De Engels taal raakt steeds meer geïntegreerd in onze Nederlandse Taal. Is dit een goede ontwikkeling?

Het engels overstijgt nog lang en lang en lang niet de invloed op onze taal die het Frans lange tijd gehad heeft. (Ook op het engels trouwens). Wel wordt er schijnbaar steeds meer engels of eigenlijk steenkolenengels gesproken, maar buiten Internet en hysterische hippe meidenbladen (Must-have gadgets voor wannabe-celebs ! De Coolste belts en bags voor je hips ) valt de taalvervuiling nog wel mee.
Veel Engelse woorden zijn nieuwe begrippen (vaak computer-gerelateerd) en soms zijn het blijvertjes (mail, computer), soms komt er uiteindelijk een prima Nederlands alternatief dat weerklank vindt (harde schijf, gegevensbestand, mobieltje, maar ook : sms-en (vgl engels 'texting') is een uniek Nederlands woord.

Natuurlijk is de invloed van alle talen die we spreken en horen merkbaar en voelbaar ; het is één van de bouwstenen van uiteindelijk je eigen taal. Maar die is wel voortdurend aan verandering en ontwikkeling onderhevig. En sommige ontwikkelingen zijn leuk, andere zijn weer minder. Zelf de tal zo zuiver mogelijk gebruiken is eigenlijk het enige dat je kan doen ; uiteindelijk houd geen enkele taalcommissie wijzigingen in de gesproken taal tegen, hoe graag we dat soms ook zouden willen.

Persoonlijk stoor ik me veel meer aan dingen als de als/dan verwarring (hij is groter als zij, maar zij is net zo groot dan haar moeder), hun als persoonsvorm (hun hebben iets gekocht), me als bezittelijk voornaamwoord (ik heb me arm gestoten) en wat/dat-verwisselingen. (het boek wat op tafel ligt) . Oerhollands allemaal, maar in elk geval ECHT fout.