Kunnen Nederlanders eigenlijk wel zonder sociale controle?

vaak nieuwsgierigheid of sensatie of jaloezie, soms gemeende intresse...

Ik kan prima zonder sociale controle. En het stoort mij als mensen vinden dat ik anders zou moeten leven.

In Nederland is juist (in ieder geval in de grote steden) heel weinig sociale controle. Altijd ruziegeluiden bij de buren, zelfs geweld? Niet mee bemoeien. Iemand zien flauwvallen op straat? niet mee bemoeien. Iemand die in elkaar geslagen wordt? niet mee bemoeien. Jongen in de bus zit met zijn voeten op de stoel vóór hem, terwijl een bejaard vrouwtje niet kan zitten wegens de drukte? Niet mee bemoeien.

Ik denk dat Nederlanders makkelijk zonder kunnen. Sterker nog, ik denk dat Nederlanders er beter af zouden zijn zonder sociale controle.
Misschien dat zij zonder controle een stuk minder gejaagd en gestressed zullen worden. Wetende dat deze sociale controle altijd en overal plaats vind, krijgt men de gedachte dat men een heleboel van elkaar verwacht.
Al deze verwachtingen leveren spanningen op.

Tegelijkkrijg je het gevoel dat je je op een bepaalde manier moet gaan gedragen voor al deze mensen. Kijk alleen al naar de mode en hoe sommige mensen behandeld worden die hier niet in mee gaan.

Nee, Nederland zou er een stuk beter af zijn als iedereen elkaar in zijn waarde zou laten. Leven en laten leven.

nee tegenwoordig moeten we zelf voor politie spelen.Heeft u bewijs?
nee
dan kunnen we niks.
WAT DACHT JE VAN BEWIJS VERZAMELEN.!!!!!
Maar dat schijnt al teveel gevraagd te zijn.
Nee tegenwoordig is iedereen opsporingsambtenaar.
Maar als die mensen gas terug krijgen van een stel raddraaiers zegt de politie ineens nou eff geen tijd ,die hele vent total los.

Toegevoegd na 2 uur:
http://www.vlissingen.nl/overlast
bevestigd mijn vehaal.

Zoals je het stelt komt de sociale controle op mij over als nieuwsgierigheid, (ver)oordelen en bemoeien. Dit is voor mij niet de essentie van sociale controle.

Als elk individu een hoge standaard aan waarden en normen zou hebben, was sociale controle bijna niet nodig. Zelf woon ik in een appartementencomplex in een grote stad, en met regelmaat blijkt dat het maar goed is dat er af en toe sociale controle wordt uitgevoerd.

Ander voorbeeld: een tijd terug liet ik mijn huismeester weten een buurvrouw al enige tijd niet meer te zien, terwijl ik haar eerst toch regelmatig tegenkwam. Ze woonde alleen, weinig contacten, familie buiten de stad en ze was overleden zonder dat iemand iets had gemerkt. Dit is ook een vorm van sociale controle.

Het is goed om te 'controleren' uit medemenselijkheid, maar niet vanuit veroordeling en bemoeienis. Laten we blij zijn dat er tegenwoordig nog mensen zijn die het welzijn van een ander belangrijk vinden. We mogen best een beetje op elkaar letten, maar laat een ieder wel in zijn/haar waarde.

In principe is sociale controle goed. Het is goed dat mensen opmerken dat de buurman de buurvrouw mishandelt; dat er een kind verwaarloosd wordt; dat de oude buurvrouw al dagen het huis niet meer uit is geweest en ook de gordijnen niet heeft geopend. Deze vorm van sociale controle verbetert de maatschappij, mits men na signalering ook daadwerkelijk aan de bel trekt. Zonder deze vorm van sociale controle kunnen we niet. Het oude vrouwtje wordt pas na maanden gevonden; buurman molesteert buurvrouw daadwerkelijk en over wat voor leed vergaande verwaarlozing van kinderen tot gevolg kan hebben, ga ik maar niet verder in. Deze dingen mogen zich niet onder jouw ogen afspelen zonder dat je ingrijpt!

De vorm van sociale controle die je beschrijft, is meer een vorm van bemoeizucht. Bemoeizucht wordt niet altijd gewaard. Vroeger was dit een onderdeel van de samenleving. Nu komt dit alleen in hechte buurten of kleine dorpen nog voor. In de grote steden komt dit steeds minder voor. Dit heeft voordelen en nadelen. Het grote voordeel is dat je geen verantwoording aan Jan en alleman hoeft af te leggen over je gedragingen, maar het grote nadeel is dat veel mensen geïsoleerd leven en er minder oog voor lief en leed voor elkaar is. In de meeste gevallen kunnen we wel zonder deze vorm van sociale controle, maar toch heeft ook deze zijn goede kanten. Want het blijft mooi dat er een attente buur bijv. met gladheid boodschappen doet voor een oud vrouwtje dat slecht ter been is!

gezonde sociale controle zou eigenlijk wel wat meer mogen,er leven steeds meer mensen erg teruggetrokken en eenzaam,zeker in de stad komt dat veel voor.
Daardoor zie je dat er ook mensen zijn waar het omslaat in bemoei zucht en roddel, een mens is een sociaal wezen en heeft (basis)behoefte aan contact (positief of negatief)en dat is dan automatisch een vorm van sociale controle.

Geen enkele maatschappij kan zonder sociale controle, ze is het cement van de samenleving. Ik kan er me soms flink aan ergeren want het gaat vaak samen met roddel en benepen vooroordelen, maar zonder gaat het niet.