Wat hebben we nou bereikt op het punt van natuurbehoud in de afgelopen 10 jaar, en wat zijn we verloren?

Bedenk: het uitsterven van soorten is eigen aan de natuur. Alleen zorgen we voor een enorme versnelling van dat uitsterven door hoe we met de wereld omgaan.
Hier in Nederland is in veel gebieden de eutrofiëring afgenomen (dus de overmatige voedselrijkdom van gebieden), wat de diversiteit ten goede komt.
Tegelijkertijd zie je dat rond de Sahara de verwoestijning toeneemt.
De walvissen doen het beter maar worden nog bedreigd, waarschijnlijk nog meer door aantasting van de oceanen en de rust daarin dan door jacht.
Veel diersoorten schuiven met hun leefgebied, en zo hebben we in Nederland ineens zeearenden.
Sommige vogels passen hun trektijden aan - ze moeten wel, want in hun broedgebieden wordt het eerder lente, en als bijvoorbeeld de piek van rupsen waarmee ze hun jongen voeden eerder ligt, dan zullen die jongen er ook eerder moeten zijn.
Daar kunnen we alleen wat aan doen als iedereen zorgt dat we zoveel mogelijk de factoren die we kunnen beïnvloeden ook echt aanpakken. Dat gaat moeizaam, want wij in het westen vinden ons wel heel geweldig met onze maatregelen (maar wel allemaal steeds meer gaan consumeren en het heel normaal vinden om een paar keer per jaar op vliegvakantie te gaan), maar opkomende economieën als India en China richten zich nu vooral op economie en nog niet op milieu - net als wij vroeger.
Er wordt hard gewerkt aan behoud van bossen, denk ook aan het FSC-keurmerk, maar tegelijkertijd gebruiken we veel meer palmolie - en voor die palmolieplantages worden domweg oorspronkelijke bossen gekapt, dus dat is netto helemaal niet milieuvriendelijk.

Een simpel overzicht van wat er bereikt is en wat niet gelukt is, is niet zomaar te geven.