Waarom doen veel mensen aardig tegen elkaar terwijl ze er niks van menen?

bedoel ja daarmee Geert Wilders dan? snap niet wat die met de vraag te maken heeft eigenlijk, vind hem niet bepaald sympatiek maar ga ook geen mening hier over hem geven.

maar mensen die aardig doen terwijl ze er niks van menen ook wel schijnheilig genoemd, willen op een bepaalde manier aardig gevonden worden of netwerken. bij sommige mensen die op je pad komen, moet je het helaas wel omdat ze op een of andere manier bij vrienden van vrienden horen of je familie en zo. dus dan kun je moeilijk zo eerlijk zijn dat je hem/haar niet mag, dat kun je natuurlijk ook niet maken.

Omdat ze vaak niet het lef hebben om iemand de waarheid in het gezicht te zeggen. Om eventuele problemen of meningsverschillen uit de weg te gaan. Om vriendschappen niet kapot te maken voor kleinigheidjes.
Ik denk dat iedereen het wel eens doet. Ik ook.

Dat is natuurlijk een normale manier om op elkaar te reageren zonder voortdurend ruzie of zelfs klappen te krijgen. Mensen zijn sociale groepsdieren, die er alle belang bij hebben te allen tijde deel uit te maken van de / een groep. Gewoon normaal aardig doen tegen mensen, ook als ze niet hoog op je lijstje staan maar je wel veel met ze te maken hebt is gewoon belangrijk voor je zelfbehoud en voor je positie in de groep.

Leuke experimenten op dat gebied waren indertijd teeveeprogramma's als Robinson ; de mensen die er in slaagden zich bij ALLE leden van de groep geliefd te maken / houden, wonnen steevast, zelfs als ze verder van overleven geen kaas gegeten hadden. Mensen die fantastische survivors waren (solo) maar duidelijk lieten merken wat ze echt van de andere groepsleden vonden, lagen er in no time uit. Dat programma toonde overduidelijk aan welke technieken ECHT belangrijk waren om te overleven voor mensen : bescheidenheid, aardigheid, begrip, geduld, kunnen luisteren. En niet vissen, vuur maken, water zoeken, eten vinden.

Iemand die niet een beetje de schijn kan ophouden en tegen iedereen precies zegt wat-ie denkt, krijgt oppervlakkig op een afstandje onze bewondering (althans, Nederlanders houden van mensen die 'zichzelf zijn') maar houd in de praktijk in de groep weinig medestanders over. Wie niet aardig doet, wordt ook niet aardig gevonden. Dus als je altijd het achterste van je tong laat zien, lig je in no time uit de groep, en daar is het, in al je wijsheid, bijzonder eenzaam.

Je kunt overigens prima aardig / neutraal tegen iemand doen zonder ze meteen in de kont te kruipen natuurlijk ; dat glijerige gedrag zijn we denk ik allemaal een beetje allergisch voor. Maar elkaar beleefd groeten zonder meteen op de koffie te gaan, elkaar niet negeren in een groepsgesprek zonder elkaar naar de mond te praten en elkaars aanwezigheid in elk geval zonder zichtbare irritatie tolereren, zijn heel normale omgangstechnieken in een groep, waar niet alleen de positie van de ander maar vooral je éigen positie van afhangt.

Geert Wilders heeft mijns inziens met deze vraag geen drol te maken. Of het moet een voorbeeld zijn van een mens in een groep waar niet iedereen hem mag, maar daarvan zijn er legio. Zelfs hier.

Mensen zijn gewoon beleefd tegen elkaar om conflicten uit de weg te gaan. Daarom "durft" ook niet altijd iedereen de waarheid te zeggen, en wordt het ook niet altijd gewaardeerd als iemand gewoon recht voor zijn raap de waarheid zegt. Dit wordt in het algemeen als brutaal gezien.

Aangezien mensen gedragingen van elkaar kopiëren zal een persoon waar je aardig tegen doet ook aardiger reageren op je dan wanneer je onaardig doet. En dat kan veel meer voordelen opleveren dan gewoon de waarheid zeggen.

Ik ken 1 iemand. Maar dat is wel een heel extreem geval.
Volgens mij doet hij aardig omdat het een sociaal geaccepteerd manier is. Zodat hem niets verweten kan worden.
Deze persoon heeft ook een enorme dubbele betekenis in wat hij zegt. Draait er altijd omheen, zonder iets direct te zeggen.

Mensen hebben geen zin in ruzie of willen niet dat anderen over hen gaan roddelen ( over het onaardige gedrag bedoel ik dan ).
Of je wil een ander niet kwetsen, dat is dan in het belang van de ander.
Ik snap ook niet wat Geert Wilders er mee te maken heeft.

Het is een aangeleerde beleefdheid. Aardig zijn kost minder energie dan laten merken dat je iemand niet aardig vindt, waardoor je een discussie/ruzie creëert waar je je tijd niet in wil steken.
Het is eigenlijk de weg van de minste weerstand.
Niet eerlijk maar wel zeer effectief en niemand heeft er
schade van.
Mensen waar je om geeft durf je wel vaak (subtiel) de waarheid te zeggen, omdat je er graag tijd en energie in wilt steken om een goed contact met hen te houden.