Hoe kan ik het best omgaan met mijn irritaties?

In dit soort situaties kun je het beste even al jouw spieren kort maar krachtig aanspannen. Houdt dit een minuutje aan en laat dan los.
Je kunt dit ook iedere dag even oefenen. Het helpt echt.
Met het loslaten van de aanspanning van de spieren stel je je voor dat je ook jouw irritatie loslaat.
Daar wordt je rustiger van en kun je er weer even tegenaan.

Het liefst had je haar naar het einde van de trein gedreund maar dat heb je niet gedaan. Dus op een of andere manier ga je goed met je irrtatie om.

Ik denk inderdaad dat het probleem bij jou ligt: Als iemand een rijstwafeltje zit te eten in de trein heb jij het gevoel dat die persoon jou 'het bloed onder de nagels vandaan haalt', wil je die persoon het liefst 'naar het andere eind van de trein dreunen'.

Ik zou zeggen: Ga in therapie om je opgekropte woede en agressie te onderzoeken! Als ik jouw verhaal lees denk ik dat jouw gevoelens niets met een lullige rijstwafel te maken hebben, er is meer aan de hand.

Daar heb je hulp bij nodig, daar kom je zelf niet uit.
Er moet toch ooit iets zijn gebeurd waardoor je zoveel agressie in je lijf hebt.
Wat dat betreft vind ik het nog knap van je dat je je weet te beheersen.
Maar doe er wat aan, anders wordt het steeds heftiger totdat je je op een dag niet meer kunt beheersen en een nietsvermoedende brave burger een hengst van jou krijgt.


Nog even een dingetje:Iets irriteert je, je irriteert jezelf niet. Wel kun je jezelf ergeren aan iets, in jouw geval ergerde je je aan een rijstwafelknager.

Succes ermee.

Vroeger had ik dat met roken in het internetcafé . Ben je net lekker aan het internetten en dan gaat zo'n rokende stinkstokpaffer naast je zitten je lucht vergallen.
Dat was vroegâ. Nu is het internetcafé leeg dus is het nog steeds niet goed.

Je kan twee dingen doen : of je geeft mee, zet een muziekje op je hoofd en probeert je daarop te concentreren om het ergeren af te leren.

Of je gaat in de aanval en je hebt nog iets ergers bij je dat je op kan eten . Voor mijzelf : In mijn tijd in het internetcafé waren dat Beedies Indische stinksigaren die ik soms opstak. Maar wat dacht je van een knoflookteentje in een zakje verpakt . Of een stukje verpakte oude kaas. En dat LUCHT OP !

Ik zou denken, ok dit irriteert mij, en hoe kan ik daar los van komen zonder krampachtig ergens anders aan te denken wat toch niet helpt.
En vaak lukt het dan om toch je aandacht ergens anders op te focussen.
Gewoon denken, ik mag ergens anders aan denken maar het moet niet.
Wanneer je denkt nu mag ik niet aan groene apen denken dan denk je de hele dag aan groene apen.Maar als je je geest gewoon aanvaard dat je ook aan iets mag denken in plaats van moeten dan geef je jezelf de vrijheid in denken en dan zul je zien dat je normaal, gewoon de gedachtes een eigen leven gaan leiden en zich afzonderen van de situatie waar je je in bevind.In dit geval de rijstwafel.
Kortom je mag ook aan andere dingen denken, maar het moet niet.

Waarom stel je deze vraag ?
Jij bent zelf het probleem en zeker niet de rijstwafel.
Toevallig is het nu de rijstwafel geworden , dat had ook goedkope parfum kunnen zijn, een tas met boodschappen, zweetlucht, knoflooklucht, iemand die zit te hoesten, huilende kinderen, mobiele telefoon, krakende papiertjes enz. enz.
Jij maakt zelf van deze gewone dingen een probleem, jouw probleem.
Jij zou dus willen dat ze een raampje open zouden zetten voor het eten van een rijswafel?
Omdat je deze zo gi-gan-tisch vind stinken!
Jij hebt een groot probleem met de maatschappij om je heen en ja, als je zo door gaat ga je slaan of schoppen.

Hoe er mee om te gaan?
Besef eerst wat je nu hier allemaal gezegd heb, denk er veel over na, begrijp dat het overal weer kan gebeuren.
Niet de maatschappij staat op ontploffen maar jij!!!!
Leer je frustratie's beheersen en begin met kleine dingetjes, iemand loopt perongeluk tegen je aan, niet boos worden , kan jou ook gebeuren.
Is het je dat gelukt ( niet boos worden) dan heb je voor je zelf wat bereikt, daar kan je trots op wezen.
Bouw het zo langzaam op en het zal veel tijd kosten, erg veel tijd, maar als je het wil , kan je het ook.
En dan kan je later trots zijn op je eigen en met een glimlach terug denken aan die rijstwafel.
Vanaf nu ga je dus de strijd aan met je zelf, zorg dat jij wint en niet je frustratie.

Ik ken dat. Een mogelijke optie is er proberen de humor van in te zien. Ga de situatie bestuderen.

Kijk in de coupe of er nog meer mensen zich zo ergeren en hoe ze daar mee omgaan. (pakt ineens iedereen ook een sudoku boekje:-), Stappen er mensen op?

En observeer hoe de wafelvreter met de situatie omgaat. Merkt hij de irritaties? Hoe uit zich dat? Zo niet, verwonder je over het feit dat ie niets in de gaten heeft.

Snuif de stinklucht op en voel wat het met je doet en verwonder je daarover. Loopt de adrenaline op? Stopt je eigen boosheid ergens of blijft ie maar groeien?

Gooi de persoon in gedachten door de coupe, en smijt 'm uit het raam. Doe 'm in gedachten alles wat je met 'm zou willen doen. Fantaseer dat hij je smeekt om te stoppen en dat de hele coupe meejuicht als je 'm zijn verdiende loon geeft. Dat lucht enorm op en je kunt weer lachen om je eigen bovenkamer.

Blog het 's avonds van je af.

Klinkt bekend, maar besef dat als dit je grootste ergenis is dan valt de wereld toch eigenlijk wel mee voor je toch.

O ja herkenbaar, ik had het een tijd terug in het theater. Waarom denken mensen dat ze zich dan altijd rijkelijk moeten besprenkelen met goedkope parfum/aftershave. Ik krijg het er dan gewoon benauwd van. Het lijkt wel of de fles die avond op moet. Ik heb dan ook moeite om mij op de voorstelling te concentreren. Gelukkig vervliegt die rommel na verloop van tijd. Het liefst schreeuw ik dan ook luid, van gaaaat er heeft iemand stinkparfum oid, maar inderdaad mijn opvoeding laat me mijn mond houden. Ik probeer me dan te concentreren op de voorstelling, maar het valt niet altijd mee.

ER is al veel goede raag gegeven. Maar ik besef ook dat er tijdens je "proberen er mee om te gaan" het toch nog even teveel kan worden. Vwb die rijstwafel: wanneer die persoon niet weggaat, zoek dan even een andere plaats.

Af en toe toegeven dat het teveel kan zijn maakt je nog geen 'loser'. Je creëert hier voor jezelf wat extra ruimte.
Wees zuinig op jezelf.

het is wel herkenbaar, ik denk dat iedereen het wel eens heeft. ook het geluid van chips eten bijvoorbeeld kan grote iriitatie geven.
ik denk dat het een combinatie is van je eigen karakter en het moment waarop het gebeurd. als je geen ochtendmens bent en smorgens geconfronteerd word met iets vrezelijk irritants zal dat ook negatieve gevoelens opwekken.
als je agressie voelt opkomen, zou je in dit geval een ander plekje kunnen zoeken, in ieder geval niet in de buurt van de rijstwafel eter blijven. want als het je eenmaal irriteerd, blijf je er ondanks je sudoku toch op gefocussed. je kan je gevoelens (nog) wel onder controle houden, dat blijkt wel. compliment daarvoor want menig ander had er aan toe gegeven en in ieder geval een bek opgezet of inderdaad uitgehaald.

Misschien een beetje lullig antwoord,maar na al dat
gepsychologiseer en andere diepzinnige antwoorden,wat dacht je van watjes? In welke lichaamsopeningen dan ook!

Is wel heel erg veel agressie voor een rijstwafel.
Maar soms kunnen dingen je enorm irriteren
Luchtjes zijn ook lastig te negeren.
Het enige wat kan helpen is je omdraaien dat je iig niet meer ziet dat iemand iets doet waar je boos van wordt en vervolgens jezelf afleiden door aan iets te denken waar je wel van houdt. Liedjes in je hoofd zingen ( anders krijg jij weer problemen omdat een ander zich aan jou ergert)
Iemand opbellen ( doen zo veel mensen in de trein)
etc etc