Waarom wil een klein kind overal aanzitten?

Omdat kleine kinderen nog nieuwsgierig zijn en alles willen ontdekken. De tast is daar een goed zintuig voor. Volwassenen kunnen wat dat betreft veel leren van kinderen zou ik zeggen.

Het is inderdaad ontdekken, hoe iets voelt, hoe iets eruit ziet en hoe iets proeft want meestal verdwijnt alles was ze aanraken ook nog eens linea recta in hun mond. Vandaar dat je altijd zo moet opletten, voor je `t weet zit het in hun maagje!

Je leert de wereld begrijpen door de objecten te begrijpen die zich er in bevinden. Als ik naar een tafel kijk kan ik de vorm herkennen, het materiaal en kan ik een inschatting maken hoe stevig het is en wat ik er mee kan. Dit zijn dingen die ik als kind geleerd heb door dingen aan te raken. Het zicht is een belangrijk zintuig omdat het werkt op grote afstanden maar wat je ziet wordt in je hoofd omgezet naar een herinnering van de tast. Elke keer als het kind iets aanraakt is het aan het leren.

Omdat ze hun tast hebben ontdekt, ze willen weten hoe iets voelt en daarmee hun kennis en belevingswereld ontdekken en vergroten.

Heerlijk, ik zou willen dat ik als volwassene nog overal ongegeneerd overal aan mocht zitten :)

Toegevoegd op 29-05-2009 09:18:00
Dat was twee keer overal. De wens van de gedachte blijkbaar ^^

Het is nu afhankelijk wat je zoekt met je vraag?
Jij als 'zoekende' in religie, vraag je dit als metafoor? of vraag je dit als beginnend ouder die bezorgd is? of vraag je dit omdat je de basale natuur-driften van dieren en daarmee ook mensen probeert te begrijpen? Zo zijn er nog een aantal mogelijke redenen voor de vraag, maar ik zal proberen de bovenstaande opties als mogelijkheden nemen.

Religieuze betekenis? (dit is een objectieve poging om dit te koppelen, ik ben zelf van mening dat dit maar marginaal zou zijn)
Het is mogelijk dat bij de opvoeding van een kind, daarmee dus de denkbeelden over hogere bestaansvorm waarin wordt geloofd, door het kind nog niet helemaal wordt begrepen (vooral als baby, aangezien spraak en woordelijk begrip nog niet aanwezig zijn en aan het groeien zijn). Daardoor zou een kind mogelijk alle voorwerpen in zijn omgeving willen voelen of deze hogere macht hier aanwezig is. De mens is vanuit Eden toch al onderzoekend? Waarom anders de appel van de boom van kennis?

Ouderlijke bezorgdheid?
Het is uitermate normaal dat een kind overal aanzit. Een volwassene doet dit niet veel anders, maar probeert dit te beperken in sociale situaties. Ga maar na. Als je een boek wilt kopen houdt je het vast. Als je een beker wilt komen voel je hoe hij in de hand ligt. Zien, horen en ruiken zijn leuk, maar voor veel van de werkelijkheid om ons heen is voelen (gewicht, textuur, omvang, temperatuur) een veelzijdigere kennismakingsmanier. In Afrikaanse landen is het bijvoorbeeld heel gewoon dat volwassenen elkaar de handschudden en niet zoals in Europa direct de hand terug trekken. Je hoeft je als ouder niet bezorgt te maken over een kind dat overal aanzit. Eerder als het dit niet doet. Het zou een apathie ten opzichte van zijn omgeving kunnen zijn en kunnen duiden op authisme of andere psychische of fysieke afwijking.

Groei van het organisme?
Een kind (of het een amoebe of aap of mens is) leeft vanuit het bewust zijn van zichzelf. Een organisme groeit en leert door zijn omgeving te onderzoeken. Wanneer een nieuw object wordt gevonden is tast een belangrijke leermethode om het te onderzoeken. Als het object bekend is, is bevestiging dat het echt een vergelijkbaar object belangrijk.

Al met al zijn alle sub-antwoorden gericht op leren. Mijn inziens is zowel op zielsniveau alswel op fysiek of praktisch niveau de reden dat de mens zijn leven doorloopt om te leren.

omdat het een klein kind is

Laat ik eens kort van stof zijn en niet uitwijden.

a) De wereld ontdekken.
b) Via vingers en mond bacteriën verzamelen om het immuunsysteem te trainen.

Kleine kinderen zijn nieuwgierig en willen veel dingen leren! Als puber heb je dat ook nog: Je wil aan de spullen van iemand anders zitten (bijvoorbeeld in de kamer van een vriend/vriendin). Je wil even bezit hebben van iets...

Mmmm... dank je, je maakt me zojuist uit voor een klein kind...
Ik ben nog steeds vrij kinetisch aangelegd, wil dingen kunnen voelen, weet niet waarom.

Maar goed, ik kan me herinneren dat ik het als kind nog erger had, er was niets leukers dan op de knopjes drukken van de groenteautomaat waar die stikkers uitkwamen.
Ik denk dat het voor kinderen een soort van nieuwsgierigheid is.