Dwingt het zeggen van U daadwerkelijk meer respect af?

Heei, ik weet niet wat je nou allemaal loopt te zwammuh. Mijn kinderen mogen tegen jou echt geen jij, jou, hee of je zeggen joh. ;)

Enfin Met andere woorden, Respect brengt je verder in de maatschappij, en levert nog meer vrienden op ook !. ;)

het zijn natuurlijk aleen maar aangeleerde woorden, maar het hoort wel zo te zijn dat kinderen u zeggen tegen volwassenen. maarja als ze u zeggen tegen volwassen en op andere manieren kunnen ze dan weer geen respect tonen dan heb je daar nog niks aan. het zijn natuurlijk niet aleen maar de woorden die het `m doen, ook de daden.

Echt respect zit niet in een woordje
het gaat om de manier waarop het wordt uitgesproken

maar ik moet zeggen dat als kinderen op mij afkomen en direct beginnen te jijen en te jouwen ik dat toch een beetje amicaal vind.
Voor mijn gevoel zeg je toch tegen kinderen als je ze opvoedt dat vreemde volwassenen met U aangesproken worden.

Dat dat lastig is bewijst een uitspraak van mijn zoon tegen een oom die hij nog nooit gezien had "ben jij een jij of ben jij een U?"

Respect verdien je. Dit zit niet in dit ene woordje. Ook is het een kwestie van opvoeding. Als ouders geef je je kinderen mee dat een meester, juf, oma, buurvrouw, tante of andere volwassenen een andere functie hebben dan leeftijdsgenote en ander kinderen.

Ik heb zelf altijd 'je' en 'jij' tegen mijn ouders gezegd en had heel veel respect voor mijn ouders. Mijn kinderen hebben altijd 'je' en 'jij' tegen mij. Ook zij hadden en hebben respect voor mij. Ook op school spraken zij de leerkrachten aan met 'je' en 'jij' (beleid van de school), wat niets afdeed aan het respect voor deze personen. Uiteraard heb ik de kinderen wel geleerd dat zij volwassen normaliter met 'u ' aanspreken, tot desbetreffende volwassene zelf aangeeft dat dat niet (meer) hoeft.

Mijn ervaring is dat het respect niet in het woordje 'u' zit, maar dat het meer de houding is die het kind tegenover de volwassene heeft. Er zijn kinderen die keurig 'u' tegen een volwassene zeggen terwijl ze zich verder respectloos gedragen.

Beleefdheid krijg je van kinderen als ze dat geleerd hebben. Dit kun je ook van kinderen eisen (afdwingen). Respect moet je verdienen. Het zijn overigens vaak heel tolerante mensen die verschrikkelijk veel respect krijgen.

Respect dwing je niet af, dat moet je verdienen. En heeft niet alleen te maken met het uitspreken van de woorden u of jij...

Ik heb mijn ouders altijd mogen aanspreken met "je" en "jij". Mijn ooms, tantes en grootouders sprak ik altijd aan met "u".

Ik heb altijd geleerd dat je tegen mensen "U" zegt en er respect voor hebt. Als anderen zeggen dat je mag tutoyeren dan pas zeg je "je" of "jij".

Of het meer respect af dwingt weet ik niet. Het schept wel een zekere afstand die al snel leidt tot meer respect.

Ik ben het niet eens met de stelling: "Respect moet je verdienen". Dat zou betekenen dat je altijd anderen respectloos moet behandelen tot diegene bewijst dat diegene respect verdient. Zo werkt het in mijn ogen niet. Respect verdien je, maar kan je ook kwijtraken door je eigen acties.

Je dwingt het niet af, maar door het feit dat ze U zeggen komt het wel zo over op degene tegen wie ze het zeggen.
U betekend toch dat persoon niet op het 'zelfde niveau' is als de gene die het zegt.

U zeggen is een symbool, een uitingswijze, van respect. Niet de oorzaak van respect. Het afdwingen leidt dus niet tot respect.

Oorzaak gevolg:
Respect --> U
U NIET--> Respect

Natuurlijk kan het wel helpen als je je kinderen leert om u te zeggen omdat dat de respectvolle manier is om met mensen om te gaan, en dat het goed is om respect te hebben.

Maar ik kan me situaties herinneren waarin ik het toch echt vertikte om u tegen iemand te zeggen, omdat hij zich op een uitermate niet-respecteerbare manier gedroeg. En dan maar gillen dat ik "u" moet zeggen en respect tonen.

Respect werkt twee kanten op denk ik. Je moet bij een eerste ontmoeting uitgaan van respect voor de ander, maar dan moet die ander wel aantonen dat hij/zij het verdient.

Je kunt wel doen alsof maar van binnen ben je het er dan toch niet mee eens.Maar soms zit je wel eens in een situatie dat je een keuze moet maken maar dan is het respekt niet van harte maar verstandelijk.

Respect is iets anders dan aardig doen.

Respect kan je niet eisen, die moet je verdienen.
Sommige ouderen vinden dat zij respect moeten krijgen. Zij zelf spreken altijd met "U", maar zijn heel onaardig. Dat kan je in de stem, toon, intonatie en houding horen. Deze mensen kan ik gewoon geen respect geven.

Maar ik kan wel aardig doen, daar heb ik het woordje "U" niet voor nodig.

Zelf had ik heel veel moeite om het weer af te leren. Toen ik ging werken, wilde mensen opeens niet meer dat ik "U" zei. En zij waren heel oud (50+).
Nu ben ik blij dat ik het kan combineren naar de situatie en persoon.
Ik vind het wel goed dat het de kinderen geleerd wordt. Maar een leraar mag zelf bepalen hoe hij aangesproken wilt worden. Hij bepaald de stijl waarin hij lesgeeft.

Respect moet je verdienen en kun je niet afdwingen.

Het is heel eenvoudig om U te laten zeggen, maar dat betekent niet dat het kind daardoor respect vormt.
Dat is mijn mening.

Toegevoegd na 5 minuten:
Door een kind U te laten zeggen leer je hem respect tonen, maar het betekent niet dat hij daardoor werkelijk respect heeft.

Toegevoegd na 7 minuten:
Persoonlijk heb ik geen respect voor mensen die anderen iets afdwingen. Bij mij werkt het dus averechts. Ik probeer mijn kind te overtuigen zodat hij het uit zichzelf doet, erachter staat. Dat doe ik ook uit respect voor het kind.

U zeggen zal niet plotseling respect afdwingen!
Het kan wel werken als een soort signaal of code.
Dus tegen die persoon moet ik U zeggen, dus laat ik me respectvol gedragen.
Maar ja, het zou wel triest zijn als het op deze manier opeens wel zou werken.
Respect verdien je, krijg je als je gedrag daar aanleiding voor geeft, niet als je plotseling U genoemd zou worden!

het gaat niet zozeer om het al dan niet tonen van respect maar meer om het scheppen van afstand tussen de kinderen en de leerkracht c.q. volwassen medewerkers,en dat is alleen maar toe te juichen. Het is inderdaad zo dat het vormelijker is om u te zeggen tegen meerdere of oudere zeker als kind dit heeft m.i. dan ook meer te maken met volwassen worden dan met respect hebben. De meeste volwassenen kunnen ook nu nog goed inschatten in welke situaties u zeggen gewenst is en waneer het ook zonder kan. in sommige gevallen maakt het nl. veel uit of je u of jij zegt ook tegen personen waar je het in een privesituatie altijd jij zegt kan het in bijzijn van andere goed zijn om u te zeggen, in ieder geval als je zakelijke contacten hebt.

Onze kinderen hebben nooit U hoeven zeggen,maar dat deden ze wel tegen andere ouderen,zoals bijvoorbeeld de buren. Nu ze al lang uitgevlogen zijn en nog steeds graag en veel "thuis"komen vindt ik dat een teken, dat ze misschien geen respect hebben,maarwel een warme vriendschap voor hun ouders voelen!