Kun je gelukkig zijn als je omgeving dat niet is?

Gelukkig wel en wie weet kan ik hen ook gelukkig maaken

Ja...en misschien straalt dat ook op je omgeving af, zodat ze ook wat gelukkiger worden.

Als mensen in je omgeving ongelukkig zijn kun je met ze meevoelen, ze zo mogelijk steunen en te helpen.
Maar dat betekent niet dat jij ook ongelukkig moet zijn .

Niet de situatie bepaalt of je gelukkig kunt zijn of niet, maar de gedachten die je over die situatie hebt, hoe je ermee omgaat.

En gelukkig zijn is niet hezelfde als zorgeloosheid of vrolijkheid.

Het wordt wel een stuk moeilijker omdat emoties zoals geluk en ongeluk wel op mensen overslaan. Maar als je de juiste instelling en karakter hebt wil ik het niet als geheel onmogelijk bestempelen. Je moet de juiste instelling hebben en je proberen niet mee te laten sleuren door de omgeving. Het is wel een STUK moeilijker. Moet het me niet indenken al die pesimisten om me heen.

't Hangt er vanaf wat je met 'omgeving' bedoelt, want dat is zeer rekbaar.
Als het mijn naaste omgeving is, mijn gezin, zou ik niet gelukkig kunnen zijn. Is het verder weg, dan wel.

Dat ligt er aan wie er ongelukkig is.. als mijn zoon het moeilijk heeft kan ik echt niet blij zijn..zelfde geldt voor mijn vriendje..anderen probeer ik juist op te beuren maar als ze om de een of andere reden hun verdriet even nodig hebben, en dat kan best natuurlijk, dan laat ik hun even zonder dat mijn goede gevoel daar door wordt beïnvloed..

Hoe dichterbij die omgeving is, hoe moeilijker het wordt om echt gelukkig te zijn. Als het in je eigen gezin speelt, lijkt me dat bijna ondoenlijk. Je wordt er dan toch mee "besmet". Het is dan moeilijk om zelf positief te blijven denken. Je ziet dit verschijnsel ook op het werk. Je hebt altijd wel een paar klagers, die de rest mee kunnen sloeren in hun geklaag. Bij reorganisaties zie je die trend vaak ontstaan. Daar wordt niemand gelukkiger van.

Ja, dat is mij wel eens overkomen een paar jaar geleden.

Ik raakte bevriend met een klasgenote, toen zij in een moeilijke periode zat en bij mij haar verdriet kwijt kon. Langzaamaan werd ik verliefd op haar, maar voordat ik dat zelf goed doorhad, vertelde ze mij dat ze een nieuwe vriend had. Sindsdien was zij een stuk gelukkiger dan eerst, maar ik voelde me een tijd lang ontzettend kloten.

Ik voel me sindsdien nog steeds een beetje schuldig tegenover haar dat ik haar rotperiode als gelukkig ervaar en ik niet blij voor haar kon zijn toen zij gelukkig werd.

Je omgeving? Er zit wel verschil tussen mijn directe naasten, familie en vrienden of kennisen natuulijk. et ligt er ook maar net aan in wat voor situtie die weer zitten. De dood van een naaste of bekende is een verschil voor jezelf, maar je kuntook een naaste hbben diedaardoor juist nog veel meer verdrietig is dan jij omdat jij die gene minder goed gekend hebt. bij bijv. de dood kun j ook hel vaak denken aan de verdrietige nabestaanden, je voelt je dan zelf ook rottig omdt hun dat voelen. maar iets minder erg een baan kwijtraken vind ik, dus dan maak je je minder druk om die gene dan hem zelf waarschijnlijk. dan zou ik er niet zo mee zitten dan dat die persoon overleden zou zijn of zo. dus... het ligt aan de situatie, soms kun je het van je af zetten en soms wat minder,ds jou omgeving kan wel wat aan je geluksgevoel beinvloeden.

Iets minder sociaal maar ik ken mensen die het heerlijk vinden als het iedereen heel slecht gaat en zij daardoor met kop en schouders erboven uit steken. Die hebben andermans ellende nodig om zich goed te voelen. Psychologische naam weet ik er niet voor maar ik vind dat een hele nare soort mens.

Ja hoor, niks geen problemen mee. Mijn leven hangt niet van mijn omgeving af.
Momenteel ben ik zelfs ongelukkig door mijn omgeving. Dus het tegenovergestelde kan wel (bij mij)

Ja dat kan.Vaak zie je ook glashelder waarom ze ongelukkig zijn maar kan je die ballon waarin ze opgesloten zitten niet doorprikken.Dat kunnen ze alleen zelf.
Waar ik niet gelukkig zou kunnen zijn is opgesloten in een plaats zonder vensters.Daarmee kunnen ze mij breken, denk ik.

Ja en nee. Het is mogelijk om gelukkig te zijn wanneer anderen dat niet zijn. Alleen om het ook te blijven zal moeilijk zijn, want meestal trek je je het leed van anderen onbewust toch aan

Nee ik niet, omdat ik met mijn dierbaren meevoel en dan heb ik ook geen behoefte aan geluk.