Waarom gaan sommige meisjes meer met jongens om?

Als ik naar mezelf kijk : ik vond jongens gewoon altijd leuker dan meisjes. Ik was niet zo'n meisjes-meisje, hield niet zo van giebelen en met poppen spelen en verkleden en dat eeuwige gekwebbel wat meisjes doen ; ik speelde eigenlijk vanaf mijn vierde al liever met jongens. Gewoon lekker dingen doen, hutten bouwen, oud papier ophalen, fietsen, op de dijk spelen, daar had ik veel meer aansluiting mee.

Tot natuurlijk de hormoontjes begonnen op te spelen en we hele andere spelletjes ontdekten die je in die oude bunkers kon doen ; maar daarbij bleven jongens ook mijn favoriete 'maatjes'. En nog steeds merk ik dat ik makkelijker en leuker met mannen (en , grappig genoeg, lesbische vrouwen) omga dan met een club vrouwen bij elkaar ; daar ben ik in de regel heel snel klaar mee. Ik heb wel vriendinnen hoor, zat, maar die zijn ook wel een beetje van dat zelfde type. Wat praktischer, wat harder, wat directer, wat minder subtiel misschien ook wel.

Je hebt mannen vrouwen, dat verschil is duidelijk. Maar tussen die twee uitersten zit ook een heel groot grijs gebied, met daarin 'mannelijke' (qua hersens) vrouwen en 'vrouwelijke' mannen (zonder overigens de sexuele orientatie aan te tasten). Ik denk dat je dat als kind al heel jong weet, merkt en aanvoelt. En je meer aangetrokken voelt tot de mensen die ongeveer net zo denken als jij. En ja, ik schijn nogal hoog te scoren op de 'mannelijkheidsschaal'. Dat zal er zeker mee te maken hebben.

Maar niet tot in het oneindige hoor ; ik heb nooit de behoefte gehad een weekend te gaan vissen , of een brommer uit elkaar te halen.
(p.s. ik scoor 20 (!) op de PEASE-schaal)