Kun je leren adrem te zijn?

Dit ontwikkelt zich in de loop der jaren. Het hangt af van je karakter, van je opleiding, van je zelfverzekerdheid, van je lef, van de omgeving waar je je bevindt. In een clubje met vriendinnen gaat dat vaak makkelijker dan tijdens een vergadering.

Sommige mensen hebben het in zich. Anderen leren zich het aan. Maar er zijn ook mensen die het gewoon niet in zich hebben.

Dat is wel herkenbaar wat je schrijft: als ik toen dat of dat had gezegd, dan zou....
Dat is nu eenmaal zo. Misschien krijg je nog eens de gelegenheid in een soortgelijk gesprek en dan zeg je het wèl.

Er is geen cursus: hoe leer ik adrem te zijn. Focus je er ook niet teveel op want dan wordt het een krampachtige boel. Luister naar anderen hoe zij dat doen en pas dat bij gelegenheid eens toe. Het komt wel, maar soms duurt het nog even voordat je je dat eigen hebt gemaakt.

ik denk dat dit komt me de jaren.
toen ik nog in de brugklas zat merkte niemand mij op en nu heb ik altijd mijn woordje klaar.

Je kan dat niet echt leren, maar je kan wél proberen minder zenuwachtig te zijn in een gesprek. Het is eerder een kwestie van te weten dat er nog andere mogelijkheden zijn dan wat je uit dat gesprek verwacht. (Werk, relatie of studie vermoed ik dat je bedoeld). Als je jezelf niet bent val je later toch door de mand. Altijd positief blijven en even vlug nadenken over wat ze 'willen' horen zal altijd een goede indruk nalaten.

Dicht bij jezelf blijven, en je altijd bewust zijn van wat je nu écht wérkelijk van de situatie vindt. En dat is moeilijk aan te leren, maar als je het echt wilt, dan lukt dat. Kijk maar naar mij.
Overigens: dit verschijnsel heet in het Duits: "Treppengeist" , en in het Frans: "L'esprit de l'escalier". Dat betekent, dat je een situatie verlaat, de trap afloopt naar buiten, en dan ineens bedenkt: "Ik had eigenlijk dát moeten antwoorden... Oeeh, stom...".