Wat is een nieuwetijdskind?

- Nieuwetijdskinderen zijn vredestichters: ze voelen de impuls om tegengestelde belangen te willen verzoenen, harmonie te creëren en conflicten bij te leggen. Tezamen met hun intuïtieve vermogens leidt dit er vaak toe dat deze kinderen vroeg oud en volwassen zijn: ze begrijpen hun ouders soms beter dan deze zichzelf of elkaar begrijpen en ze proberen hen vaak te helpen of een brug te slaan tussen beiden. Ze worden in hun gevoel ‘de ouder van hun ouders’ en kunnen gaan zich identificeren met deze helpende, therapeutische rol. Een deel van hun onbevangen kind-zijn kan daarmee verloren gaan.

- De nieuwe kinderen zijn idealistisch. Ze zijn spiritueel, diepzinnig en fantasierijk. Ze worden geïnspireerd door idealen als gelijkheid, broederschap en respect voor de natuur. In hun aura zie je vaak dat de hoogste twee chakra’s wijd open staan: ze kunnen daardoor veel inspiratie, inzicht en enthousiasme ervaren. Maar vaak zie je ook dat deze energie niet (helemaal) geaard is, wat zich uit in zweverigheid, rusteloosheid, dromerigheid of gebrek aan realiteitszin.

- Nieuwetijdskinderen zijn meer gevoelsmatig dan rationeel ingesteld. Ze hebben moeite met vooropgestelde structuren en mentale kaders die weinig ruimte laten voor intuïtie, onvoorspelbaarheid en individualiteit. Eigenlijk zijn zij hier om ons te leren breken met een traditie van overmatig denken en analyseren. Nu is het zo dat alle kinderen tot op zekere hoogte gevoelswezens zijn, maar wat nieuwetijdskinderen onderscheidt is dat het voor hen lichamelijk en emotioneel onmogelijk is zich aan te passen aan een te zeer op ratio gebaseerde omgeving. Zij worden dan letterlijk ziek of vertonen ernstige gedragsstoornissen. Zij zitten als het ware met één been al zo sterk verankerd in een hartbewustzijn, dat zij niet meer terug kunnen.

Nieuwetijdskinderen kunnen de volgende kenmerken hebben:
* grote intuïtie
* wijze uitspraken op jonge leeftijd
* kunnen gevoelig zijn voor paranormale indrukken
* ze kunnen lichamelijk en emotioneel gevoelig zijn
* ze maken hun eigen keuzes
* ze voelen zich zeer betrokken bij de medemens en de natuur
* willen vaak als kind als geen vlees eten
* ze kunnen bijv. niet tegen grote mensenmassa's, ze krijgen het dan benauwd
* huilen vaak veel als baby
* hebben vaak heel veel fantasie
* soms kunnen ze niet eens naar de supermarkt, ze kunnen niet tegen de drukte en de vele emoties

Indigo ofwel nieuwetijds kinderen zijn gewone kinderen die echter nog sterk verbonden zijn met waar ze vandaan komen. Hun herinnering aan wie ze zijn versterkt hun gevoel van eigenwaarde dusdanig dat zij doorgaans niet de gemakkelijkste kinderen zijn om op te voeden of te onderwijzen. Zij weten heel goed wat ze willen en hoe ze het willen en komen daarmee in botsing met gangbare opvoeding- en onderwijsmodellen.
Zij willen graag zelf bepalen wat, hoe en wanneer en dit staat haaks op het reguliere onderwijs. Deze kinderen hebben een innerlijke wijsheid tot hun beschikking waar veel volwassenen zich voor hebben afgesloten. Deze kinderen komen om de volwassenen wakker te schudden en dat is een moeilijke taak daar niet iedereen wakker geschud wil worden.
Kinderen als ook ouders kunnen hierdoor in de knel komen en zich afvragen wat ze hier nu mee moeten. De erkenning van de gevoeligheid en wijsheid van het kind is een eerste stap; het kind voelt zich dan gezien in wie het is.

Volgens degenen die in nieuwetijdskinderen geloven, is een nieuwetijdskind een kind dat over bijzondere kenmerken beschikt. Afhankelijk van de gelovige zou een nieuwetijdskind een grote wijsheid hebben, of veel inzicht in de medemens, of een volgende stap in de menselijke evolutie zijn, of telepathische vermogens hebben, of in contact staan met het geestenrijk, of nog andere zulke dingen.

Het geloof in nieuwetijdskinderen bestaat al vele decennia. Het woord 'nieuwetijdskind' is één van de oudste termen voor dit verschijnsel. Het werd, even uit mijn herinnering, rond 1970 gebruikt. Maar ook toen al had het verschijnsel al vele voorgangers, die onder diverse namen bekend waren.

Op een gegeven moment wordt een bepaalde benaming populair. Er verschijnen steeds meer artikelen over. Tot de realisten inspringen, en laten zien dat er niets bijzonders aan de hand is. Dan taant de populariteit van het verschijnsel.

Enkele jaren later duikt precies hetzelfde geloof opnieuw op, nu onder een andere naam. Van de oude naam is immers bekend dat die op onzin berust, dus wordt een nieuwe naam bedacht. Met die nieuwe naam begint de populariteitscyclus opnieuw.

Zo hebben deze kinderen al eens 'nieuwetijdskinderen' geheten (1970 of daaromtrent). Daarna heetten ze 'indigokinderen', 'kristalkinderen', 'hemelskinderen', 'aquariuskinderen', enzovoort. En nu dus opnieuw 'nieuwetijdskinderen'.

Welke naam er ook wordt gebruikt, de gelovigen gaan ervan uit dat er steeds meer van zulke kinderen zullen komen. Zij zullen de aarde voorbereiden op een grote verandering. Er zijn zelfs mensen die beweren dat er elk jaar dubbel zoveel nieuwetijdskinderen worden geboren - als dat waar zou zijn, zou nu meer dan tien miljard procent van alle kinderen een nieuwetijdskind zijn.

Zie de eerste link hieronder voor een beschrijving van het verschijnsel.

De tweede link bevat een korte verwijzing naar nieuwetijdskinderen, en plaatst deze in het omvattende geloof in een naderende eindtijd.

Een Nieuwetijdskind is naar mijn gevoel een andere term voor de vroegwijze en/of vroegrijpe kinderen waarmee men in traditionele opvoedingspatronen heel vaak geen weg weet. In wezen zijn het dezelfde zogenaamde lastpakken en/of probleemkinderen van vroeger die een andere naam hebben gekregen.

Ik schrijf héél bewust de 'zogenaamde' lastpakken want dat zijn ze in wezen niet.
Ze zijn gewoon de Manifestanten van hetgeen ik het "Gelijktijdig Leerling-Leermeesterschap" ben gaan noemen.
Ze tonen ons zeer duidelijk dat er geen leeftijd staat op Universele Wijsheid. In wezen staat er ook geen leeftijd op een Nieuwetijdskind en iemand van 50 jaar en ouder kan evengoed onder die noemer vallen.
Ik ben er zelf een voorbeeld van dus ik weet waarover ik spreek.

Ik noem ze liever Experimenteer-Kinderen omdat ze heel intens ervaren wat rationele denkers zo graag willen verklaren. Maar omdat deze Experimenteer-Kinderen supersnel kunnen ervaren kunnen ze er zelf vaak geen gepaste woorden voor vinden en daardoor plakt men hen wel eens het label op als zouden ze gedrags- en/of leerproblemen of stoornissen vertonen.

Persoonlijk stel ik wel eens de vraag of het niet nét de rationele denkers zijn die zichzelf eveneens dit label mogen opkleven omdat ze ons gewoon niet kunnen volgen omdat wij té snel van begrip zijn en de voor ons overbodige tussenstappen overslaan.
Voor ons telt het resultaat en niet zozeer de manier waarop we tot een oplossing gekomen zijn. Doch in de traditionele (of mag ik ouderwetse zeggen?) manier van scholing en/of opvoeding hanteert men nog vaak die oeverloze formules en ellenlange stellingen waarmee men één en ander wil aantonen of verklaren.

Hoe dan ook, alles verloopt perfect zoals het gepland is en iedereen volgt zijn/haar eigen voorbestemde weg in dit eindeloze Lischt-Spectakel dat wij "Het Leven" noemen.
Geniet er met volle teugen van want daarvoor is dit alles bedoeld ;-)

Isde benaming een nt kind eigenlijk niet hetzelfde dat wat in vroegere jaren als een bijdehandje /wijsneusje werd genoemd .
Denk ik dan ..

Toegevoegd na 1 dag:
nieuwetijdskinderen is een nieuwebenaming voor iets wat er altijd al is geweest en ook wel zal blijven.
tzijn fijngevoelige mensen cq kinderen .
Heb het niet zo op met die etiketjes /hokjes gedoe !