Begin langzaam maar zeker, heel erg te vereenzamen. Wat kan ik hier aan doen?
Ik ben woonachtig in Zeeuws-Vlaanderen. Zelf noem ik het een stukje achter gebleven gebied. Het is niet makkelijk om hier kennissen op te bouwen. Er zijn niet veel clubjes of andere openbare gelegen heden. Mijn onstuimige verleden en mijn drukte, maakt het er ook niet gemakkelijker op. Heel stilletjes begin ik op een muurbloem te lijken. Omdat ik geen liefdesrelatie wilt maar alleen vriendschap is de weg via contact advertenties ook af gesloten. Mijn buur is mijn enige vriend hier. En mijn familie woont min. maal 170 km. hier vandaan. Omdat ik zo weinig verschillende mensen spreekt, merk ik dat als er eens iemand is. Dat ik zo veel wilt zeggen, dat de ander helemaal nerveus word van mijn gedrag. Ook merk ik dat ik veel woorden niet meer weet. Wie kan mij hierbij helpen?