Hoe komt het dat de mening van mensen bij een gebeurtenis waar ze beiden bij betrokken waren, zo verschillend is?

Selectief geheugen verlies is aannemelijk, als het om een traumatiserende gebeurtenis gaat.

Anders kan het zijn dat de persoon uit eigenbelang liegt over wat hij wel en niet heeft gedaan, dit doet de mens bijna instinctief.

Bij een meer politieke of diplomatieke gebeurtenis zijn de verschillende meningen het resultaat van de opvattingen over 'goed en fout', en die zijn bij elk individu weer anders.

ieder mens heeft een anders geprogrammeerde computer. daarom reageren we zo verschillend. de een heeft een goede computer die helemaal up to date is,en de andere heeft er een met bugs en virussen. iemand die liegt of een nare opmerking maakt heeft gewoon een bug...en wellicht een corrupt geheugen.

Tja, zoals vaak het geval is, ligt de waarheid meestal in het midden. Het is idd zo dat soms de een niet meer precies weet wat hij gezegd heeft en zich later zelfs niet meer kan voorstellen dat hij dat ene zelfs gezegd heeft. Dus als de discussie voortgaat ontstaat er een ontkennende fase. Beter is om in dit geval te zeggen: "ik respecteer jouw mening, maar ik hoop ook dat je de mijne respecteert, we hoeven het tenslotte niet altijd met elkaar eens te zijn". En dat is natuurlijk ook zo, zo blijft iedereen in zijn eigen waarde.

Elke persoon bekijkt het leven door zijn eigen bril. Deze bril is gekleurd door het verleden van zijn leven. Hoe elke persoon een situatie bekijkt wordt dus mede gevormd door zijn verleden en zijn leven's opvattingen. Hierbij worden de voor hen belangrijke punten extra uitvergroot. Dit verschilt dan ook per persoon. Iedereen vindt zijn eigen onderwerpen het belangrijkste en deze onderwerpen zijn uniek voor die persoon.

Als iemand bijvoorbeeld een ijsje laat vallen op de grond, zal de ene persoon het zonde vinden van het ijsje en wat het heeft gekost, terwijl een andere persoon het een vervuiling vindt van de straat.

Beide partijen vertellen een waarheid...hùn waarheid.
Daarom is het goed het verhaal van alle kante te horen voordat je een eindconclusie kunt trekken.

Eigen emoties, eigen kijk op het geheel, eigen interpretatie: dat het juist het verschil in de uitkomst.

Op het met moment suprême dus als zich iets voordoet ben je niet altijd even alert, gewoon met je dagelijkse dingen bezig en kun je een situatie of een woord verkeerd interpreteren, vervolgens kun je daar op verschillende manieren mee omgaan; denken dat je onfeilbaar bent en dus altijd gelijk hebt,of proberen de situatie terug te halen en nagaan wat er eigenlijk gebeurd is.
Heb je die flexibiliteit niet dan blijf je op je standpunt en als de opponent dit ook doet dan kun je er zeker van zijn dat er een welles nietus spelletje ontstaat.Dus geen kwestie van selectief geheugenverlies maar verondersteld gezichtsverlies.Het gezegde kan zijn ik laat me niet kennen en dat kan dus leiden tot een familie diner.

je eigen mening, je opvattingen, of er al meer gaande was voor de druppel de emmer deed overlopen, wat jij belangrijk vind (normen en waarden) hoe vat je dingen op en geef je het zelf een invulling etc.



Selectieve perceptie:
- Cognitief: men ziet wat men verwacht te zien.
- Motivationeel: men ziet, wat men wil zien.

- Tunnelvisie: vermijden van cognitieve dissonantie: de onrust die onverenigbare gedachten veroorzaken door tegenstrijdige gegevens, proberen we te verminderen door onze gedachten om te vormen.

- Belief perseverance: mechanisme dat optreedt om cognitieve dissonantie tegen te gaan. De neiging van mensen om iets te blijven geloven, ook al heeft hen inmiddels informatie bereikt die aantoont dat dat geloof nergens op berust.

- Confirmation bias: mechanisme dat optreedt om cognitieve dissonantie tegen te gaan en gevolg van belief perseverance. De mens vindt rust in bevestiging van zijn overtuiging en heeft daarom de neiging enkel naar informatie te zoeken die in overeenstemming is met de intuïtie en daarmee tegenstrijdige informatie uit te sluiten.

- Conformiteit: men kan de neiging hebben collega’s naar de mond te praten, omdat men anders uit het team gezet wordt