Hoe antwoord ik op een vraag over een van mijn ouders, terwijl ik liever niet zeg dat die overleden is?

Probeer het gewoon op over een andere boeg te gooien.
Negeer de vraag als je er moeite mee hebt.
Ga over iets anders praten.
Iemand die respect voor jou heeft zal jou hint begrijpen en niet meer verder vragen.

Je zou in de volgende trant kunnen antwoorden:
Joh, zoiets vroeg ik pas ook aan iemand. Nu bleek zijn vader pas ontslagen te zijn. Bij een ander leefde een van de ouders niet meer. Nu besef ik dat zo'n vraag wel eens gevoelig kan liggen. Jij hebt zoiets misschien ook wel eens meegemaakt. Ik probeer nu dat soort vragen buiten de beleefdheidsvragen te houden.

Hou het neutraal en antwoord 'geen'.

Je liegt daarmee niet en zegt ook niet dat je moeder overleden is. Als jij dat niet wilt zeggen, mag men er ook niet op doorvragen. 'Geen' is in dat geval als antwoord genoeg.

Als je er niet over wil praten, is dat je goed recht. Het klinkt of je geen zin hebt in ongemakkelijke situaties; mijn ervaring is, dat die echter vaak ontstaan door geforceerd eromheen te praten. Dus: hoe meer je bewust het onderwerp vermijdt, hoe beladener het vaak wordt. Mensen merken dan dat 'er iets is' maar weten niet hoe ze verder moeten met het gesprek. Dus: niet liegen en geen omslachtige verhalen. Geef antwoord door te noemen wat je vader doet en stel een wedervraag; of maak een gesloten opmerking, zoals 'mijn moeder is er niet meer'. Ook dan is een wedervraag of een andere opmerking een goed idee om ongemakkelijke stiltes of ongepaste vragen tegen te gaan; zoals je al gemerkt hebt vinden de meeste mensen het lastig om over verlies of de dood een ongedwongen houding te hebben. Succes!

Je kunt zeggen: Het is niet persoonlijk bedoeld, maar dat is een beetje ingewikkeld. Vind je het goed als ik je dat vertel als ik er aan toe ben?

Je hebt dan wel gezegd dat er iets is dat wellicht de nieuwsgierigheid wekt.

Ik ken de situatie helaas uit eigen ervaring. Vond het toen ik een stuk jonger was ook altijd een pijnlijk onderwerp. Toch heb ik er bewust nooit omheen gedraaid. Gewoon zeggen dat een van je ouders niet meer leeft. De andere persoon merkt dan vanzelf aan je of hij verder kan vragen of niet. Over het algemeen wordt er door de vragensteller snel op een ander onderwerp overgesprongen.

Waarom zou je het ook geheim willen houden. je werkt daarmee alleen maar in de hand dat de mensen op het later tijdstip over je ouders blijven praten in de meervoudsvorm. Op die manier blijft het voor jou extra pijnlijk.

Ik zou, als ik het niet wil vertellen, iets zeggen als 'mijn vader doet dit of dat'.
Dan vragen ze meestal niet verder van 'en wat doet je moeder'?

Eigenlijk is zo'n vraag over je ouders sowieso vreemd. Ten eerste doet het er niet toe wat ze eventueel doen (meestal wil men dus gewoon weten of ze bij jou thuis veel verdienen), en het zal hier niet om goede kennissen/vrienden gaan, die weten immers wel dat je moeder is overleden. Mensen die jouw ouders niet kennen of hebben gekend, gaat ook het beroep van je ouders niet aan, laat staan of ze nog in leven zijn.

Los daarvan, als jij gewoon antwoordt 'Míjn vader is dit of dat, en mijn moeder is overleden', dan zal de ander vaak schrikken en zich bedenken dat ze een gevoelige vraag stellen. En van de schrik niet verder vragen. Het beroep van je vader onthouden ze dan toch niet, en daar vragen ze niet over verder, omdat ze dan in gedachten bij jouw moeder zijn. Hier zullen ze ook niet over verder vragen, en doen ze dat toch, kan je zeggen: 'daar praat ik liever niet over'. Dat is je goed recht.

Daar hoef jij je niet moeilijk over te voelen. Hoe verdrietig het overlijden ook is, je hoeft je daar niet voor te schamen natuurlijk.

Ik spreek (gelukkig) niet uit ervaring, dus ik weet niet hoe ik, wanneer ik in die situatie zou verkeren, er mee om zou gaan. Maar dit het idee dat ik erover heb.

Ik zou - in een normaal gesprek - zeggen: "Mijn vader is.... en mijn moeder was...". Vermoedelijk denken mensen dan dat je moeder gestopt is met werken.
Je hebt niet gelogen, je hebt niets gezegd dat je niet kwijt wilt, en dat mensen dan iets anders denken dan hoe het feitelijk zit is niet erg.

met eerlijkheid kom je het verst

Vertel gewoon het beroep wat je moeder nog zou hebben gedaan als zij niet was overleden. En als er doorgevraagd wordt waar ze werkt dan antwoord je gewoon het bedrijf waar je moeder eventueel zou hebben gewerkt etc.

Kan me voorstellen dat je dit niet altijd wil vertellen, dit uit een soortgelijke situatie. (iets anders)
Ik liet weleens het woordje 'overleden' vallen, maar heel vaak krijg je dan een reactie waaruit je opmaakt dat er heel veel mensen zijn die niet weten hoe ze daar mee moeten omgaan.
Ook die ander weet vaak even niet meer wat ze moeten zeggen.

Geef nu zelf aan: Meerdere dingen. (dus beroepen) en ga daar dan niet verder op in en stel gelijk een wedervraag.
Dus het advies wat je net ook al is gegeven, de persoon waar je mee staat te praten valt dit niet op.
Het gesprek loopt gewoon verder.

Dat je het niet prettig vind dat iedereen dit weet kan ik me goed voorstellen, heb ik ook, ik vertel het liever aan iemand waar ik het zelf aan wil vertellen.

Als iemand echt zo nieuwgierig is en blijft doorvragen krijgt hij/zij van mij te horen: Sorry, dit is voor mij een heel moeilijk onderwerp, ik heb moeite om hierover te spreken.
Heb eigenlijk nog nooit iemand gehad die dan doorvroeg.

Alleen als via via dit bekent is, zullen er altijd mensen zijn die doorvragen, willen eigenljk het naadje van de kous weten, maar bedenk: Dit zijn mensen met weinig levenservaring, die nog maar weinig hebben meegemaakt, maar ook zij zullen in hun leven het nodige meemaken en zich later jou reactie herinneren en op dat moment pas jou reactie kunnen begrijpen.

Toegevoegd na 41 minuten:
Als je hier met iemand over spreek, wanneer je het zelf ter sprake heb gebracht, is een luisterend oor fantastisch.
Dan is er vaak ook van nieuwsgierigheid geen sprake, maar echt belangstelling.
Tijdens dit gesprek valt er echt wel een traantje, en soms ook nog van 2 kanten hoor.
Dit zijn de mensen waar je op terug kunt vallen in je leven.

Ik ben allebei mijn ouders kwijt en heb mijn moeder recent verloren.

Ik merk dat ik bepaalde sociale gebeurtenis vermeid om er maar niet over te hoeven praten. Ik weet zelf ook wel dat niet een goede methode is maar het werkt wel.

Ik ben wel van mening dat als iemand niet weet hoe het in elkaar steekt dat ik het dan maar gelijk eerlijk zeg. Er om heen draaien is zo'n gedoe. Beter eerlijk zijn over de situatie zodat het gesprek erop aangepast kan worden en dat ze er in de toekomst misschien beter rekening mee kunnen houden.

Het blijft natuurlijk een persoonlijk proces. Het is goed dat je advies inwint maar je moet er zelf een draai aan proberen te geven.

Voor jou is de vraag pijnlijk, maar niet voor de vragensteller. Probeer je dat eens goed voor de geest te houden.
Het wordt voor de vragensteller pas pijnlijk, als het voor jou nog pijnlijk is -mensen doen elkaar liever geen pijn-.

Als iemand aan mij vraag wat het beroep van mijn vader is, dan zeg ik dat hij archivaris was. Was dus, verleden tijd. Op de (domme) vervolgvraag:"En wat doet hij nu?", zou ik antwoorden:"Tja, wat doe je zoal in de hemel?"

"o, dat is zó iets ingewikkelds, ik weet zelf niet eens hoe ik dat verwoorden moet."
en dan zelf een volgende, heel andere vraag stellen.

of (als het een klasgenoot is die *geen* vriend/vriendin is) dan kan ook:
"ik heb helemaal geen zin het daar met jou over te hebben, ik ga nu m'n Engels maken" (of 'ik ga nu eten' of in elk geval iets waaruit blijkt dat je dat gevraag niet op prijs stelt)

of als die klasgenoot wel een vriend/vriendin is
"ik heb geen zin het daar nú over te hebben, oké?"

wel lokt dat laatste ooit nog een vraag uit.
maar op zich is dat niet zo heel erg, want dat is of wordt dan tóch een vriend/vriendin.
daar kan je sowieso bij aangeven 'nu even niet' op de momenten dat je dat niet wil.

Hoewel je aangeeft dat je het liever niet wil vertellen is dat toch de beste oplossing. Je kan het ook met humor doen,als je moeder van tuinieren hield dan geeft zij de bloemetjes in de hemel water wanneer het regent:-)
Uiteindelijk krijg je er zelf ook vrede mee dat je een dierbare verloren bent. Dat is ook heel belangrijk!
Ik heb zelf mijn vader te vroeg verloren. Als ik telkens een ontwijkend antwoord had gegeven dan had mijn omgeving juist vaker naar hem gevraagd.