Hoever moet men gaan bij het subsidiëren van toneel e.d.?
Er is toch ook zo iets als de veranderende tijdgeest. Smaken en interesses veranderen.
Waar ligt de grens dan?
Ik begrijp best dat we niet alleen culturele zaken moeten doen voor het grote publiek. Als er echter een moment komt dat slechts 1% van de NL bevolking naar deze voorstellingen komt kijken, terwijl iedereen wel meebetaald, dan zou je hier toch een grens moeten gaan trekken?
Dus bijvoorbeeld eisen stellen aan bezoekersaantallen, per leeftijdsgroep gespecificeerd?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.