Is er echt een elite in Nederland?

De Gooische meisjes natuurlijk!
"-)

Tuurlijk is er een elite in Nederland, zelfs meerdere. Bijvoorbeeld de zakelijke elite, denk aan de Breninkmeijers en de familie Heiniken en dergelijke.
Ook is er een bestuurlijke elite die bestaat uit invloedrijke bestuurders.
Of de culturele elite, bijvoorbeeld de grote Nederlandse schrijvers en dergelijke die mede bepalen hoe de Nederlandse kunst zich ontwikkeld.

Ik heb er voor de rest geen last van al kan het voorkomen dat hun invloed op bepaalde gebieden erg groot is en daardoor de verhoudingen zoek raken.

Nederland is klein, dus de elitegroep is ook niet al te groot. Gemiddeld is één op de 150 Nederlanders miljonair, maar kun je dat niet aan iedereen zien van de buitenkant. Misschien is er een allergie om over geld te praten of zijn de meesten te nuchter of bescheiden; doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg.

Topmensen in het bedrijfsleven, advocaten, bankdirecteuren, bekende Nederlanders behoren veelal tot de elitegroep. Maar vergeet ook niet dat er ondernemers, projectontwikkelaars en zelfs stinkend rijke boeren zijn die met gemak tot de elitegroep kunnen behoren, maar niet zo nodig gezien hoeven worden.

Natuurlijk kom je hier ook rijke snobs tegen en hebben we een PC. Hooftstraat, Het Gooi en een Miljonairsbeurs waar het 'allemaal gebeurt'. Maar dit is natuurlijk niets in vergelijking met hoe het er vaak in Amerika aan toegaat.

En wordt er echt zoveel over gesproken? Het is misschien een sjiek woord wat tot de verbeelding spreekt van sommigen. Maar in mijn ogen is het voornamelijk elitair gebakken lucht op kleine schaal.

Ja, iedere samenleving heeft een onderlaag, een middenlaag en een bovenlaag, en ondanks bijna zestig jaar waarden- en cultuurrelativisme hebben we nog steeds een soortement van elite, al is die niet meer zo aangeboren / aangeleerd / vastomlijnd als vroeger. Het is niet zozeer een vastomlijnd gegeven meer als vroeger waarbij bij je geboorte al min of meer 'vast' stond in welke klasse je thuishoorde, er zijn wat fluctuatie mogelijk, maar in grote lijnen is toch ook het dubbeltje/kwartje-gebeuren wel grotendeels intact gebleven.

Zo heb je de voor iederene potentieel toegankelijke politieke, intellectuele en culturele elite (al kunnen die niet eenieders respect of waardering opbrengen), de zakelijke elite, en 'oud geld' (waar wat minder mensen van buitenaf bij komt, al zijn dat niet meer allemaal mensen van adel, en de wel voor iedereen toegankelijke Nouveau Riche (waar bij het woord elitair soms wel heel erg gezocht is.

Eigenlijk is in onze samenleving, waarin we streven naar een zo veel mogelijk egalitaire samenstelling van de bevolking, elite en beetje een vies woord geworden. Terwijl veel zaken die je van oudsher associeerde met elite (beschaving, goede smaak, etiquette, ontwikkeling) lang niet meer ieder lid van de 'nieuwe' elite met de paplepel is ingegoten (en we door de media ook alle minder frisse verhalen te horen krijgen natuurlijk).

Om verschillende redenen zijn mensen uit de 'bovenlaag' meer en vaker in de media (vooral de nouveau riche die voor een groot deel bestaat uit BN-ers), en aangezien er veel mensen naar dergelijke programma's kijken en dergelijke bladen kopen, is er blijkbaar behoefte aan. Wanneer je echter dat materiaal niet bekijkt of leest, zul je slecht op de hoogte zijn van wie er nu precies allemaal tot die groep behoren.

Of je er plezier of last van hebt ligt helemaal aan jezelf natuurlijk. De mensen zelf doen in de regel werk dat gewoon gebeuren moet en om uiteenlopende redenen een bepaalde status heeft. Wie meer geneigd is te denken dat een klassenmaatschappij in alle vormen fout is, of wellicht last heeft van jaloeziegevoelens, zal er weinig plezier aan beleven.

De elite zijn de best getrainde militairen die we hebben. Ze zijn zelfs een van de beste van de wereld.