Zijn anti-Duitse gevoelens regio-afhankelijk?

Nee,wel leeftijd en opvoeding afhankelijk. Er spelen nog steeds veel anti Duitse sentimenten,maar dat lijkt me niet regio gebonden.

Of er ooit onderzoek naar is gedaan weet ik niet, maar ik kan me goed voorstellen, dat vooral mensen uit de grensregio's (met Duitsland) niet al te positief over "de Duitsers" denken.
Het zal vast wel, zoals Moolkeesje ook al zei, met leeftijd te maken hebben. Mijn vader bijv. zag in zijn vroegere woonplaats de Duitsers ten tijde van de Tweede Wereldoorlog de grens overkomen en onder hagen doorkruipen. Daardoor heeft hij zijn leven lang een hekel aan de Duitsers gehouden. Dit uit zich bij een aantal mensen ook in rijstijl en -gedrag t.o.v. Duitsers.
Als je op een willekeurige zaterdag in Venlo rondloopt en om je heen kijkt, lijkt het wel of de stad hun eigendom is.
Loop ze vooral niet voor de voeten, want dan kun je een lelijke blik verwachten. Het gaat hier dan om de zgn. Ruhrpödler, arme Duitse kooptoeristen uit het Ruhrgebied.

Ik denk, dat mensen die aan weerszijden dicht bij de grens wonen, vaak wel goed met elkaar overweg kunnen. Ze spreken vaak bijna hetzelfde dialect. Dus volgens mij is er wel sprake van regio-afhankelijkheid.

Ik kom uit Brabant en in mijn familie zijn diverse doden gevallen door de oorlog. Mijn opa's en oma's waren zeer anti-Duits over het algemeen, maar weer niet anti-Duits tegen Duitse mensen die ze kenden (ze gingen wel in Duitsland op vakantie en keken Duitse TV). Beetje moeilijk te volgen voor mij als kind dus ik was volledig anti-Duitser, niet Duits.
Ik ben het altijd geweest, anti- Duitser, tot het moment dat ik wist dat eigenlijk alle potentiele foute Duitsers zowat overleden moesten zijn. Enkele jaren geleden pas. Gewoon vanwege de ellende die ik zag bij mijn opa's en oma's vanwege het verlies van hun familie door de Duitsers. Praten deden ze er eigenlijk niet over, over wat hen was overkomen, omdat het voor hun generatie nog niet normaal was je gevoelens te uiten.
Ik denk eigenlijk dat de kinderen en kleinkinderen van mensen die de oorlog hebben meegemaakt meer anti-Duits waren dan zijzelf. Vanwege de verhalen, de na-oorlogse problemen en emotionele schade bij mensen die het allemaal hebben meegemaakt.

Er zijn allerhande onderzoeken (maar niet naar NL-Dld-relatie) die aantonen dat zulke gevoelens vaak wel regio-afhankelijk zijn. Hoe meer groepen op elkaar lijken, en hoe meer ze zich in de zelfde geografische ruimte bevinden (dus: dicht op elkaar zitten), des te meer voelt een groep behoefte om zich af te zetten tegen de andere groep.
Logischerwijs zou dat betekenen dat in grensstreken over het algemeen vaak meer nadruk wordt gelegd op het verschil tussen twee groepen.
Natuurlijk zijn daarbij wel individuele verschillen. Een Oost-Groningse die getrouwd is met een OstFries, zal waarschijnlijk minder snel negatief oordelen over Duitsers, dan wanneer ze niet getrouwd was met deze man.
Uit onderzoek blijkt namelijk ook dat, wanneer groepen op een gegeven moment goeddeels samenvallen (bijvoorbeeld door te trouwen en families dus aan elkaar te verbinden), men juist moeite zou doen om te zoeken naar de overeenkomsten. Noodgedwongen ("Tja HanzDieter, we zitten aan die rottige Holländer vast, dus laten we er maar het beste van proberen te maken")? Onbewust? Dat weet niemand.