Anne Frank zou vrijdag 80 jaar zijn geworden als ze de Tweede Wereldoorlog had overleefd.

Het komt door je jonge leeftijd, dat je dit niet snapt.
Er leven nog altijd leeftijdsgenoten van Anne Frank.
Mensen die de verschrikkingen van de kampen net wel hebben overleefd.
Dat is het kleine, maar o zo belangrijke verschil met een onthoofde staatsman van eeuwen geleden.

Nee, dat is geenszins zeker dat ze de tachtig had gehaald, ze had best met haar twintigste onder de tram kunnen komen of op haar zestigste kunnen omkomen door long- of borstkanker; en Oldenbarneveld of Johan de Wit zijn waarschijnlijk belangrijker voor ons geweest.

anne frank is een symbool en icoon voor wat er allemaal is gebeurt in de 2de wereld oorlog .

U vindt het heel goed en niet meer dan terecht maar u vraagt zich af waarom het moet? Over 20 jaar wordt er niet meer zo bericht over Anne Frank. Ze had nu nog in leven kunnen zijn. Want 80 jaar oud worden is niet abnormaal. Dus het is terecht dat het zo vermeld wordt.

Ik vind het goed dat u deze vraag stelt maar ik vraag me wel af waarom het moet.

Anne Frank is een 'speciaal' slachtoffer geworden omdat zij goed kon schrijven. Om die reden zal er nog lange tijd over haar gesproken blijven worden. Zij behoort net als Multatuli, W.F. Hermans, etc. tot onze Nederlandse literatuur.
Wat er met haar gebeurd is, is te betreuren en mag niet vergeten worden. We herdenken dit jaarlijks op 4 mei. Dat er zoveel ophef over haar verjaardag wordt gemaakt, vind ik niet nodig. Ze was een van de vele slachtoffers. Niet belangrijker, maar ook niet minder belangrijk dan elk ander slachtoffer. Wel is ze bekender dan de meeste slachtoffers, want door haar dagboeken heeft ze haar leven tijdens de oorlog na kunnen vertellen. Dat is natuurlijk wel bijzonder en daarmee heeft ze zowel een plaats in de literatuur als de vaderlandse geschiedenis gekregen. Zij zal niet snel vergeten worden. Dat ze van tijd tot tijd genoemd wordt, vind ik een ander verhaal.

Nu kunnen we erover discussiëren of haar verjaardag nog steeds wel of niet herdacht moet worden. Wat dat betreft doet onze mening er waarschijnlijk weinig toe, want Anne Frank is naast oorlogsslachtoffer ook vercommercialiseerd. De aandacht rond haar verjaardag trekt bezoekers voor het Anne Frankhuis en geeft haar dagboek weer meer bekendheid. De boeken liggen weer zichtbaar in de schappen van de boekhandel. Kortom: Er valt weer wat te verdienen.

Herdenken is een goede zaak, opdat we niet vergeten. Het vermelden van de mogelijke leeftijd die Anne Frank nu zou hebben, benadrukt nog eens extra dat ze nog een heel leven had kunnen hebben, met misschien kinderen en kleinkinderen.

Ik noem een compleet ander voorbeeld ter illustratie: Wanneer ik op een werkdag om 12u vrij ben ga ik naar huis, aardappels schillen, boodschappen doen, filmpje kijken etc. Dan bedenk ik me soms: mijn collega's zijn nu nog steeds aan het werk, terwijl ik al een hele middag dingen voor mezelf aan het doen ben. En dan hebben we het over een aantal uren. Laat staan jaren!

Vraag maar eens aan mijn dochter waarom we Anne Frank nooit mogen vergeten ; ik weet niet van wie ze het heeft, van mij niet in elk geval, maar ze is zo ongeveer de grootste ' fan' en Anne Frank-kenner die IK ooit ontmoet heb. En dat is al sinds ze een jaar of 8, 9 was en voor het eerst (ook uitzichtzelf, ik vond haar er nog veel te jong voor en had mezelf er nooit door kunnen worstelen op die leeftijd) het Dagboek van Anne Frank ging lezen naar aanleiding van een geschiedenisles op school. Ik kan je jonge leeftijd dus niet als excuus voor je gebruiken.

Het punt met Anne Frank, die natuurlijk het vleesgeworden symbool is van wat mensen elkaar aan kunnen doen op grond van de meest belachelijke arbitraire redenen of waandenkbeelden, is dat ze ondanks haar inmiddels 80 jaar helemaal niet oud en geschiedenis IS. Als op één moment in in elk geval MIJN leven het verhaal ooit actueel geweest is (en ik ben van 68) danis het wel NU.

Ergens schrijft ze (ongeveer, ik kan uit d losse pols niet letterlijk citeren) : 'Ik wou dat mensen ons weer gewoon als mensen gingen zien en niet als joden' . Ik denk dat er op het laatste woord heel wat mensen hun eigen identiteit kunnen invullen. En het worden er eerder meer dan minder.

De vermelding van haar leeftijd is niet meer dan een symbool ; ze had nog steeds kunnen leven. Er zijn ook nog ooggetuigen in leven. Dat kan met 100 ook nog. Maar als jij zo oud bent, zullen ze geen herdenkinsprogramma maken met ' Als Anne Frank de oorlog had overleefd, zou ze nu 150 jaar zijn geworden' ofzo. Nu geeft het het nog een extra lading ; laten we die vooral nog gebruiken. De oorlog IS nog niet zo lang geleden als we soms denken, er zijn nog steeds mensen in leven die het kunnen vertellen.

Je geeft zelf al aan dat we haar niet moeten vergeten. Dan is het toch mooi om een aanleiding (zoals haar leeftijd) te hebben om haar weer in beeld te brengen? Ik zie niet in wat daar mis mee is. Bovendien vind ik het begrip "leeftijd" bij Anne Frank een extra lading hebben. Zonder de oorlog zou ze namelijk misschien echt 80 zijn geworden.

Ik snap wat je bedoeld, alleen Zou je Anne kunnen zien als een soort van boegbeeld, om volwassenen en jongeren te kunnen associëren, met anne dus ook met de oorlog.

Ergens is het te absurd voor worden dat er voor één specifiek iemand een herdenking is. Terwijl al die andere duizenden slachtoffers op één dag worden herdacht. En zoals je al aangaf worden personen die eveneens belangrijk zijn voor onze vaderlandse geschiedenis voor het gemak gepasseerd...

Anne Frank zal nooit vergeten worden. Daarvoor is haar dagboek te beroemd geworden. Maar er zijn tientallen dagboeken uit die jaren, waar praktisch niemand over spreekt. Eveneens de vele verhalen uit die tijd, waar je vrijwel niemand over hoort...

En zoals jezelf al hebt aangehaald. Er komt een hoop commotie bij de antwoorden ter sprake. En waarom? Waarom mag het niet zo zijn dat je bij dit soort punten vraagtekens mag plaatsen. En dan heb ik het puur over het feit dat er een hele thema avond is, waarin er vanuit word gegaan dat Anne Frank de 80 jaar had gehaald. Ik heb alleen behalve van haar zus Margot geen naam gehoord die eveneens in Bergen-Belsen aan 'Vlektifus' is overleden...

En het zal ongetwijfelt een hoop duimpjes omlaag opleveren. Maar blijf erbij dat het absurd blijft om voor één specifiek iemand een herdenkingsdag te maken, terwijl vele duizenden op één dag worden geplaatst. En dan heb ik het over 4 en 5 mei. Want daar is 'Korea', 'Servië', 'Irak' en 'Afganistan' inmiddels ook al bij gekomen...

Ik begrijp wat je bedoeld, maar ik denk dat dit incidenteel is. Er wordt toch wel een link gelegd naar de overwinning van Wilders en de tijd die Anne Frank heeft meegemaakt.

In Knevel en Van den Brink was er een gesprek hierover. Een (nog in leven zijnde) vriendin van Anne Frank, Paul van Vliet, een Katholieke priester en een aantal anderen gaven hun mening hierover.
Ik moet eerlijk bekennen dat het niet van begin tot einde heb gevolgd. Ik was aan het zappen en hoorde een stukje en bleef hangen. Er werden best interessante dingen gezegd.

Ik ben dezelfde mening toegedaan als jij.
Natuurlijk snap ik de symboliek er van,maar de Nederlandse geschiedenis is niet pas begonnen in WOII.

Door haar dagboeken heeft Anne Frank het eeuwige leven gekregen. Haar boek is wereldwijd het meest verkochte boek en hopelijk blijft dat. Waarom? Omdat zij symbool staat voor de tragedie van de tweede wereldoorlog. Omdat haar boek vanuit een heel persoonlijk perspectief de oorlog bescrijft is dit boek populair geworden. Ze is daarom het symbool geworden voor de oorlogsslachtoffers van de oorlog. Symbolen gaan nooit dood ze blijven in onze gedachte, in onze geest, in ons collectieve geheugen.
Persoonlijk heb ik haar dagboek meerdere malen gelezen en het heeft een stempel op mij gedrukt. Waarschijnlijk hebben weinige van u hier de oorlog bewust mee gemaakt. Om die reden is belangrijk dat we zo'n boek hebben. Het zorgt er voor dat we nooit vergeten. Het verteld ons de kwade kant van de mens. De afschuw van oorlog. Als ik het lees kan ik dat niet zonder de achterliggende gedachte dit nooit meer! Nooit meer een groep afzetten als minderwaardig. Nooit meer zo'n afschuwelijke oorlog.
Het boek van Anne Frank verteld natuurlijk maar een verhaal. Maar dat is nu juist de kracht van het boek. Het is slechts een verhaal. Het verhaal van Anne Frank is tragisch maar als je het boek leest met de gedachte: Dit is slechts een verhaal van de miljoenen slachtoffers. Dan zie je de echte impact van het boek.
Kortom het verhaal van Anne Frank gaat niet dood en daarom gaat zij niet dood. Ze leeft voort in ons collectieve geheugen. Vrijdag werd ze dus 80 en het jaar daarna wordt ze 81.

Voor het antwoord moet je je vraag omdraaien: waarom moet er een leeftijd gehangen worden aan het feit dat we Anne Frank herdenken?
Kun je beantwoorden met: Omdat we niet mogen vergeten grijpen we elke strohalm aan om te herdenken!
En dit keer is de strohalm het feit dat Anne Frank nu dan 80 had kunnen zijn geweest...

Er moet een leeftijd aan gehangen worden om duidelijk te maken wat ze haar ontstolen hebben. Ze had een man kunnen ontmoeten, kinderen kunnen krijgen, een leven kunnen opbouwen, ze had schrijftalent.Misschien was ze schrijfster geworden.Ze staat symbool voor al degenen die met haar in Auschwitz in het grote vernietigingskamp om het leven gekomen zijn.
Ze is geen tachtig geworden.Ze blijft voor altijd dat meisje uit Amsterdam dat meer dan twee jaar bang opgesloten heeft gezeten in een achterhuis.
Dat geldt ook voor alle andere slachtoffers van de tweede wereldoorlog.Al die mensen hadden een leven kunnen hebben.
Daarom kan het niet vaak genoeg herhaald worden wat er destijds is gebeurd.Het helpt ons waakzaam te blijven en alert te zijn voor elke vorm van racisme.