Is klagen typisch Nederlands?

Ik denk eigenlijk dat het meer iets typisch 'mens' is. In het buitenland zullen ze het ook wel doen, maar daar merken wij niet zoveel van, want je kan immers in 1 land tegelijk wonen. Er lopen hier natuurlijk buitenlanders rond, die misschien weinig klagen, maar wie zegt of ze zich inhouden of niet?
Klagen is menselijk, denk ik dus, want een mens moet af en toe zijn hart luchten, zijn mening laten horen en even alles van zich af laten stomen. Dus wees niet bang dat Nederlanders de enige zijn.

het zal overal wel zo zijn denk ik.

Klagen hoort wel bij de cultuur van de nederlander, men blijft klagen en denkt niet in oplossingen, meestal komt dit doordat de nederlander voor een kwartje op de eerste rij wil zitten, geld en gratis zijn dan ook grote issues.
ik denk alleen niet dat dit in andere landen niet gebeurt.

Een mens "moet" wat te klagen hebben, asl je klaagt over bv een ander, hoef je je niet bezig te houden met jezelf. ;)

In mijn korte leventje heb ik het genoegen gehad in maar liefst 8 landen gewoont te hebben (Wonen: Voor meer dan 3 maanden ergens leven & werken met de locale bevolking). Het nivo van klagen is naar verhouding veel hoger dan in de landen waar ik naast Nederland gewoont heb.

Blijkbaar hebben nederlanders zo weinig zorgen dat ze voor elke oplossing wel een probleem weten te vinden, en daar dan over gaan mekkeren alsof er geen morgen is.

Ik klaag ook wel eens over het weer en zou d'r soms best iets aan willen doen. Het is maar goed dat dat niet kan en ik klaag ook weer eens over de overheid en zou d'r soms best iets aan willen doen, maar denk niet dat dat gaat lukken.
Natuurlijk wordt er in alle andere landen net zo geklaagd. Alleen klagen wij vaak over luxe problemen waar ze dat in andere landen niet kunnen omdat ze die luxe niet hebben... En daar zouden ze dan over kunnen klagen.

ik reis veel voor mijn werk over de aardbol en kan echt zeggen dat we klagen met onze mond vol!De meeste mensen zijn bezig met overleven,wij "rijkere"onze vrije tijd door te komen. Groot verschil... ook met depressiviteit staan de rijkere landen op de eerste plaatsen

Ik kan slechts oordelen over de twee landen waar ik vaker kom/kwam, en waar ik een tijd gewoond heb. Dat zijn Duitsland en Italië.

In Duitsland wordt geklaagd over de nationale klaagcultuur. In plaats van "mal wieder in die Hände zu spucken" zou de Duitser zich opstellen als een passieve, klagende lapzwans. Nee, dan "die Holländer": een vrolijk, ontspannen volkje dat dingen regelt in plaats van alleen maar te klagen.

Klinkt enigzins bekend, oder?

In Italië wordt geklaagd over de regering die niets voor elkaar krijgt, zich alleen maar met zichzelf bezighoudt, en Italië tot de risée van Europa maakt. Het zijn "quei ladri di Roma" die de hardwerkende Italiaan uitzuigen. Nee, dan die noordwest-Europeanen, die hebben tenminste daadkrachtige regeringen die doen wat het volk wil en die staan voor hun principes.

Klinkt enigzins bekend, vero?

Klagen is naar mijn idee typisch Nederlands. Het is met name een teken dat we het erg goed hebben.

We helpen een klaagcultuur overigens ook in de hand doordat we bij veel bedrijven de mogelijkheid hebben om klachten in te dienen. Dit zorgt er voor dat er ook steeds meer klachten worden ingediend. Dit hoeft dan op zich weer niet slecht te zijn, want op die manier weten bedrijven wat er leeft onder hun klanten en kunnen ze dit proberen op te lossen.

Het klagen wordt (getuige de bron) in Europa vaak juist als voorbeeld gesteld. In veel landen moet men naar de rechter met hun klacht. Wij hebben het vaak zo geregeld dat we altijd wel ergens met onze klacht terecht kunnen. Overal is wel een instantie voor, elk bedrijf handelt klachten af, we hebben een klachtenlijn bij gemeentes en zo hebben er altijd wel een mogelijkheid tot klagen.

Het mooie is dat veel van ons klagen ergens geuit kan worden en daar kan iets aan gedaan worden. Alleen dat is lastiger met het weer. Ik heb het idee dat wij Nederlanders daar toch echt het meest over klagen.

Alleen helaas kunnen we met die klachten vaak alleen maar bij onze medemens terecht. En ook hier geldt: het is nooit goed, het is te warm of te koud, of te nat of juist te droog. Wat hebben we het toch goed dat we daar over kunnen klagen!

Er wordt overal geklaagd, want dat schijnt een aantal mensen "lekker"te vinden. En klagen doet men altijd tegen een ander, in de hoop dat er een bevestigend antwoord op komt. En is dat zo, dan voelen wij ons sterk en klagen nog harder. Maar als die ander het nu niet bevestigd, en zegt dat het best meevalt, en er dan nog een goed argument aan toevoegt, zijn we vaak opvallend stil, want we krijgen geen respons. En dan wordt vaak toegegeven : "ja als je het zo bekijkt heb je misschien gelijk". Dus klagen is vaak een reden,om een bevestiging te vinden van iets wat jou niet bevalt, en dat komt over de hele wereld voor.

Lijkt me niet echt het geval te zijn. Als ik kijk naar mijn buren. Dit van Hongaarse afkomst zijnde gezin klaagt op alles en iedereen dat Nederlands is...

Dus nee. Dat klagen is niet typisch Nederlands...

klagen is niets anders als een manier om een gesprek te openen of te voeren,daarom doen mensen er niets aan,als je er iets aan zou doen moet je immers een andere gesperksopening verzinnen wat onvermijdelijk weer een klacht zou zijn,dit is in sandere landen niet veel anders het weer is niet voor niets het meest besproken onderwerp ter wereld,je kunt nl. klagen wat je wilt maar veranderen kun je het toch niet.

Klagen komt overal voor, ergens anders wellicht minder dan hier. De vraag is dan, is er een gegronde reden om te klagen? Het heeft m.i. vooral te maken met je hart te luchten en het gehoord willen worden door de ander.

"Hoe heerlijk is het om zijn eigen overtuiging uit de mond van een ander bevestigd te krijgen."