Uitgeprocedeerd versus discriminatie?

Een generaal pardon is toch een generaal pardon, daarmee sta je toe dat hij mag blijven...

Wil je dan daarna die persoon, terwijl hij mag blijven, het land uitzetten?

Hoe krom kun je denken, dan moet je toch een heel goede andere reden hebben dan dat hij uitgeprocedeerd is en derhalve het land uit moet...

Ik vind het een beetje nutteloos om het Generaal Pardon als vangnet te gebruiken. Eerst procederen, dan worden afgewezen en daarna toch mogen blijven, dat is een beetje geldverslindend.

Wie draaien er voor die kosten op? Waarom gaat een deel van mijn belastingcenten naar een bodemloze put. Eerst alles in Nederland op orde krijgen en daarna (als het mogelijk is) pas anderen helpen. Kunnen ze beter de A4 afmaken (Midden Delfland - Schiedam), daar heb ik tenmisnte nog wat aan.

Omdat dit nou eenmaal is hoe onze rechtsstaat in elkaar zit.
De macht wordt recontroleerd gereguleerd en beperkt door het recht.
En je kan als burger niet eindeloos de gang van zaken in de weg staan.
Er is altijd wel een groep met mensen die het niet met een beslissing eens is. Het kan niet zo zijn dat één individu de hele voortgang van het land op zou kunnen houden.

En nee er is totaal geen sprake van discriminatie. Omdat deze regel/wet geld voor iedereen die in dit land woont.

Ik heb zeker twijfels bij het generaal pardon, maar ik denk niet dat de situaties die je beschrijft vergelijkbaar zijn.

Een asielaanvraag wordt behandeld door de Immigratie- en naturalisatiedienst die valt onder het ministerie van justitie. Het maken van uitzonderingen of het instellen van een generaal pardon valt daarbij formeel onder de bevoegdheden van de minister van justitie.

Heb je het over een uitspraak van de hoogste rechter (of die uitspraak nu invloed heeft op iemand die wel of niet staatsburger is), dan kom je op het gebied van de trias politica, de scheiding der machten. De minister is geen lid van de rechterlijke macht, maar van de uitvoerende macht. Als de minister zich gaat bemoeien met een rechterlijke uitspraak, tornt hij daarmee aan de scheiding van machten in Nederland.

Als rechterlijke uitspraken op een bepaald gebied echt onwenselijk zijn, moeten uitspraken niet door de minister ongeldig worden verklaard, maar moet de wet waar de rechter aan toetst gewijzigd worden. Dat gebeurt door een wetswijziging voor te leggen aan het parlement (wetgevende macht). Dat heeft als het goed is geen invloed op bestaande uitspraken (die immers onder de oude wet vallen) maar wel op nieuwe uitspraken, omdat de rechter dan moet toetsen aan een nieuwe wet.

Als een asielzoeker uitgeprocedeerd is, heeft deze persoon dus al heel lang in onzekerheid verkeerd; is al heel lang in Nederland. Deze persoon heeft al een bestaan in Nederland opgebouwd; de kinderen zijn hier geboren of opgegroeid etc. Deze mensen zijn gemotiveerd om hier te blijven en zijn al jaren van asielzoekerscentrum naar asielzoekerscentrum gestuurd, hebben daarna een tijdelijke woonruimte gekregen , maar verkeren al vele jaren in onzekerheid. Als ze zo lang aan het lijntje zijn gehouden dat ze een Generaal Pardon krijgen, hebben ze hier ook recht op. Anders hadden ze maar eerder het land uitgezet moeten worden.
Er bestaat namelijk ook nog zoiets als menselijkheid. De autochtone bevolking wordt niet gediscrimineerd. De autochtone bevolking die dit vindt is intolerant en helaas vaak ook racistisch.

Als het moet is er altijd wel een gaatje te vinden ook voor de autochtone Nederlander maar die is meestal niet met zoveel. Een Generaal Pardon wordt aan een grote groep gegeven na een politieke beslissing.

Alsof een generaal pardon een gewone iets is. Hiervoor was een speciale wet voor nodig. Hiermee werden een hoop mensen uit de illegaliteit gehaald. Iedereen die onder het Nederlandse recht valt heeft recht om spoedig gehoord te worden. Maar asielzoekers, mensen die hun leven op het spel hebben gezet, worden jarenlang in een wachtpatroon gezet. Jarenlang in het ongewisse, hopend dat ze niet naar een vijandige thuisland worden teruggestuurd. Dat de meest schrijnende gevallen hiermee geholpen werden, vind ik horend in een beschaafde maatschappij. Dat sommige mensen dit kennelijk belachelijk vinden is tekenend voor de tijden.

Wat betreft uitspraken van de hoogste rechter. Deze zijn natuurlijk gebaseerd op de Nederlandse wetgeving. De rechter interpreteer die wetten naar geldende jurisprudentie en aanverwante zaken. Ik ga ervan uit dat de hoogste rechter de tijd neemt om een goed gefundeerde in wet gebaseerde beslissing te nemen.

De koningin kan ook nog eens gratie of amnestie verlenen in bepaalde zaken. Niet geheel onmogelijk dus om alsnog gelijk te krijgen. De poging om hier een eenmalige wet te koppelen aan vermeende discriminatie vind ik een beetje vergezocht en nogal populistisch.

Het hangt van de voorwaarden van het GP af. Als de voorwaarden zijn dat ze voor iedereen gelden, zijn er geen uitzonderingen. Als de voorwaarden zijn dat het alleen voor de lopende aanvragen geldt, lijkt het mij niet reeel de uitgeprocedeerden er in te betrekken.

Maar als jij op persoonlijke titel een van de aanvragen (ik bedoel 1 specifieke asielzoeker) uit het GP zou willen aanklagen, staat je dat volgens mij gewoon vrij dit te doen. Maar je zult niet in je eentje het hele pardon in 1 kort geding kunnen terugdraaien.