waarom is de mens de diersoort die zijn aantal niet aanpast aan zijn omgeving ???

Misschien omdat de mens het verleert is om in harmonie met de natuur te leven.

Omdat je vraagstelling niet juist is. Als je stelt dat diersoorten hun aantal aanpassen aan hun omgeving', dan lijkt het net of je wilt zeggen dat die soorten een actief beleid daarin hebben. En dat is niet zo. De grootte van de populaties wordt bepaald door externe factoren. Als die ontbreken krijg je ook bij dieren iets, wat wij mensen een 'plaag' noemen.

In China proberen ze dat op een "intellectuele" manier te doen. Maar biologisch en natuurkundige wetten zijn hier veel beter in. Ook bij de mens.

Hoeveel een populatie kan groeien is inderdaad afhankelijk van externe factoren, namelijk de abiotische en de biotische factoren. Voor de mens zijn deze factoren zeer gunstig. We hebben genoeg eten, we zorgen voor genoeg leefruimte en kunnen ziektekiemen bestreiden. De meeste dingen doen we echter zelf. Je kan zeggen dat de mens zo ver geevalueert is dat ze de omgeving naar hand kan zetten in plaats van andersom. Meestal is het zo dat als een populatie zo groot is als die van de mens op dit moment, de populatie kwetsbaarder wordt. Ziektekiemen worden sneller over een groter oppervlak verspreid etc. Maar de mens kan dit bijna allemaal oplossen. Uiteindelijk zal er echter iets komen waar de mens niet tegen opgewassen is, en daarom was men de afgelopen tijd ook zo bang voor de Nieuwe Griep (varkensgriep).

Als de factoren erg gunstig zijn kan een populatie dus sterker worden dan de natuur.

Dat doen ze juist wis en waarachtig wel - ze zijn in staat om héél veel delfstoffen en planten en dieren te gebruiken omdat ze beter kunnen communiceren, onthouden, innoveren, etc. Dan 'andere dieren'.
Zoveel dat veel andere soorten moeten wijken.

Da's met normale dieren echt niet anders: laat bijv. 2 konijnen los in Australië... En ze nemen heel Australië over omdat er geen roofdieren zijn. Of laat een paar geiten los op een klein eilandje... De inheemse dieren zullen dan weldra 't loodje moeten leggen. De mens doet 't alleen op grotere schaal, vanwege de extra capaciteiten die de mens heeft.

In vergelijk met bijv. de mier is de mens trouwens maar een kleine bevolkingsgroep. Echter de mier zal nooit in staat zijn om zich naar andere hemellichamen te verplaatsen, en de mens wel. Alhoewel... De mier kan natuurlijk meeliften als je grote 'biospheres' maakt of als we planeten bewoonbaar voor mensen maken.

Je hebt nu eigenlijk twee groepen mensen: mensen die dat allemaal prima vinden: laat de mens zich maar zoveel mogelijk vermenigvuldigen ten koste van de rest van de Aarde. Bij die groep mensen gaat 't om de kwantiteit.
Dan heb je de andere groep: die vinden kwaliteit (zoals 't (leef)milieu) veel belangrijker dan de eeste groep.
De evolutie dicteert dat de eerste groep voorlopig wint, totdat de achteruitgang van de Aarde zo erg is dat ze zien dat hun nageslacht er niet meer van kan leven. Pas dan... Pas dan zal ook die eerste groep de Aarde op zijn waarde gaan schatten. Tegen die tijd is de Aarde nog veel verder verziekt dan nu.

alleen aso's passen zich niet aan aan hun omgeving.

Macht corrumpeert, absolute macht corrumpeert absoluut... De mens heeft absolute macht over de wereld, dus die gebruikt hij ook voor zijn eigen willekeur... met alle gevolgen van dien...