-immigratie" bij, en het is logisch dat die zich vestigen in de buurt van hun familie die al hier woont.

Wel zie je dat "latere-generatie-buitenlanders" zich steeds meer over heel Nederland verdelen. Hoe beter geïntegreerd ze raken, hoe groter de kans dat ze zich bijvoorbeeld in Dalfsen of in Voorthuizen zullen vestigen.