Hoe is eenzaamheid te verdrijven ?

Hier is niets tegen te doen...

Je zult echt moeten kijken naar de familie, vrienden, kennissen in de directe omgeving van die mensen. Maar ik heb hier in het apartementencomplex ook een paar van die typische mensen zitten. Je ziet gewoon dat ze vereenzamen. Maar zo gauw het ter sprake komt zullen ze het totaal ontkennen...

En van één op leeftijd zijnde dame weet ik dat een goede bekende daar komt voor de huishoudelijke hulp. Maar heb me in de loop der jaren afgeleerd om me daar druk over te maken. Het heeft namelijk totaal geen zin om tegen "een eigen keuze" van iemand in te gaan...

Daar is weinig tot niets tegen te doen, voor een buitenstaander, omdat, zoals je zelf al aangeeft, eenzaamheid niets te maken heeft met of je veel onder de mensen bent of niet. Het klinkt misschien een beetje hard om te zeggen´eenzaamheid is een keuze´ , maar een kern van waarheid zit er wel in.

Mensen lopen nu eenmaal uit zichzelf de deur niet plat, je moet toch echt soms even de telefoon pakken of zelf de sloffen aanschieten om iets te ondernemen. En niet altijd wellicht iets waar je op dat moment 100 % zin in hebt, maar sociale activiteit en sociale acceptatie impliceert ook een klein stukje aanpassingsvermogen en zelfopoffering. Er zijn mensen die er een fantastisch handje van hebben zo ongeveer iedereen bij ze weg te jagen. Tot er niemand meer komt, nee. Zo raar is dat niet.

Overigens voelt lang niet iedereen die alleen is zich ook eenzaam ; veel mensen vinden het heerlijk om alleen zichzelf als gezelschap te hebben. Pas wanneer dat niet zo is, kun je denk ik echt spreken van eenzaamheid. En dan is toch helaas de enige oplossing : zoek andere mensen op, onderneem dingen met ze , en interesseer je voor andere mensen. Want mijn ervaring is dat dáár bij zelfverklaarde eenzame mensen vaak de schoen wringt : ze willen wel dat mensen moeite voor hén doen, maar zelf die stap zetten en contacten aangaan of onderhouden zit er niet in. Dat kan dus een keuze zijn, maar ook een psychisch probleem, waar wellicht een huisarts de juiste weg voor weet.

Hier in het plaatselijke koffietentje zit altijd een dame die zichzelf heel eenzaam vindt (maar altijd het gezelschap van de mensen in de koffietent opzoekt). Dar doet ze echter niet anders dan klagen over hoe slecht ze het heeft, hoeveel pech ze heeft gehad, hoeveel kwaaltjes ze kent, hoeveel problemen ze heeft....maar adviezen, oplossingen en zelfs lange gesprekken lossen haar 'probleem' niet op, omdat ze dat volgens mij ergens ook helemaal niet wil. Ik ben het gesprek een paar keer aangegaan, maar eerlijk gezegd word ik daar steeds minder happig op, er zit geen vooruitgang in (integendeel) en het is ook uitgesproken eenrichtingsverkeer. Zo iemand creëert zijn eigen eenzaamheid en houdt die in stand, zwelgt er volgens mij zelfs in.

Achter eenzaamheid zit vaak een leeg en verdrietig gevoel en mensen zitten vaak in een vicieuze cirkel. Dit beseffen en en de oorzaak onder ogen zien, is een stap die je alleen zelf kunt zetten.

Kijk of je iemand in je omgeving kunt vinden om mee te praten, eventueel een huisarts die je een stappenplan kan aanbieden om je uit de vicieuze cirkel te trekken. Het kan namelijk ook een vorm van depressie zijn.

Kijk of je op internet een forum kunt vinden of een lotgenotengroep wanneer je bijvoorbeeld eenzaam bent geworden door het verliezen van een partner.

Neem een huisdier, dit kan geweldig gezelschap zijn. En twee keer per dag met de hond wandelen zorgt al snel voor de nodige sociale contacten. Met je buren bijvoorbeeld.

Kijk naar hobby's en interesses die je hebt en sluit je aan bij een vereniging, kaartclubje, een cursus, kookblub etc.

Ga iets doen waar je mensen tegenkomt en verdrink jezelf er niet in. Ga wandelen, fietsen, zwemmen, het maakt niet uit wat, als je maar iets doet.

En voor sommigen; kijk of je in je kerk aansluiting kunt vinden. Veel kerken organiseren activiteiten voor mensen die zich eenzaam voelen.

Je zal hoe dan ook actie moeten ondernemen.
Ga bij een vereniging, doe vrijwilligerswerk, neem een hond en ga wandelen etc...
Telkens weer moet je de drempel over !
En dit gaat niet zo snel , dus neem de tijd .

PS : minder internetten en tv kijken wil ook wel helpen.

Eenzaam zijn is een van de grootste problemen binnen onze maatschappij.
Het heeft niet alltijd met leeftijd te maken.
Ook jongeren kunnen eenzaam zijn.
Of jonge volwassenen.
Ergens ben je misschien uitgekotst door de maatschappij.
Ergens hoor je er niet meer bij.
Misschien heb je er zelf voor gekozen, door je afwijkend op te stellen, door dingen die je doet of juis niet doet.
Afwijkend gedrag binnen onze maatschappij, wordt niet gewaarderd.
Misschien jaag je wel mensen om je heen weg door je gedrag, de manier waarop je praat, de manier waarop je gekleed gaat, mensen accepteren niet zo maar buitenbeentjes.
Mogelijk ben je bejaard en heb je geen kinderen of heb je er ruzie mee.
En oplossingen? Tips? Voor wie?
De slachtoffers zelf zullen niet in staat zijn het op te lossen anders waren ze ook niet eenzaam.
Niemand kiest hiervoor.
Alleen een goedwillende buitenstaander kan uitkomst bieden en geen tijd is geen excuus, als je een week griep hebt, draait ook de hele wereld door.
Je inzetten voor de eenzamen is zeer dankbaar werk.

eenzaamheid zit in jezelf juist doordat je tussen de mensen zit kun je je heel eenzaam voelen,sommige mensen willen ook heel erg op zichzelf zijn,zijn altijd alleen en nooit eenzaam. dus eenzaamheid is niet met een paar tips op te lossen.

goede vrienden helpen je er graag doorheen, anders zijn dit geen goede vrienden.