Is de neiging tot crimineel gedrag aangeleerd of aangeboren?

Ik vind het aangeleerd gedrag.
Mensen hebben op enig moment ervaren dat iets crimineels doen hen iets oplevert dat ze op een normale manier niet zouden krijgen. Het is een stomme beslissing.
De meeste mensen maken wel eens stomme beslissingen. De mate waarin dit verkeerd uit kan pakken varieert van een ruzie met vrienden/partner tot en met gevangenisstraf. (Dit is natuurlijk afhankelijk van hoe stom de beslissing was.)
Gelukkig leren de meeste mensen uiteindelijk slimme beslissingen te nemen. Wanneer je niet gewezen wordt op de stomheid van de beslissing ervaar je de uitkomst als een beloning. En dat is wat je wilde.
Bijv. Als je iets steelt (domme beslissing) en je wordt niet gepakt, heb je toch wat je wilde hebben. (beloning)
Wordt je wel gepakt, krijg je straf. De meeste mensen worden dan boos. Een andere benadering zou kunne zijn: Wat kan ik hiervan leren? Dat het stom is om iets te stelen?
Leer dus slimme beslissingen te nemen!

Toegevoegd na 15 uur:
In enkele gevallen is crimineel gedrag aangeboren, namelijk bij de zogenaamde psychopaten; mensen die mentaal niet de mogelijkheid hebben om onderscheid te maken tussen goed en kwaad.
In alle andere gevallen is het in mijn opinie aangeleerd gedrag. Natuurlijk, elk kind gaat zijn/haar grenzen verkennen, dat hebben u en ik vroeger ook gedaan. De taak van de volwassenen is om deze grenzen aan te geven, de taak van de ouders om met liefde, respect en stimulatie het kind te helpen uit te groeien tot een weldenkende en sociale volwassene. De denkbeelden die een kind meekrijgt in de jeugd, zoals "jij bent waardeloos" of "dat gaat jou toch niet lukken" kunnen leiden tot dusdanige vervormde normen en waarden dat crimineel gedrag aanvaardbaar is geworden voor die persoon.