Hoe ga je met een puber van 15 om? Zie beschrijving.

Ze twijfelen absoluut over zichzelf. de pubertijd is een heel onstabiele en onzekere periode. Om zelf niet zwak te worden lijken ze erg sterk. Laat hem/haar zijn/haar eigen gang gaan. Het waait wel een keer over. En inderdaad valt er niet zoveel meer over te vertellen aangezien (zie reactie 1)

Toegevoegd na 34 minuten:
Als het je jongeren broer is, is het voor hem tegenover zijn vrienden misschien wel raar iets te doen met je oudere zus. Meiden zijn daar wel wat makkelijker in. Ga af en toe eens zijn kamer in en neem iets lekkers mee. geschild fruit of anders een keer een T-shirt of iets anders doms wat jein de stad hebt gehaald waar je om kunt lachen. Humor brengt veel mensen bij elkaar.

Probeer is over iets te praten wat hem interesseert misschien verandert hij daarom altijd van onderwerp, als hij blijft vervelend doen kan je best niet teveel aandacht aan hem besteden. (zijn er dingen die hij echt leuk vind bv. gaan bowlen ga dat dan is met hem doen)

Toegevoegd na 1 minuut:
Je kan er eigenlijk niet zo heel veel aan veranderen het is gewoon de leeftijd

Toegevoegd na 1 minuut:
Je kan er eigenlijk niet zo heel veel aan veranderen het is gewoon de leeftijd

Ik heb een puber van bijna 17 in huis rondwandelen en ik herken je probleem ;-)

Onderstaand wat punten die in de link zijn uitgewerkt. Het betreft de ouder/puber relatie, maar ik denk dat ze ook opgaan voor broer/broer.

Probeer vriendschap te sluiten
Verwacht geen vrede
Label de puber niet
Laat hem zichzelf zijn
Wees een voorbeeld
Controleer je eigen reacties
Wijs op risico's
Leer hem verantwoordelijkheid
Herinner je eigen puberteit
Laat hem leren van zijn fouten
Toon de puber respect

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/11731-omgaan-met-pubers.html

Het beste is rustig en bij jezelf te blijven. Maar ooooooo, wat is dat soms moeilijk ;-)
Maar: ook deze periode is mooi, want alle partijen leren ervan als het goed is.

Probeer je te herinneren hoe het was toen je zelf 15 was, wat wilde jij en hoe ging je om met anderen. Was je zelf ook zoals je beschrijft dat "mensen van deze leeftijd...."zijn.

Als ik het zo lees sta je er bij voorbaat zelf al negatief in. Je broertje voelt dan aan. Je irriteert je aan hem, baalt misschien dat hij andere interesses heeft dan jij of niet volgzaam is in jouw mening maar een eigen mening durft te hebben. Van hem is het normaal gedrag dat hoort bij zijn leeftijd. Hij hoort zich meer af te gaan zetten, dit is nodig om volwassen en zelfstandig te worden. Elke puber vertoont dat gedrag in meer of mindere mate en je zou je pas zorgen moeten maken als dat niet het geval zou zijn. Ik denk dus dat in dit geval de enige oplossing voor jou is om er zelf anders tegenover te gaan staan. Jij bent tenslotte de oudste en de "wijste".
Als ik zie hoe je bv zegt "Wat mij ook ontzettend irriteert is dat mensen van deze leeftijd denken dat ze al alles weten over het leven, maar dat is niet zo". Geeft dat aan dat je ze niet echt met respect bekijkt en lijkt het of je zelf wel alles al beter denkt te weten.
Werk dus aan jezelf.
Ik bedoel dit absoluut niet om je naar beneden te halen maar om je een spiegel voor te houden.
Accepteer je broertje voor wie hij is en misschien ligt jouw niveau nou eenmaal hoger dan die van hem. Ook daar kan hij niets aan doen , hij moet het met het vermogen doen die hij zelf bezit om te relativeren.
Neemt niet weg dat het voor jou soms behoorlijk irritant kan zijn al kan het je dus helpen hetzelfde probleem op een andere manier te bekijken. Het probleem blijft dan hetzelfde,maar door meer begrip te hebben voelt het vaak al minder als een probleem.
Succes :-)

Les 1:
Ga geen discussie aan met een puber, geef hem cynisch, in alles gelijk.

Les 2:
Humor, neem het allemaal niet te serieus, gooi er wat humor door van jou kant en relativeer.

Les3:
Pubers die overal een debat over beginnen, ik heb er ook 3 in huis, kap je af met de mededeling dat debateren in jouw nabijheid verboden is, omdat je er gestoord van raakt :) Ga er niet in mee, want dat loopt nergens op uit.
Discuseren is pas weer leuk zodra ze begrijpen dat het niet om het winnen gaat.

Les4:
Prijs zijn zelfverzekerheid de hemel in, niemand die het leven zo goed begrijpt als hij, jammer dat de rest van de (met name volwassen) mensheid nog niet zo ver is.

Kortom, relativeer, laat hem lekker in zijn eigen wereldje ronddwalen, met al zijn verkeerde kijk op dingen, het komt vanzelf goed.

Ehm geef hem GEEN cynisch gelijk want daar word het erger van. Hij zal zijn gelijk ten koste van alles krijgen. Negeer hem gewoon.

Ook ik heb een puberende zoon, niks mee aan te vangen! Alles wat hij doet moet maar kunnen! Drank, softdrugs( nu zweert hij bij hoog en laag dat hij ervan af is), slechte vrienden,liegen, weglopen van thuis, vechten, lui en plaatsen waar we niet willen waar er naartoe gegaan wordt, die worden dus wel bezocht! En ja soms is hij hilarisch, en ken er gelachen worden, maar daarna kom je terug naar de realiteit, die stiletjes aan hel begint te heten! Er zit geen verbod in, studeert niet goed! Bekritiseert iedereen en alles in huis terwijl hij zelf niet de dingen doet waar hij kritiek op heeft! En dan lees je overal in gelijk welk artikel over pubers dat je ze moet steunen, begrijpen, niet in discussie moet gaan, enz... want het zal wel voorbijgaan! Nooit iemand die zich de vraag stelde? Wat als het niet voorbij gaat, wat als je zoon eindigd in het criminele milieu, wat als slechte vrienden meer gaan betekenen dan een bezorgde ouder! Overal in het leven moet je regels volgen, maar waarom moet een puber dat niet doen, of waarom wordt dat van een nog maar 15jarige allemaal maar getollereerd? We hebben al gepraat, geweend,gediscussierd, gestraft, berispt, verboden maar niks helpt! hier zijn we teneinde raad en het weegt enorm op onze relatie! Ik ben van mening dat je een puber niet moet laten doen maar hem moet wijzen op de gevaren in het leven( je bent trouwens een ouder, of oudere) en dat eerlijkheid, vertrouwen(die volledig weg is bij ons), beleefdheid , enz..... veel belangrijker zijn dan waar hij nu mee bezig is! Ik weet me geen raad meer, ik post niet snel dingen op site's maar het zou leuk zijn mocht er hier toch iemand met een antwoord komen die voor beide partijen, en niet enkele in het voordeel van de puber, een soort van hulp kan zijn!
Alvast bedankt