Kan de veiligheid in een maatschappelijke opvang beter?

Dit antwoorden is wel heel moeilijk. Wat een verschrikkelijk bericht. Ik kan je ervan verzekeren dat de meest hoog opgeleide proffesionals dit overkomen zijn. De liefdeloosheid de angst het gevoel van onbegrip, uitgestoten zijn maakt mensen waanzinnig en als hij ook onder de noemers van paranoide en schizofreen zit zal de persoon dit in psychiatrisch opzicht in de gevarenhoek zijn. Zelfs de beste begeleiders kan dit overkomen. Het gevaar van je waanzinnig goede werk dit te ontmoeten is nu eenmaal verweven met het mooie werk dat je doet. De geest van de persoon is ziek, zijn angst en paranoiditeit hebben in zijn arme geest de regie genomen. Het feit dat ze met z`n drieen waren is om veiligheids reden al perfect. Soms moet je nu eenmaal bij een moeilijk gesprek de grenzen trekken voor de veiligheid van je collega`s en die van de mede bewoners. Vaak worden er ook contractjes gemaakt. Maar geloof me, alle handigheidjes voorkomen dit soort risico`s niet. Het blijven hopeloze mensen die volledig van de kaart kunnen zijn en hopeloos hun ziel kwijt zijn. Eerst hun bestaanrecht daarna hun ziel. Bekijk alle protocollen nog eens aandachtig, separeren en sederen kan ook niet meer. Als de spanning stijgt laat dan de dakloze praten luister wat hij of zij te vertellen heeft, maar blijf wel de regie houden. Vraag geen moeilijke dingen maar geef de regels gedoceerd zodat deze overzien kan worden. En het allerbelangrijkste, verlies niet de zin van je werk. Bedenk hoeveel liefde jij al hebt gegeven, en kijk naar wat je hebt bereikt, ga door met wat je doet want uiteindelijk geef jij ze hun laatste beetje hoop. Breng dat over aan je collega`s want jullie hebben in dit werk elkaar broodnodig. Ik heb diep respect voor wat je doet, en wens je alle liefde en kracht toe om dit project van zielelevens hun hoop te blijven geven. Addy