Blijf jij geloven in het beste van de mens, wel of niet tegen beter weten in?

Question

Toegevoegd na 4 minuten: Bedoel, het hart zegt soms éen ding, maar het verstand spreekt het tegen.

 · Accepted Answer

Niet zozeer tegen beter weten in. Ik ben er van overtuigd dat de meeste mensen (let wel, de meeste, niet allemaal) in de basis best goed zijn en goed willen doen, en dat zie je ook overal om je heen.

Waar het fout gaat, is het soms gewoon een kwestie van misverstanden, van elkaar niet begrijpen, van verschillende doelen of uitgangspunten hebben, maar zelden of bijna nooit van oprechte behoefte kwaad te doen of schade aan te richten.

Ik ga er in principe dan ook vanuit dat ieder mens in de basis goed in elkaar steekt, tot het tegendeel bewezen is. Soms is dat al heel snel (als iemand echt niet deugt, verbergt hij dat niet lang), en soms kan het heel lang duren (maar dan is er meestal iets aan de hand ; opportunisme, egoisme, maar ook vaak gewoon domheid of naïveteit). Tweede kansen geloof ik ook nog wel in, eventueel een derde, maar dan is het ook definitief over.

Mijn oordeel voor de 'volgende'  persoon hangt dan ook niet af van mijn ervaringen met de 'vorige' , hoewel ik na 40 jaar op deze wereld wel merk dat ik mensen ga indelen in groepjes / types, door vaste patronen in mate en type betrouwbaarheid. Ook merk ik dat ik in een enkel geval vooroordelen begin te krijgen, die me enerzijds in de weg staan om bepaalde groepen mensen open te benaderen, omdat de eerste keer dat ik NIET teleurgesteld wordt gewoon nog moet komen. Daar wordt je terughoudend van. Gelukkig is dat vrij zeldzaam. En nee, dat zijn niet per definitie ' rassen' / volken. Juist niet.Toch zal ik het contact niet uit de weg gaan ; ik laat alleen minder snel het achterste van mijn tong zien.

 · Answer

Naar mate ik langer leef, en meer en meer meegemaakt heb, moet ik helaas tot de conclusie komen, dat mijn gevoelens van desillusie het gaan winnen van mijn verstand, dat zegt dat iedereen fouten mag maken en 2e kansen verdient, en dat je niet kunt/moet/mag generaliseren.
Ik zoek nog steeds naar het goede en lieve in mensen, maar ze doen elkaar soms bewust en heel egoïstisch zo'n pijn, dat zelfs van wie ik het never nooit gedacht had, ik dingen zie die ik echt eerlijk liever niet gezien zou hebben of te weten zou zijn gekomen.
Dus mijn geloof in mensen wordt afgeknabbeld, mede door de discrepantie tussen wat ze zeggen te zullen doen en dan daadwerkelijk doen,  -   beetje bij beetje, maar wél onherroepelijk. 
Verstandelijk heb ik altijd geweten dat het leven geen garanties geeft, maar ik ga dit ook diep in mij als waarheid voelen.
Jammer maar waar....

 · Answer

Ik probeer, zo goed als ik kan, iedereen als individu te beoordelen. En deze beoordeling is afhankelijk van dát, wat ik op dat ogenblik belangrijk vind in mijn leven. Mijn moraliteit en mijn behoeften, als je het zo wilt noemen, zijn dus onderhevig aan verandering. Het evolueert.

Ik zie het dus niet als 'het beste' (dat klinkt namelijk zo definitief), maar als dát, wat ik belangrijk vind op dat ogenblik.

Toegegeven, sommige ervaringen met mensen kunnen mij opeens weer terugwerpen naar mijn natuurlijke verdedigingsmechanisme. Het verdedigingsmechanisme die er voor zorgt dat ik angst voel als gevolg van een heel vervelende ervaring met iemand. Dit verdedigingsmechanisme zorgt er dan voor dat ik veel te generaliserend beoordeel, uit angst om weer gekwetst te worden. Maar als dit na een tijd weer wegebt, dan ben ik weer beter in staat om ieder per individu te beoordelen.

En van sommige mensen accepteer ik meer, dan van de ander. Ieder individu is, als mijn generaliserende verdedigingsmechanisme niet op scherp staat, té genuanceerd om hier een eenduidige maatstaf langs te leggen.

Toegevoegd na 6 minuten:
En dan heb ik het wel over een groep individuen die door wat voor redenen dan ook sowieso meer in mijn straatje passen. Er is natuurlijk een veel groter deel van de bevolking waar ik sowieso geen raakvlakken mee heb. Dit wordt natuurlijk ook bepaald door mijn behoeften en mijn moraliteit, maar is voor mijn beoordeling niet interessant genoeg, omdat ik er geen interactie mee heb.

 · Answer

Ja, ik blijf geloven in het beste van de mens. Er zijn naar mijn mening geen mensen die echt door en door slecht zijn.

 · Answer

Ik geloof niet dat de meeste mensen aardig zijn voor elkaar, ik WEET het zeker. Waarom? Omdat mensen kuddedieren zijn. Kuddes zijn alleen succesvol als men samenwerkt. Als iedereen elkaar zou tegenwerken dan zou de mensheid het als soort niet zo lang hebben volgehouden.

 · Answer

Ik heb echt een heleboel redenen om niet meer in het beste van de mens te geloven.
Maar toch geloof ik er in.
Want tussen alle verdrietige ervaringen door, waren er ook een heleboel goede!
Soms zit die ontdekking in de hele kleine details.
Mijn blinde vertrouwen in de mensheid zoals  ik dat had toen ik heel jong was ben ik kwijt.
Maar ik heb tussen alle vervelende dingen door, hartverwarmende ervaringen gehad.
Het goede of het beste in de mens is er echt, het wordt alleen snel ondergesneeuwd door alles wat in deze maatschappij voorbijkomt aan hebzucht en egoïsme.
Daarbij moet je in de huidige wereld heel veel doen om te overleven, dat brengt soms het slechtste in de mens boven!
En we hebben allemaal het slechtste in ons,maar ook het beste........

 · Answer

Wanneer ik mijn hart zou volgen dan zou ik inderdaad -ondanks 1 miljoen redenen om het niet te doen- proberen om bepaalde verloren gewaande relaties weer enigszins te herstellen. Maar dan loop ik direct tegen mijn gevoel aan. Want hoe kan ik de relatie met A herstellen als B daar dagelijks over de vloer komt en ik met B 'nu niet, dan niet en nooit niet' meer wil zien. Want doordat het tussen mij en B is fout gegaan is het ook fout gegaan tussen mij en A...

Maar om nu te zeggen dat ik ondanks een hele lange waslijst en ervaringen rijker het vertrouwen in de mens kwijt ben. Vind ik wat ver gaan...

Ik blijf er namelijk van overtuigd dat ieder mens iets goeds heeft. En dat soms dat 'iets goeds' niet opweegt tegen al die slechte eigenschappen. Waardoor je de klik kwijt bent, of kwijt raakt met een persoon. Wilt niet zeggen dat je dan niet meer geloofd in het goede van de mens...

Maar de klik tussen mij en een ander kan er alleen maar zijn als mijn hart zegt dat het goed is. Want wat mijn hart zegt wijkt niet zo heel veel af van wat mijn gevoel zegt. Het enige verschil is dat ik met mijn hart ook emoties zou willen en kunnen tonen. En wanneer ik alleen vanuit mijn gevoel handel en reageer. Dan ben ik gewoon dat ijskonijn dat werkelijk geen enkel spoortje van emotie vertoond en 'to the point' blijft. En desnoods over lijken gaat...

En kort samengevat: Ik blijf in eerste instantie geloven in het goede. Maar dit kan indien nodig abrubt omslaan, wanneer ik 'in welke vorm dan ook' opzettelijk benadeeld word...

 · Answer

mijn ervaring is dat je mensen waarmee je een goed gevoel hebt op het eerste zicht en dat je daarom een relatie aangaat op welke vlak dan ook, 100% vertouwen moet geven. Gaandeweg kan dat vertouwen beschaadt worden, ligt er een beetje aan in welke mate en of diegene daar oprecht spijt van heeft maar is dat niet het geval dan zeg ik nu veel makkelijker houdoe, jij bent het niet waard om in mijn leven te blijven. Daar is het leven te kort voor. 
Wanneer het trouwe mensen zijn, en jouw vertrouwen niet beschamen kun je een zeer waardevollle relatie opbouwen voor het hele leven. Dan zal ik ook trouw blijven aandiegene.
Dus vertrouwen wordt altijd bij iedereen wel eens beschaamdt in het leven maar dat probleem ligt bij die mensen niet bij jou. Vertouwen blijven houden is belangrijk. En mensen die wantrouwend gaan denken zonder dat daar aanleiding voor is, bv goed wantrouwen tegen een telemarketeer of huis aan huis verkoper is goed, dan zal dat op lange termijn altijd tegen je werken en zit de kans erin dat je paranoia wordt.

 · Answer

Als de mens echt door en door slecht zou zijn, dan zou de mens al lang niet meer bestaan.

Mede dankzij de vele goede en snelle communicatiemiddelen, zoals telefoon en internet, leren we steeds meer van elkaar. We begrijpen elkaars standpunten steeds beter.

Er zijn natuurlijk mensen met oogkleppen op, die maar één kant opkijken. En ons hetzelfde willen laten doen.

Maar wij weten wel beter.

 · Answer

Door wijze levenslessen zouden veel mensen 'nee' kunnen zeggen op deze vraag, inclusief mijzelf. Maar soms komen onverwacht weer mensen op je pad die laten zien dat het nog wel bestaat en mogelijk is. En deze ontmoetingen tellen veel zwaarder. Ieder mens heeft iets goeds in zich, al moet je bij sommigen wat verder kijken dan je neus lang is.

Maar één ding is voor mij zeker, ik luister altijd naar mijn hart. Altijd en overal en is geen verstand wat hier tegenop kan. Voelt het goed, dan is het goed en andersom. En al zegt mijn verstand iets totaal anders, dan zal mijn gevoel het altijd overwinnen. En achteraf blijkt het altijd juist, vraag me niet hoe :)

 · Answer

Ik ben van nature zeer positief ingesteld. Geef mensen altijd het voordeel van de twijfel. Maar blijven ze aan de gang met opmerkingen en mijn verstand zegt "nee", dan geloof ik echt niet meer in het beste van die mens.

 · Answer

je moet wel anders raak je verbitterd in het leven.
elke mens bezit wat goed en word graag gezien door wel minstens 1 iemand op aarde.
dus ik blijf geloven!

Blijf jij geloven in het beste van de mens, wel of niet tegen beter weten in?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (11)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: