Zou dienstverlening aan de gemeenschap als een gangbaar deel van de groei naar de volwassenheid moeten kunnen?

Volgens mij lever je al een tegenprestatie wanneer je begint met belastingen te betalen - daarvan worden alle door de staat aan jou geleverde diensten tenslotte betaald. En aangezien dit ook al gebeurt op iedere (witte) aankoop die je doet door middel van BTW, begint dit al op zeer jonge leeftijd. Al is het dan in eerste instantie wel geld van je ouders, maar het wordt voor jou uitgegeven.

Ik ben ook heel benieuwd wat voor een dienstverlening aan de gemeenschap je bedoelt. Niet iedereen is even geschikt voor alle banen (je moet mij écht niet in de zorg stoppen, dat houd ik geen dag vol), en de gemeenschap heeft baat bij een heleboel werkzaamheden die je waarschijnlijk niet bedoelt in je stelling (bakker is geen "dienstverlening", maar het is wel belangrijk dat iemand het doet).

Maar om in te gaan op je stelling; Nee, het lijkt me geen goed idee om mensen bepaalde werkzaamheden op te leggen tegen hun wil. Scholing moet om je voor te bereiden op je toekomst, maar je toekomst zou je wel volledig zelf moeten kunnen vormgeven zonder dat daar verder nog verplichtingen aan zitten (anders dan dat je je aan de wet dient te houden, natuurlijk).

Mooi idee... Uitstekend idee zelfs...

Maar als het opgelegd is, is het niet praktisch en derhalve niet haalbaar...

En als het niet opgelegd wordt, is het heel goed, maar dan doet niemand het en derhalve niet haalbaar...

In feite, gebeurt het al, als de vrouw het eerste kind krijgt, is dat eigenlijk precies wat jij voorstelt, en dat is dan ook de grote stimulerende werking van het "kind" dat een kind krijgt en daarmee vliegensvlug volwassen wordt...

Van zulke vragen word ik blij, dat is nu positieve energie, dank je voor de vraag...

+1 voor de vraag...

Als leerwerktraject zou het interessant kunnen zijn, maar vooral goed omdat jonge mensen uit elke denkbare laag van de bevolking elkaar zouden kunnen ontmoeten op een platform waar ze deels bezig zijn met alle soorten van werk maar wellicht elkaar zouden kunnen leren kennen zonder dat rangen, standen, huidskleur enz. meespeelt! En dan echt werk doen wat te maken heeft met het ondersteunen en helpen van je medemens. Ik zou iedereen verplicht een aantal maanden laten werken in een bejaardenhuis. De manier waarop in onze Nederlandse maatschappij wordt aangekeken tegen oudere mensen is schandalig en verdrietig.
Ik zou in de eventuele lesstof opnemen dat ze zelf ook eens oud zullen worden en dan ook weer afhankelijk zullen zijn van hun medemens. Het zou dus een soort van sociale dienstplicht zijn, maar ik zou hopen dat het sommige zou leren wat positiever tegen de medemens aan te gaan kijken.
Er zitten ongetwijfeld veel haken en ogen aan dit plan, daarom zal het wel nooit uitvoerbaar zijn, maar toch...
Ik vind het dus een enorm goed idee!!

Nee, zo een idee past niet in een democratisch land, waar mensen zelf mogen beschikken over hun eigen leven.
Alleen onder dwang haalbaar in totalitaire regimes.
Zeer onwenselijk.

Er zijn leeftijd genoten die nog lang niet volwassen zijn. De regering heeft nu eenmaal op een totale bevolking een gemaksregel ingevoerd n.l achtien jaar. Maar het is natuurlijk geen bewijs voor volwassenheid. Wat jij voorstaat is geen gek idee. Ik zag al mensen praten over een soort van sociale dienstplicht en dat zal je waarschijnlijk niet bedoelen. Er zijn er ook die zeggen we leven in een democratie`s land. Maar geloof me heel veel jongeren willen serieus genomen worden zo ook jouw idee. Voor velen vandeze jongeren die nog de weg kwijt zijn zou dat fantastisch wezen. Een paar maanden doen wat past bij de kwaliteiten van jouw, waarom niet alles is leren in dit leven en een paar maanden leren van de ander is toch geweldig. Jullie zoeken het licht van je levenswerk en die mag gevoed worden. In deze tijd zijn er vele hopelozen die door mensen als jij geholpen kunnen worden, de ouderen die de weg kwijt zijn, jongeren die dienstbaar zijn aan ouderen heeft ook een wederzijdse betrokkenheid vooral als je een vader of opa mist. Je wordt volwassen door de wijze waarop jij je pad kiest want alles is leren. Je bent altijd onderweg. Er zijn vele volwassenen die eigenlijk dat nog niet eens zijn terwijl er kinderen zijn die door hun harde levensweg van verlies heel volwassen zijn. Waarom het gaat is dat dat jij een heel volwassen vraag stelt, waarin een mooi initiatief ligt. Verwacht geen drommen aanhangers maar begin bij je zelf de kracht van je eigen zin en doorzettingsvermogen maken alles mogelijk. Addy