Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe ga je om met iemand die van mening is dat hij het zeker weet?

Soms ben je met iemand in gesprek over een onderwerp waarover je van mening verschilt. Ieder brengt zijn standpunten naar voren, en je bent bezig elkaars visie te verkennen.

Dan gebeurt het: de ander zegt dat zijn mening geen mening is, maar dat hij het zeker weet. Daarmee doet hij, zonder het te zeggen, een aantal dingen:

--  Hij stelt zichzelf boven de ander, en daarmee maakt hij de ander kleiner. Zijn mening is namelijk een "zeker weten", terwijl de mening van de ander "slechts" een mening is.

--  Hij stapt zomaar uit de discussie, zonder dat hij dat wil toegeven.

--  Hij verijdelt elke poging om tot elkaar te komen.

--  Hij zegt in feite: "Babbel jij maar lekker door, het maakt toch geen fluit uit wat je zegt. Vanaf nu negeer ik jou."

Al deze dingen zijn normaal gesproken uitermate onbeleefd - maar door de eigen mening als "zeker weten" te poneren, kan die ander al die onbeleefde dingen doen zonder onbeleefd over te komen.

Elke poging het contact te herstellen wordt door zo iemand afgeketst. Die persoon zal zelfs boos worden, omdat *jij* "zo drammerig doet".

Hoe kun je het beste omgaan met mensen die zich zo gedragen?

Cryofiel
14 jaar geleden
10.6K
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Goh, heb je toevallig mijn ex ontmoet?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
hahahahahahahhahaha, en dan die Bonobo erbij: giller!!!
Cryofiel
14 jaar geleden
PS. Ik moet nu nodig gaan slapen. Morgen (vandaag...) stap ik in de trein naar Parijs. Ik ben waarschijnlijk zaterdag weer in de lucht.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Hoezo... vlieg je terug dan ? XD. Succes/veel plezier in parijs.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Van kwaadheid kan ook, omdat ie het zelfs in Parijs nog niet verwerkt heeft.
Cryofiel
13 jaar geleden
Hihi, nee hoor. Ik treinde door - wel met hoge snelheid, in zo'n TGV wordt zelfs speciaal omgeroepen dat de snelheid van 320 km/u is bereikt.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Ontzettend frustrerend en je kunt erg weinig. Want wie zo "overtuigd" is kun je niet bekeren. Je kunt alleen hopen dat - in dit geval - mensen in de omgeving wel bereid zijn naar andere meningen te luisteren.
Probeer die ene persoon zoveel mogelijk te negeren, ga niet in discussie want dat is zonde van jouw moeite en humeur en je schiet er niets mee op.
Dat weerhoudt je er niet van om anderen te laten merken dat er ook andere manieren zijn om naar dingen te kijken, andere meningen, andere visies.
Sterkte!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Cryofiel
14 jaar geleden
Dat klinkt goed. Maar mag ik je toch nog wat vragen? Wat zou ik kunnen doen als die ander gewoon aan het praten is, en ineens op hoge toon zijn "zekerheden" begint te verkondigen, en daarmee andere mensen begint te beïnvloeden? Ik voel me dan geroepen mij in de discussie te mengen, omdat dat de enige manier is om de anderen te laten zien dat er ook nog andere gezichtspunten bestaan. Maar zelfs het verkondigen van mijn visie wordt door die ander al niet op prijs gesteld. Toch vind ik het een soort "morele plicht" een eenzijdig verhaal te nuanceren door ook andere kanten te laten zien. Let wel, ik ga meestal nergens tegenin - ik geef slechts *extra* informatie. Denk je dat ik dan té betrokken ben, wanneer ik ook andere kanten van een zaak wil laten zien? Moet ik mij minder aantrekken van deze beïnvloedingspogingen?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Kijk er eens heel neutraal naar. Wat 'win' je met zeggen dat de lucht NIET rood is, maar meestal blauw of grijs, ook beweert die ander dat de lucht altijd, overal, 100% rood is?
Ik vermoed, bij dit type mens, dat je vooral een hele preek krijgt waarom de lucht wèl rood is, waarom jouw idee niet deugt, waarom jij niet deugt omdat je dat denkt enzovoorts.
Ik zou het proberen met 1 keer zeggen: 'Er zijn mensen die zeggen dat bewezen is dat de lucht ook weleens andere kleuren heeft', en diegene verder negeren.
Als dat al teveel anti-reactie oproept, kun je het misschien maar beter helemaal laten, want je schiet er niets mee op behalve dat jullie allemaal razend gefrustreerd zijn.
Als de Grote Gelijkhebber even weg is kun je altijd nog zeggen dat sommige mensen er anders over denken.
(En wie weet weten die anderen dat allang maar doen ze ook net of ze gek zijn omdat ze geen zin hebben in die "discussies"...) Ik vermoed dat het dus meer om een moreel gelijk/ongelijk gaat, en daar wordt het nog veel moeilijker.
Dan kun je misschien proberen de anderen op een ander moment tussen neus en lippen door te laten merken dat dingen ook anders gezien kunnen worden.
En probeer te bedenken: je bent niet verantwoordelijk voor wat anderen denken. Als het om erg principiële dingen gaat, bijvoorbeeld iemand die zijn kinderen racistische gedachtes meegeeft, dan zou je die kinderen een boekje of zo kunnen geven - maar misschien denken ze er nu of later al heel anders over dan hun vader. (Ik zit maar wat te filosoferen omdat ik niet weet wat de situatie precies is, maar misschien heb je er iets aan.)
Cryofiel
14 jaar geleden
Hier heb ik zeker iets aan - bedankt voor deze reactie! Ik herken een aantal punten heel duidelijk. In het voorbeeld van de lucht kan ik zeggen: ja, je hebt gelijk, er zijn gevallen waarin de lucht rood is - maar dat is maar af en toe, onder bepaalde omstandigheden. Waarop de ander zegt: Ha, zie je nu wel dat ik helemaal gelijk heb! Je geeft het al toe! Nu hoef je alleen nog maar te ontdekken dat de lucht *altijd* rood is. Je bent al een eind op weg, je hebt de eerste stappen al gezet. Nu hoef je alleen nog maar de rest van de stappen te zetten om te zien dat IK gelijk heb en dat de lucht *altijd* 100% rood is. Jij bent nu al zover dat je het in ieder geval al als mogelijkheid ziet; ik WEET al dat het gewoon *altijd* zo is. Tja, en daar ga je dan weer... Zucht...
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
LOL, dat is hetzelfde als praten met vers-bekeerden (of dat nou om religie gaat of om mensen die net gestopt zijn met roken of wat dan ook).
WAT jij ook zegt, bewijst HUN gelijk en/of jouw ONgelijk.
Een gesprek of discussie is dan domweg niet mogelijk, dus vermijden is dan waarschijnlijk toch echt het slimst.
Cryofiel
14 jaar geleden
Dat probeer ik dan ook zo veel mogelijk. Maar als zo iemand probeert een vriend te bekeren die vanwege persoonlijke omstandigheden tijdelijk makkelijk beïnvloedbaar is, vind ik het mijn morele plicht in te grijpen. Niet door er keihard tegenin te gaan, maar door óók een ander geluid te laten horen. Of door niets van wat die ander zegt te ontkennen, maar door er alleen maar dingen aan toe te voegen. Met als enige doel, de beïnvloedbare persoon in staat te stellen een eigen keuze te maken - iets wat alleen maar kan als er een keuze IS, dat wil zeggen als hij minimaal twee visies heeft gehoord. Maar alleen al het toevoegen van informatie wordt door die ander al als een aanval gezien.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Dus is het misschien slim om dat te laten. Want het wekt alleen maar meer gedoe op.
En jij bent niet verantwoordelijk voor die vriend. Of je zou diegene eens bij jou thuis moeten uitnodigen of zo, maar dan moet jullie contact maar net zo zijn.
Cryofiel
13 jaar geleden
Tja, maar ik kan het nu eenmaal niet over mijn hart verkrijgen om iemand mee te laten lokken en er gewoon machteloos bij te blijven staan.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dan denk ik dat het probleem blijft bestaan. Hij beweegt geen millimeter, jij ook niet, dan verandert er dus niets...
Als je niet via een omweg die vriend andere of neutrale info kunt geven, dan houdt het op...
Cryofiel
13 jaar geleden
Soms is die omweg er niet. Dan rest mij slechts het toevoegen van mijn visie wanneer die ander zijn visie weer eens poneert. Dat dat tot strijd leidt, moet dan maar - het is voor een goed doel. Toch zou ik graag willen dat er een andere manier zou zijn.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ja, dat zou mooi zijn, maar ja... :-(

Andere antwoorden (24)

Als iemand iets heel zeker denkt te weten kun je een paar dingen doen: hem blijven tegenspreken, waarmee je in een welles-nietes-discussie belandt. Of je kunt diegene gelijk geven om van het gezeur af te zijn. Of je respecteert zijn mening en doet er verder niet moeilijk over. In alle gevallen zal ooit wel een keer blijken wie er nu echt gelijk had.

Maar er zijn van die gesprekken waarbij het gelijk ergens in het midden ligt, waarbij je nooit echt tot elkaar komt. Dan gaat het vaak over religieuze, filosofische of politieke kwesties. Of kwesties waarin het gevoel heel sterk een rol speelt (relaties, liefde, persoonlijke ervaringen en herinneringen). De meningen lopen uiteen en zullen dat waarschijnlijk altijd blijven doen. Het zij zo.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
+, mooi gezegd.
Hem of haar laten in die waan....anders verzand je in een ja/nee spelletje, een machtsstrijd.
Kort maar krachtig antwoord en ik weet zeker dat ik gelijk heb :-) :-)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Cryofiel
14 jaar geleden
Ik wil me juist niet verlagen tot zulk gedrag. Ik wil eerlijk en oprecht blijven toegeven dat ik een mening heb, maar dat die mening best fout zou kunnen zijn. Ik wil dus best mijn mening bijstellen, maar dan wel op grond van goede argumenten - niet op basis van dat vervelende "houd jij je mond nu maar, het IS nu eenmaal zoals ik het zeg, want ik weet zeker dat IK gelijk heb". Dan zit je dus in de situatie dat je zelf ruiterlijk toegeeft dat je het best verkeerd zou kunnen hebben, terwijl de ander blijft volhouden zeker te weten dat het is zoals hij het zegt. Dat kleinerende gedrag is onuitstaanbaar. En sommige omstanders zullen die ander dan nog gelijk geven ook, omdat hij immers zo'n krachtig persoon is, en jij zelfs toegeeft dat je het ook wel eens fout hebt.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ja? Vind je dat echt jezelf verlagen? Ik vind juist het tegenovergestelde: ik hou de eer aan mezelf. Dat klinkt ook wel weer heel erg hautain en zo bedoel ik het ook niet. Ik laat me gewoon niet kleineren, dat is het meer eigenlijk. Een persoon, zoals jij die schetst, is meestal niet bereikbaar is mijn ervaring. Zonde om daar verder tijd in te investeren vind ik.
Cryofiel
14 jaar geleden
Dat klopt, zulke mensen zijn niet meer bereikbaar. Ik weet alleen niet of ze zich zo gedragen omdat ze zich werkelijk beter vinden dan anderen die een andere mening hebben, of dat het komt doordat ze juist bang zijn. Maar goed, stel dat ik in zo'n geval de discussie afbreek - hoewel dat eigenlijk al niet mee kan omdat de ander door zijn gedrag de discussie al kapot heeft gemaakt. Dan zijn er altijd nog onschuldige, onervaren omstanders die tegen die "sterke" persoon zullen opkijken, en hem zullen volgen in zijn denkbeelden - ook als dat waanbeelden zijn. Is daar dan niets aan te doen?
Cryofiel
14 jaar geleden
(Ik kom misschien wat warrig over - je ziet misschien al, dat ik echt aan het worstelen ben met dit probleem.)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Kan om beide redenen zijn die je noemt denk ik: bang of dominant. Effect op jou is hetzelfde...mmmm: wat IS het effect eigenlijk op jou dan, behalve dat je kleinerend gedrag onuitstaanbaar vindt? Wat doet dat met jou?
En wat is voor jou het probleem, dat anderen hem volgen in zijn (waan)beelden?
Merk ik inderdaad, dat het een behoorlijk probleem voor je is. Het zal dan, denk ik, gaan om iemand die je zeer na staat?
Cryofiel
14 jaar geleden
Ik heb dat intussen elders redelijk aangegeven. Ik vind dat kleinerende gedrag onuitstaanbaar. Het is eigenlijk ronduit onbeschoft. Ik probeer netjes te blijven en toenadering te blijven zoeken, en die ander luistert niet eens (ik voel me niet gehoord, ik voel me genegeerd), hij plaatst zich boven mij (ik voel me minderwaardig gemaakt), en hij kapt de discussie af (al mijn inspanningen zijn in één klap nutteloos). Daarnaast sleept die ander onschuldige toehoorders mee in zijn "sterke, want zekere" kennis, terwijl ik die mensen graag kennis zou laten maken met een andere kant van de waarheid. Door zijn gedrag manipuleert die ander de toehoorders, en lokt hij ze met gemene trucs naar zijn kamp. Dat gaat keihard tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel in.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Heb hier en daar bij anderen een klein stukje gelezen.... maar ben afgehaakt....wat een lappen tekst zeg :-)
Ik vrees voor je, dat je aan jezelf zal moeten werken op dit gebied als je er zo'n last van hebt. Een ander kan je neverdenooitniet veranderen.
Cryofiel
13 jaar geleden
Da's dan ook de vraag - hoe moet IK reageren?
poe....
mijn eerlijkste reactie zou zijn: NIET, maw wegwezen daar (dus niet meer mee omgaan)!!!

Maar dat is vast geen optie anders had je de vraag niet gesteld!

Mijn andere advies is uitputten!!!
Dus niet ertegenin gaan maar vragen blijven stellen (tot hij uiteindelijk ook de weg kwijt is). Vragen, wat bedoel je precies met.....? en dan: en waarom vind je dat nou precies....? of: wacht even, even terug naar wat je net zei, wat was dat ook al weer.....?

Ik zeg je niet dat je het debat hiermee wint maar uiteindelijk zal hij er ook een kater van hebben (en niet alleen jij) en..... als je heel veel geluk hebt zal hij als dit een paar keer lukt een beetje bang van je worden want een gesprek met jou gaat altijd zo "raar" lopen als hij je uitlegt waarom hij gelijk heeft, en misschien wordt hij dan iets voorzichtiger met zijn argumenten bij jou
(Lees meer...)
14 jaar geleden
Cryofiel
14 jaar geleden
Dat is de manier waarop ik het tot nu toe heb geprobeerd. Het probleem is, dat de ander dan zegt dat ik woordenspelletjes speel, en de discussie - opnieuw - afbreekt. De ander wordt dan boos en geeft mij de schuld van de situatie. Vandaar dat ik op zoek ben naar betere manieren om met dergelijke mensen om te gaan.
amigo
14 jaar geleden
tja, duidelijk. Ik had dat ooit met mijn zwager, moord en doodslag was het over de simpelste onderwerpen. Ik heb het nu opgegeven, ik ga met hem niet meer in discussie. Als als ik me er weer op zo betrappen (vergissen is menselijk en ik bemoei me graag overal tegenaan) trek ik me (demonstratief) terug uit de discussie. Waarom wil je zo graag met dit soort mensen in discussie? Als je het met iedereen zou hebben ligt het mogelijk ook aan jou, nu is het een kwestie van negatieve chemie tussen 2 mensen. Dus ik zou zeggen, wees de meest wijze, niet meer doen
amigo
14 jaar geleden
PS Cryofiel, ben je een hij of een zij? Kan ook nog van invloed zijn, ik ging er vanuit dat je een "hij" bent (vooroordeel door je naam). Maar als je toevallig een "zij" bent is het echt onbegonnen werk. Sommige mannen (sorry als je een "hij " bent) gaan liever dood dan dat ze het onderspit delven in een debat met een vrouw (zo voelen ze dat)
Cryofiel
14 jaar geleden
Gelukkig heb ik het maar met een enkeling. Met de grote meerderheid van de mensen heb ik geen enkel probleem. Dat geeft mij het vertrouwen dat het in ieder geval niet aan mij ligt. Of het dan aan de ander ligt, of dat het alleen maar de combinatie is die ervoor zorgt dat het verkeerd loopt, dat zou ik niet kunnen zeggen. Maar neem nu eens het geval van jouw zwager. Stel dat hij een mening heeft die - in jouw ogen - weer eens volkomen verkeerd is. Stel dat je opvangt dat hij met die rare mening één van je neefjes verleidt om iets volkomen verkeerds te doen. Wat dan? Je hebt je dan wel voorgenomen om niet meer in discussie te gaan, maar je kunt toch ook niet je onervaren neefje zonder waarschuwing laten meeslepen door de hersenspinsels van je zwager? Ik zou althans mijn neefje in ieder geval een andere mening willen laten horen. Niet dat ik zou eisen dat hij mijn mening zou volgen en de mening van de zwager zou afzweren - maar ik zou hem op z'n minst zelf de keuze willen laten maken, en dat kan alleen maar als hij beide standpunten kent. In zo'n geval heb je je dus voorgenomen niet meer in discussie te gaan, maar voel je je moreel verplicht dat toch te doen. Wat nu?
Cryofiel
14 jaar geleden
Ik zie nu pas je PS. Laat ik het zo zeggen: de GV-geleerden zijn het nog niet eens over de samenstelling van mijn chromosomenverzameling. ;-)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Sorry dat ik me in jullie discussie meng: je zou je neefje ook apart kunnen nemen en met hem praten....of ben ik nou te simplistisch aan het denken??? Heb je geen discussie met de persoon in kwestie.
amigo
14 jaar geleden
o jé, in dat geval excuses voor de impertinente vraag (maar ik ben wel heel nieuwsgierig nu vrees ik).
Je stelt me natuurlijk voor een vreselijk dilemma met je case, want ik kan geen "onrecht"of zo iets dergelijks voorbij laten gaan. Bij mijn zwager was zijn verbale agressie puur op mij gericht met zeer zwarte-witte standpunten over politiek, belasting, (vrouwen) etc. Ik kan me gelukkig niets voorstellen dat tot foute acties van anderen zou leiden (nu ik het zo opschrijf, hij was dus juist "roomser dan de paus" en ik ben ook heel braaf maar ik geloofde gewoon niet dat hij alles wat hij declameerde ook naleefde). Hij woont nu in het buitenland dus ach.... ik heb rust. Maar om terug te komen op je case: In dat geval zou ik me erop doodvechten vrees ik, dus ja, toch maar die discussie dan. Is er bij jullie dan trouwens (ook) niemand anders (was bij mij ook niet hoor, niemand durfde) die zich erin mengt?
amigo
14 jaar geleden
Ha wendyH, nee, gezellig toch? En je hebt een goed punt wat mij betreft (maar het was mijn punt natuurlijk niet)
Cryofiel
14 jaar geleden
@WendyH, prima dat je reageert, er is geen enkele reden waarom dit beperkt zou moeten blijven tot een tweegesprek. Een "groepsdiscussie" is juist veel leuker, en ook nog eens veel waardevoller. Welkom dus! Het apart nemen is soms moeilijk. Vaak zijn die ander en ik de enige twee die echt praten. De rest hoort slechts toe, en bemoeit zich er vaak helemaal niet mee (behalve dan het luisteren). Als ik iets tegen het neefje zeg, komt die ander er direct overheen. Dat lukt dus niet. Het enige dat ik kan doen, is die ander aanspreken, en hem laten zien dat er een andere manier van kijken is, dat er andere zienswijzen bestaan. Niet eens om te overtuigen, maar gewoon om te laten zien dat er meer is dan die ene visie die hij aanhangt. Die persoon is daar weliswaar niet gevoelig voor (hij "weet" immers dat *hij* de waarheid kent), maar doordat het neefje meeluistert, ben ik in werkelijkheid bezig het neefje te laten zien dat er meer is dan die ene visie.
Cryofiel
14 jaar geleden
@mion, geen probleem hoor, je mag mij alles vragen - alleen op sommige vragen zul je geen, of een ontwijkend, antwoord krijgen. ;-) Daar heb ik verder geen problemen mee. Op je vraag of er niemand anders is die zich erin mengt: meestal niet. Dan zijn die ander en ik de enige twee die zich geroepen voelen, iets te blijven zeggen. Ik verdedig het recht op meerdere visies, ik probeer toenadering te zoeken. De ander verdedigt zijn idee dat er maar één is die met zekerheid de waarheid kent, en dat is hij; hij probeert toenadering te krijgen door over mij heen te walsen met zijn stelling. Hij heeft intussen wel door dat dat bij mij niet lukt, maar toch kan hij het niet laten zijn visie als de enige echte waarheid te poneren - en dat is geen mening, dat is een zekerheid. Jaja. Maar goed, af en toe mengen zich wel anderen in de discussie. Wat ik nu beschrijf, is mijn waarneming - en die is noodzakelijkerwijs bevooroordeeld. Pak de zoutpot er even bij voordat je verder leest. Soms doet iemand zijn mond open om mij te steunen. Hij zal mij dan inhoudelijk steunen, door in te gaan op mijn argumenten, en door extra argumenten aan te dragen. Hij zal proberen de ander te bevragen: waaróm zeg je dat nu, hoe kun je nu zo zeker zijn, geef eens uitleg, dat soort dingen. Degene die mij steunt probeert dus zinnig en inhoudelijk te discussiëren, en hij probeert contact te krijgen met die ander. Soms doet iemand zijn mond open om die ander te steunen. Dat is dan nooit inhoudelijk. Meestal komt er zelfs niet meer uit dan "Mooi gezegd, X!". Of "Lieve X, ik steun je, hoor!" Waarop X dan iets zegt als: "Dank je, lieve Y, fijn dit te horen, dat doet me goed". Op die manier doen ze lief en aardig tegen elkaar, zonder in de gaten te hebben dat ze eigenlijk een kliekje vormen dat zich juist *afsluit* voor elk ander geluid. Ze hebben het heel fijn samen, ze voelen zich wederzijds gesteund - maar inhoudelijk gaan ze nergens op in, ze maken eerder het laatste restje contact kapot dan dat ze contact zoeken. Zoals gezegd, dit is vanuit mijn gezichtspunt - vandaar die zoutpot. Dezelfde inmenging van anderen zal door die ander waarschijnlijk heel anders worden beoordeeld. Ik vermoed dat hij mijn medestanders zal zien als keihard, harteloos en aanvallend, terwijl hij zijn medestanders zal zien als begripvol en steunend.
Cryofiel
14 jaar geleden
Tja, tot zover mijn (bevooroordeelde) waarnemingen. Net als jij duik ik er vol in wanneer een dergelijke "discussie" ontstaat. Ik zou zo graag die ander *bereiken*, ik zou zo graag *contact* krijgen. Maar ik weet echt niet hoe ik zijn schild kan doorbreken - of omzeilen, dat maakt niet uit, als er maar contact tot stand kan komen.
amigo
14 jaar geleden
Ha Cryofiel, mijn verdere afwezigheid uit de discussie was omdat ik toch maar naar bed was gegegaan, Ik was eigenlijk om 22 uur al total loss maar je hebt me nog een tijd op weten te houden met deze interessante discussie. Ik begrijp je echt volkomen, had mijn verhaal kunnen zijn (10 jaar geleden) volgens mij ben ik ondertussen soms ook wat afgestompt (óf wijs geworden, weet nog niet wat het is) en denk ik bij sommige mensen, LAAT MAAR...., jij verandert toch nooit meer.
Maar goed, ik had vandaag een "bijna aanvaring" met een zeer doelgerichte dame, doodmoe werd ik van haar, ook heel bot en standpunt doordrammen, overtuigd van haar eigen gelijk, toen moest ik nog even aan onze uitwisseling van gisteren denk en dacht, ja dat is ook zo'n probleemgeval en behalve me er niet in mengen had ik ook geen idee hoe ik tot haar door zou kunnen dringen. het was ook iemand die ik mogelijk niet meer tegenkom dus ik heb het (laf?) niet geprobeerd
amigo
14 jaar geleden
PS Ik krijg nu trouwens ook sterke vibraties over je "hij of zij" zijn (ik denk dat er maar één optie overblijft). eigenlijk wel leuk dat je dat er niet bij wilt zetten, had ik ook moeten doen misschien, maar ik praat toch mijn mond voorbij in mijn antwoorden
Cryofiel
13 jaar geleden
;-)
Het lijkt me duidelijk dat er in zo'n geval emoties omhoog gekomen zijn betreffende de discussie, en dat hij daarmee niet meer fatsoenlijk gevoerd kan worden...

Wanneer iemand het idee heeft dat de ander maar raak babbelt en hij er verder niet meer naar wil luisteren omdat hij toch al zeker van zijn zaak is, betekent dat dat het dan ook geen enkele zin heeft om hem/haar nog ergens van te (proberen te) overtuigen.

Grote kans dat deze persoon zich A) in de hoek gekletst zag en vrij trots was B) Geen zin had om verder te discussieren en (wederom) vrij trots was.

Vind je het dan echt nodig om het contact te herstellen?

Zoals John Lennon het ook wel zo mooi zei,

Let it be! And have a cold one! :)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Zulke mensen zijn hopeloze gevallen. Ooit zo'n schoonvader gehad die zij dat hij gelijk had terwijl het gedrukt (aantoonbaar!) heel anders in elkaar stak. Ik heb toen wel afgeleerd om mijn tijd nog aan zulke eigenwijze mensen te verspillen. Als iemand niet bereid is om een andere visie te horen moet je dat vooral niet proberen te promoten. Beetje gemakkelijk maar ik kap het af, verspil geen seconde meer aan zulke mensen.

Toegevoegd na 46 seconden:
die ZEI (Oh wat een taalfout!!)
(Lees meer...)
14 jaar geleden
Cryofiel
14 jaar geleden
Hier kan ik me op zich goed in vinden. Maar dat leidt tot een moreel dilemma als jouw schoonvader een verkeerde mening heeft, en daarmee bijvoorbeeld een neefje op een verkeerde manier beïnvloedt. Heb jij dan niet een morele plicht je neefje te laten weten dat er ook andere ideeën bestaan? Zie de reacties onder het antwoord van mion.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ja, maar je neefje dan een andere mening voorhouden is iets heel anders dan die schoonvader proberen te bekeren - dat laatste gaat je niet lukken.
Cryofiel
14 jaar geleden
Klopt. Die hoop heb ik al lang opgegeven. Soms hoop ik nog dat ik in ieder geval *contact* kan krijgen, zonder meteen de grond in gestampt te worden - maar ook die hoop begint te vervliegen, ik neig ernaar te komen tot een soort "negeer en coëxisteer". Het neefje direct aanspreken lukt niet - dan bemoeit die ander zich er direct overheen. Neefje is nogal teruggetrokken en luistert wel, maar op een afstandje. Het enige dat ik kan doen om neefje te laten weten dat er andere meningen bestaan, is mijn mening verkondigen tegen deze persoon. Dat geeft dan helaas weer die eeuwige strijd, maar neefje hoort in ieder geval dat er meer is dan dat ene standpunt. Ik kan dan alleen maar hopen dat neefje beide standpunten zal meenemen, en zelf een eigen keuze zal kunnen maken.
Dat is heel eenvoudig. Je zegt: we zijn het niet met elkaar eens. Daarom zoeken we het op, en komen er later op terug. Of we leggen het voor aan een deskundige. Er is niets zo vervelend als een welles-nietesstrijd.

Toegevoegd na 1 uur:
Als de communcatie geen nieuws meer oplevert, we noemen het herhaling van zetten, dan moet je dat benoemen. Je zegt dan: we zijn onszelf aan het herhalen we komen hier niets verder mee (waarschijnlijk herhaalt hij zich, maar jij hebt er geen zin meer in, want hij luistert toch niet naar argumenten). Dus je zegt dat jezelf herhalen niets oplevert, en dus kunnen we er beter over ophouden. Misschien later nog eens op terugkomen.

Ik heb dit serieus zo geleerd in mijn opleiding, het heeft mij ook veel geholpen, om niet steeds maar boos te worden.

De wereld is vol IWABs (Ik Weet Alles Beter).Ik hoorde term een keer op de radio.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
keihard bewijs zoeken op internet , in de bieb en overal .
een keer die persoon dan verschrikkelijk de oren wassen , en lekker afscheid nemen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Cryofiel
14 jaar geleden
Keihard bewijs zoeken lukt alleen als er keihard bewijs is. Bij veel meningszaken is dat er niet. Dan zijn er gewoon meerdere meningen mogelijk. Wat doe je dan als de ander maar één mening ziet en accepteert, terwijl ik weliswaar een mening heb, maar ook inzie dat er andere meningen bestaan die misschien helemaal zo slecht niet zijn?
Ik herken het probleem. En op bv bepaalde verjaardagen houdt ik me precies aan het protocol. Dan heb ik het over het weer van vandaag en hoe of het weer morgen zal zijn en dat het twee jaar terug nog warm was voor de tijd van het jaar en ja, ja . Jaaaah.
Soms laat ik me in een zwak moment iets ontvallen over problemen thuis met bv de opgroeiende jeugd als antwoord krijg ik dan; bij ons is er nooit iets aan de hand want wij zijn hard werkende mensen (en als je werkt hoef je niet na te denken; zeggen ze er nog net niet bij)
Dan vallen er stiltes alsof de dominee voorbij kwam. Evengoed stap ik na een uurtje op en ik neem hartelijk afscheid ook van mijn van broertje die me nog even volgt op weg naar buiten en dan hebben we toch nog even een gezellig gesprekje waarbij gelachen mag worden.
Een advies uit mijn eigen ervaring; dat je de mensen die alles zeker weten naar hun waarde moet schatten; een gesprek zul je er wel nooit mee krijgen. In mijn geval; als ik niet oppas dan kom ik helemaal leeggezogen naar huis daarom houdt ik altijd oog op de klok bij verplichte visites. Wat je moet doen met zulke mensen bij spontane ontmoetingen? ik zou er niet mee willen praten.
Maar ik vind de antwoorden die hiervoor geplaatst zijn wel heel erg goed omdat ik altijd dacht dat er geen manier was om hen te provoceren. De reacties van anderen op je vraag brengen me wel op goede ideeen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Je hebt het oude discussie paard weer van stal gehaald.
Omdat je niet begrijpt wat er mis gaat.
Je zoekt vaak naar kwetsbare en zwakke punten in een ander zijn antwoord en dan probeer je die persoon met jouw vaak grote kennis van zaken en inzichten totaal onder te sneeuwen, je dwingt ze hierdoor in de verdediging.
Iets wat ze vaak helemaal niet willen.
Als ze dan meedelen de discussie te stoppen omdat ze hier geen zin in hebben, komen er vaak hele lappen tekst.
Hiermee gooi je de laatste deur dicht.
Daarna ben je ineens weer aardig en lief en eindig je met een vriendelijke vraag, om de ander weer de discussie in te trekken.
Blijven de deuren echter dicht, dan wordt je boos.
Je vraag" hoe ga je om met iemand die van mening is dat hij het zeker weet: kan je ook omdraaien, hoe ga je met jouw om, die van mening is, dat hij het altijd zeker weet.
Ik kan je een heel lijstje geven van mensen hier op G.V. waar het net zo eindigden.
Leer je zelf te begrijpen, dan begrijp je de ander.
Dit is een welgemeend advies.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
mooi gesproken!
Cryofiel
13 jaar geleden
Ed, je hebt het over een punt dat weliswaar gerelateerd is aan mijn vraag, maar dat toch iets anders is. Voor mij is de beste manier om tot elkaar te komen, het uitwisselen van elkaars standpunten, het luisteren naar de ander, het vertellen waarom ik mijn standpunten heb, en het luisteren naar het waarom dat die ander hanteert voor zijn standpunten. Zo onstaat een prachtige wisselwerking: A:  Ik vind X, want <...>.
B:  Goh, interessant. Ik vind Y, want <...>.
A:  Oh, zo had ik het nog niet bekeken. Maar hoe kijk jij dan tegen <...> aan?
B:  Tjee, goeie vraag. Ik denk dat <...>.
A:  Maar dat klopt toch niet met <...>?
B:  Nu je het zegt... Toch kijk ik ook naar <...>.
...enzovoort... Op die manier kom je tot elkaar. Nu blijken er mensen te zijn, die er heel anders tegenaan kijken. Wat ik voel als het uitwisselen van zienswijzen en het geven van een inkijkje in de redenen die ik heb voor mijn visie, zien zulke mensen als een aanval. Maar het is juist bedoeld als samenwerking. Daar gaat het dus mis. We spreken twee verschillende talen. Ik zoek de samenwerking door mijn standpunt open en eerlijk te vermelden, en ik geefje een blik in de redenen die ik daarvoor heb. Jij ziet dat als "ondersneeuwen". Wanneer ik met oprechte belangstelling vraag waarom je iets vindt, gezien <...>, geef je geen antwoord meer - want jij blijkt het te zien als een aanval. Nu vraag je mij, rekening met jou te houden. Maar hoe kan ik nu ooit tot jou komen, als we onze gezichtspunten niet mogen uitwisselen? Gezichtspunten, waarvan de achterliggende redenen een integraal onderdeel vormen? Hoe kunnen we ooit tot elkaar komen, als we niet mogen informeren naar het *waarom* van de gezichtspunten van de ander? Je vraagt mij nu, mij aan jou aan te passen, en geen redenen meer te geven voor mijn standpunten. Dat kan niet. Standpunt en reden kun je niet splitsen, ze horen bij elkaar. Een ander probleem is dat je mij vraagt, mij aan jou aan te passen. Voor echte communicatie is een aanpassing van *beide* zijden nodig.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Tja, mooi onderbouwd, mooi antwoord, maar toch gaat het telkens mis en stopt de ander, kan je dat uitleggen?
Mijn antwoord had met jouw vraag te maken en niet met mij zelf, ik heb je niets gevraagd over aanpassen.
Mensen voelen zich door jouw aangevallen ( jouw woorden) dat is tot nog toe met een stuk of 10 mensen gebeurd en je wilt zo graag weten waarom.
Dat heb ik geprobeerd uit te leggen in mijn antwoord.
Het gaat niet om mij, het gaat om die anderen.
jij hoeft je voor mij niet aan te passen, ik ken je voldoende om zaken goed in te schatten.
Ik ken best wel aardig schrijven, maar kan je geen beter antwoord geven als die ik je gegeven heb.
Het was een welgemeend advies, staat er nog onder.
weet je, vaak moet ik denken dat je maar een spelletje met me speelt, even kijken hoe ver je bij mij kunt gaan, wanneer ik boos wordt of zo, dat zou een hoop verklaren.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Je schrijft:
Ed, je hebt het over een punt dat weliswaar gerelateerd is aan mijn vraag, maar dat toch iets anders is. Voor mij is de beste manier om tot elkaar te komen, het uitwisselen van elkaars standpunten, het luisteren naar de ander, het vertellen waarom ik mijn standpunten heb, en het luisteren naar het waarom dat die ander hanteert voor zijn standpunten. Zo onstaat een prachtige wisselwerking: A: Ik vind X, want <...>.
B: Goh, interessant. Ik vind Y, want <...>.
A: Oh, zo had ik het nog niet bekeken. Maar hoe kijk jij dan tegen <...> aan?
B: Tjee, goeie vraag. Ik denk dat <...>.
A: Maar dat klopt toch niet met <...>?
B: Nu je het zegt… Toch kijk ik ook naar <...>.
...enzovoort… Op die manier kom je tot elkaar. Tot hier helemaal met je eens, iedere letter!
Cryofiel
13 jaar geleden
@Ed, ik heb je al vaker verteld dat ik géén spelletje met je speel. Spelletjes spelen doe ik soms wel eens, maar dan weten alle mensen die bij de discussie zijn betrokken, dat het om een spelletje gaat, dat we elkaar uitdagen om het uitdagen, en dat we ermee door kunnen gaan zolang het voor iedereen goed voelt. Zulke spelletjes speel ik maar heel af en toe. Ze zijn heel vermoeiend, en ze dreigen altijd op onderlinge wrok uit te draaien. Daarom kun je zulke spelletjes alleen maar spelen met mensen die je al heel lang kent, wanneer je zeker weet dat iedereen op dat moment zin heeft in een discussiespelletje, en wanneer je lijfelijk bij elkaar in dezelfde ruimte zit - lichaamstaal is heel belangrijk, vooral ook om aan te geven wanneer je er genoeg van hebt. Op GV speel ik geen spelletjes. -- Over je tweede reactie: Je bent het helemaal met me eens, schrijf je. Toch heb ik het gevoel dat juist met jou (en met gdanonym) het heel anders loopt. Ik zie het volgende gebeuren: C:  Ik vind X, want <...>.
E:  Ik vind Y.
C:  Waarom vind je dan Y? Ik vind dat niet, want <...>.
E:  Ik vind Y.
C:  Zou je mij kunnen vertellen *waarom* je Y vindt? En zou je kunnen vertellen wat je verkeerd vindt aan mijn redenatie <...>?
E:  Ik vind Y.
C:  Zou je mijn vragen kunnen beantwoorden?
E:  Zie je, nou begin je weer. Altijd maar die spelletjes. Je probeert me onder te sneeuwen in een stortvloed van woorden. Hoe kan het ik C-E-C-E zie gebeuren, terwijl jij vindt dat het A-B-A-B is?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dat is niet alleen een gevoel, maar een feit.
En dan verwijs ik je weer naar mijn welgemeende antwoord .
Waarom lees je daar wat anders, dan ik bedoel?
Cryofiel
13 jaar geleden
Dat heb ik je (hopelijk) kunnen uitleggen in de discussie onder jouw antwoord op een andere vraag - zie
http://www.goeievraag.nl/vraag/lucifer.107482#571380 . Daar geef je ook zelf aan dat wij een andere manier van communiceren hebben. Mijn manier van communiceren komt op jou over als aanvallend; jouw manier van communiceren komt op mij over als ontwijkend.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Indien ik jouw overal gelijk ga geven met wat je beweert en ik je dank voor alles wat ik van je leer en zeg dat het me spijt dat ik niet eerder inzichten kreeg omdat het anders in elkaar zat dan ik dacht, dat is de discussie gauw doodgebloed.
En dan moet ik me eigen verlochenen, me geweld aan doen dingen te zeggen die ik niet meen.
Jij/ Rota, hebben een zeer bijzondere manier van discuseren die me sterk aan trekt, hieraan herken je de persoonlijkheid van de mens.
Ook ik heb een bijzondere manier van discussie voeren, sommige hebben daar een hekel aan en minnen me op ieder antwoord ongeacht wat ik zeg, maar jij reageert vrijwel altijd op mijn antwoorden.
Er is dus een vreemde soort aantrekkings kracht, maar bij benaderen gaat het fout.
Dan zijn ook onze karakters erg belangrijk.
Met b.v. antwoordman heb ik nog nooit een botsing gehad, ondanks dat we bij bepaalde onderwerpen loodrecht tegenover elkaar staan, het eindigde altijd met respect en een glimlach.
Jij zit anders in elkaar.
Komt bij, dat jij veel meer kennis in huis hebt, jij kan me echt helemaal ondersneeuwen met je kennis.
Ik moet het hebben van mijn intuïtie, mijn gevoel, mijn gave en daar maak ik vaak alles mee goed wat ik aan kennis mis, ooit heb jij me gezegd, je geeft een indrukwekkend antwoord die deskundig lijkt, maar niet is, en dat is het ook precies, krijg nog wel eens ten onrechte beste antwoord toegekend, terwijl er betere stonden.
Jij wil de wereld redden van de onzin die ik uitkraam.
Maar niet alles is onzin, ik leef in een andere wereld met een andere taal, de zelfde wereld waar naar jij op zoek ben.
Cryofiel
13 jaar geleden
Je hoeft mij zeker niet overal gelijk in te geven - absoluut niet! Ik kan het best eens mis hebben, en ik kan best dingen over het hoofd zien. Dat is me in het verleden meermaals gebeurd, dus dat zou heel best nogmaals kunnen gebeuren. In zo'n geval verwacht ik geen slaafs onderkruipertje dat Ja en Amen zegt. Dat voegt niets toe, niet voor het onderkruipertje en niet voor mij. Gelukkig ben jij geen slaafs onderkruipertje. Ik ga de discussie aan als het gaat om dingen die ik interessant vind - en dat zijn er nogal wat, ik heb een brede belangstelling. De discussie aangaan betekent voor mij GEEN strijd. Het is een vorm van elkaar aftasten, met groot wederzijds respect, en een manier om SAMEN het beste antwoord te vinden. Die manier werkt echter alleen als de ander "meewerkt". Als ik vertel wat ik ervan vind, en waarom ik dat vind, dan verwacht ik dat de ander vertelt wat hij ervan vindt, en waarom hij dat vindt. En dat hij vertelt wat hij vindt van mijn redenen om te vinden wat ik vind. Ik doe dan hetzelfde bij de ander. Zo reageren we continu op elkaar, en daarbij luisteren we naar elkaar. Dat is respect en vooruitgang. Deze methode werkt echter alleen als de ander meewerkt. Als de ander bereid is te luisteren, bereid is zijn eigen standpunten toe te lichten, en bereid is te vertellen wat hij vindt van mijn standpunten en mijn redenen om daarin te geloven. Zodra de ander niet luistert, en mijn stellingen ontwijkt, kan er geen gezamenlijk gesprek meer onstaan. Dan staat mijn manier van gesprekvoering machteloos.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
waarom ervaar jij een andere werkelijkheid?
je zei eens: hoeveel keren moet ik je nog vertellen hoe het in elkaar zit, luister dan een keer!
Dan is voor mij de deur dicht. Misschien is een van jouw problemen wel de geweldige lappen tekst, waar de ander geen tijd of zin in heeft, meestal komen deze lappen tekst als er al een stoppen wordt overwogen door de ander.
Lees nog eens je laatste discussie met Gdano., wat ging daar mis volgens jouw?
Gdano. is erg geduldig en volhardend en botst zo maar niet met een ander, laten we dat als voorbeeld nemen, dan zeg jij je mening en ik zeg de mijne.
Cryofiel
13 jaar geleden
Mijn laatste discussie met gd ging zonder botsen. Daarvoor hebben we een keer gebotst. Dat moet kunnen - over het algemeen hebben we goede, begripvolle discussies gehad. Dat we dan één keertje geïrriteerd raken, kan gebeuren. Dat gebeurt ook in de beste relaties, en dat gebeurt me ook met vrienden en collega's. Over het algemeen een prima relatie, af en toe eens een botsing. Niet mis mee, toch?
Hem in z'n eigen waarde laten,bij jezelf denken van "ok,is goed zo,als jij de betweter wil zijn dan houd t op" .

logisch en verstandig (volwassen?) praten heeft dan geen zin meer,want die nader gelooft dan alleen nog maar in zichzelf.

dus bots je op een muur.

gewoon je eigen weg gaan,toch?
alleen die ander met respect blijven behandelen,dan ziet tie zelf wat respect inhoudt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Het ligt aan jou of je in zo'n situatie ook wil domineren, of dat je een eerlijk gelijk wil.
Met behulp van lichaamstaal kun je zo'n situatie een beetje sturen.
Openheid kan ook een oplossing zijn, mensen reageren vaak goed op een open mening over hun gedrag als je het subtiel weet te brengen.
Ik raad je o.a. 2 boeken aan: manipuleren kun je leren & wat mannen en vrouwen met hun lichaam zeggen wat ze eigenlijk niet willen vertellen.
Wil je je gelijk krijgen, beschouw jouw mening dan ook als feit. Feiten die je kan onderbouwen staan altijd sterker, omdat iemand niet kan bewijzen dat het niet zo is. Bijvoorbeeld: "ik vind dat mannen beter rijden dan vrouwen" kun je geloofwaardiger er sterker maken door te zeggen "mannen veroorzaken 40 procent van de verkeersongevallen, wat betekent dat mannen beter kunnen rijden."
Aan jouw de keus of je het oplost als "vuur" of als "water".

Toegevoegd na 1 minuut:
"Aan jouw de keus" moet natuurlijk geen bezittelijk voornaamwoord zijn (jouw = jou)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ik geef even een citaat uit een boek: -Zo maakt u vrienden en goede relaties- van Dale Carnegie.
Ik citeer: "Negen van de tien keer eindigt een dispuut ermee dat beide partijen meer dan ooit overtuigd zijn van hun gelijk.
Een discussie valt niet te winnen. Eenvoudig omdat je, als je verliest aan het kortste eind trekt; en omdat je, als je wint, ook aan het kortste eind trekt. Waarom? Nou ja stel eens dat je over die ander triomfeert door zijn hele betoog te ontzenuwen en zo te bewijzen dat hij -non compos mentis- is (niet goed snik dus) Wat dan? Voel jij je dan kiplekker? Maar hoe staat het met hèm? Je hebt hem het gevoel gegeven een sukkel te zijn. Je hebt z'n trots gekrenkt. Hij zal je triomf niet in dank afnemen. Hij zal eenvoudig de pest in hebben. En: -A man convinced against his will is of the same opinion stil.-" Zover dit citaat.
Ik heb de indruk dat hij zich zo zou voelen het geen jij nu aanvoelt. Misschien zeg je wel: dat is nu nu wat ik juist wil, hem laten voelen hoe ik me voel. Bedenk dat dan gewoon de rollen zijn omgekeerd en dat jullie nooit vrienden zullen worden...
Ik raad je aan dit boek eens te lezen, het staat vol met voorbeelden en raadgevingen hoe je van de mensen gedaan kunt krijgen wat je wil.
Het is het meest gelezen boek buiten de bijbel waarvan de eerste uitgave dateert van voor wereldoorlog II.
Warren Buffet een van de rijkste mensen ter wereld (nu 80 jaar) heeft ooit les gekregen van -Dale Carnegie- en heeft dit boek gebruikt als leidraad in zijn leven. Deze man is nog steeds enorm populair bij jong en oud.
Bedenk dat heel veel mensen met hoge en belangrijke functies dit boek eens hebben gelezen.
Veel succes nog.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ik begrijp uit wat reacties dat één van de problemen die je hiermee hebt is hoe de 'zekerwetende' persoon anderen beïnvloedt. Juist door de stelligheid van de beweringen van de ander kunnen die beweringen overkomen als de sterkere positie, terwijl natuurlijk het tegendeel het geval is bij iemand die in feite weigert zijn positie te beargumenteren.

Wat ik soms doe - liefst in een vroeg stadium als de loopgraven nog niet te diep zijn - is de discussie zelf opzijleggen en expliciet signaleren wat er precies gebeurt. Een heel simpele opmerking is bijvoorbeeld 'je zegt wel heel vaak dat de lucht altijd rood is, maar de lucht wordt echt niet roder als je het maar vaak genoeg zegt.' Ik wijs aan waar de ander mijn argumenten ontwijkt, en vraag waarom diegene dat doet, want als hij er zo zeker van is dat hij gelijk heeft, dan heeft hij het toch niet nodig om mijn argumenten te ontwijken? Dan kan hij er gewoon antwoord op geven, toch?

Hetzelfde geldt voor stromannen, 'blanket statements' als 'ieder weldenkend mens <...>' en meer van dat soort fraais: ik wijs aan waar de ander die gebruikt, en merk op dat dat soort tactieken alleen zinvol zijn om een discussiepartner - blijkbaar bij gebrek aan argumenten - buitenspel te zetten. Als je zo zeker van je zaak bent, dan heb je die toch niet nodig? Waarom gebruik je ze dan?

Ik heb geen moment de illusie dat dit zal werken om de ander te overtuigen van mijn standpunt, en het zal hoogst zelden gebeuren dat de andere persoon zich zelfs maar realiseert dat het onderwerp iets is waar discussie over kan zijn in plaats van dat zijn waarheid universeel is. Maar het kan wél werken om toehoorders er bewust van te maken wat er nou eigenlijk gebeurt en dat grote stelligheid niet hetzelfde is als de beste argumenten hebben.

Toegevoegd na 8 minuten:
Verder een tip om het voor jezelf minder frustrerend te maken: ik merk dat het kan helpen om me te realiseren dat niet iedereen begrijpt wat (in ieder geval voor mij) het doel is van een discussie. Dat is niet om de ander te verslaan, maar om begrip te vergroten. Een discussie is geen bokswedstrijd, het is sparren. Een gezamenlijke mentale bezigheid waarmee je tot grotere kennis kunt komen, of minstens door de tegendruk van de ander je eigen positie scherper en helderder kunt krijgen.

Voor mij is een discussie een stimulerende bezigheid die je samen uitoefent. Het helpt om te onthouden dat dat niet voor iedereen zo is; voor sommigen is het een aanval op het eigen wereldbeeld.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
...........een gezamenlijke bezigheid waarmee je tot grotere kennis kunt komen................ De basis van een goede discussie is het verschil van mening en de winst hiervan ,is niet het gelijk krijgen, maar te groeien door de weerstand die je ondervind.
+1
Cryofiel
13 jaar geleden
@SuzyQ, een vaak voorkomend probleem is dat de ander mijn argumenten ontwijkt, en opnieuw met zijn eigen verhaal komt. Als ik dan constateer dat die ander mijn argumenten ontwijkt, ontwijkt hij ook die constatering, en noemt hij nogmaals zijn eigen verhaal. Ik kan dan blijven herhalen dat hij mijn argumenten ontwijkt, en dat hij nog steeds geen antwoord heeft gegeven op mijn vraag - maar hij blijft maar met zijn verhaal komen. Het eind van het liedje is dat de ander tien keer zijn verhaal heeft kunnen ventileren, en dat ik tien keer als zeurpiet ben neergezet. Dat werkt dus niet. N.a.v. je toevoeging:
Ik heb inderdaad ooit op een cursus geleerd dat veel mensen een discussie zien als een serie aanvallen. Ze vinden dat heel vervelend, en gaan de argumenten ontwijken. Terwijl voor mij een discussie dat is wat jij benoemt: een *samenwerken* om *samen* het beste antwoord te ontdekken. Een soort ontdekkingsreis die je gezamenlijk onderneemt. Heel positief dus, en beslist géén aanval. In de wetenschap is deze vorm dan ook heel gebruikelijk. Op GV had ik ooit een discussie met gdanonym, waarin hij liet blijken dat hij deze vorm van samenwerken maar helemaal niets vond. Voor hem kwam dit neer op het proberen elkaar "onderuit te halen", op continue pogingen de ander "af te branden". Hij hoort dus tot de categorie die deze vorm van samenwerking juist als tegenwerking ziet.
Volgens mij gaat het om 2 personen met exact dezelfde instelling! Het beste is dan afscheid van elkaar te nemen, want bij elke ontmoeting zullen jullie weer botsen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
ik zeg heel luchtig en zo vriendelijk mogelijk: "laten we het er mee eens zijn dat we het er niet mee eens zijn." Zo geef je de ander de kans om jou alsnog in je waarde te laten. Als het mogelijk is een nieuw onderwerp aansnijden. Bij mij heeft het al verschillende malen gewerkt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Drammerig doen........is zeker geen oplossing. Het gaat ten koste van je stijl, energie en imago.

Je moet jezelf afvragen hoe belangrijk je het vind om op dit vlak "tot elkaar te komen". Misschien is dit meningsverschil, voor jou enorm van belang, maar misschien is het je energie niet waard. Misschien is deze persoon jouw energie niet waard. Neem ff afstand, en probeer je te bezinnen. Maar een plus en min-lijst.

Misschien roep je zelf onbewust dit gedrag bij de ander op, misschien zal de ander nooit jou de erkenning geven. Welke conclusie je ook trekt, jij bent de enige die met jouw mening en beslissingen opstaat en naar bed gaat. Jij bekijkt jezelf in de spiegel, en weet wat je daarbij denkt.

Ik heb bij mensen wel eens mijn grens aangegeven, en ze gevraagd een keuze te maken, of hun gedrag te veranderen, omdat het voor mij een te persoonlijke dealbreaker was. Al die keren, hebben die mensen natuurlijk niet voor mij, of de verandering gekozen. Dat doet natuurlijk pijn, maar daarna is het wel duidelijk, en kan ieder zijn eigen weg gaan. Mij gaf het een hoop rust. Ik was van een hoop gevoelsmatige verplichtingen af, en ik kon mijn energie weer op de mooie dingen van het leven richten.

succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Cryofiel
13 jaar geleden
Het gaat niet alleen om de persoon die het zogezegd zo zeker weet. Het gaat ook om de invloed die hij hierdoor op anderen uitoefent. Daarbij vind ik het vooral vervelend dat hij over mijn vragen heenwalst zonder antwoord te geven, en dat hij niet ingaat op de redenen die ik aangeef waarom mijn mening ook van belang is. Dat vind ik tamelijk onbeschoft.
Heb vaker met dit soort mensen te maken. Veel mensen lijken niet te begrijpen dat er verschillende meningen en antwoorden kunnen zijn, die elkaar niet uitsluiten. Dat jij gelijk hebt wil niet zeggen dat ik ongelijk heb. We kunnen beiden gelijk hebben.
Mijn antwoord is meestal, je kan wel gelijk hebben, maar ik denk er anders over.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Jammer dat mensen zo met elkaar communiceren.
Als iedereen er eens van uit zou gaan dat als je allebei een andere mening hebt er niemand gelijk heeft.
Als ik vind dat ik gelijk heb, maar mijn gesprekspartner ook hebben we toch geen van beiden gelijk, al denken we het wel. Maar als je elkaar niet kunt overtuigen moet je het zo laten. Dan kom je er niet uit. Het heeft ook te maken met de manier waarop je een gesprek met iemand voert. Als je laat blijken dat je goed luistert naar wat je gesprekspartner zegt en zelfs herhaalt wat deze heeft gezegd, vervolgens verteld wat jou visie is moet het genoeg zijn.
Je hoeft het toch niet altijd met iedereen eens te zijn, we mogen toch een eigen mening hebben, het is alleen wel fijn om te weten welke mening de ander heeft.
Daardoor leer je de persoon ook beter kennen.
Zoek je gelijk niet, het feit dat je gelijk krijgt wil nog niet zeggen dat gelijk bestaat.
Niets is maar alles was en wordt
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Tja je moet ieder zijn eigen mening respecteren, maar ik denk ook dat in bepaalde situaties best wel eens iemand iets zeker kan weten. Bv. wanneer de ene persoon er verstand van heeft van het bepaald onderwerp en de ander niet.

Als het gaat om een wat uitgebreidere discussie, zou jij je bij het standpunt kunnen houden dat jij zeker weet dat het niet zo is, wat de ander zegt.

Ik ben tandartsassistente van beroep. Ik heb er verstand van. wanneer mensen denken dat ze het zelf allemaal wel beter weten,dan mag ik daar best wel overheen gaan met mijn antwoord.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
gewoon vragen waar hij die zekerheid vandaan heeft.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Moeilijke en erg goede vraag ook.

Natuurlijk weet ook ik alles "zeker".....anders schreef/vertelde ik het niet....of er blijkt duidelijk uit dat het een overweging of suggestie is..
Het is nu eenmaal een menselijke eigenschap , zelfs een overlevingsstrategie, om "zeker" over te komen.

Alleen is mijn "zekerheid" gebaseerd op op dat moment mij bekende gegevens.
Als er iemand met een gezichtspunt komt dat ik daarvoor nog niet gezien of gehoord had kan dat mij overtuigen dat de ander gelijk heeft.....

Nu: Wat te doen met een ander die iets "zeker" weet maar waar ik dan van overtuigd ben dat ie fout zit. (terecht of onterecht is dan nog niet bekend...)

Ik ga proberen hem open vragen te stellen waar die over moet nadenken. Geen antwoorden insinueren in die vraagstelling en goed luisteren naar zijn antwoorden. Zo mogelijk weer inhaken met vervolg vragen of verdere uitleg vragen.

En mbv die open vragen hoop ik dan dat diegene ook de andere kant van de kwestie gaat zien. Kan een lange, maar ook vruchtbare gedachtenwisseling worden...en daarbij kan ook blijken dat ik alsnog mijn mening moet herzien omdat ik zelf achtergronden gemist had bij het vormen van mijn mening.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Cryofiel
13 jaar geleden
Wat doe je als je vragen stelt, maar de ander jouw vragen omzeilt? In plaats van te antwoorden, steeds opnieuw zijn eigen verhaal vertelt - ook als dat jouw vraag totaal niet beantwoordt?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Proberen de vragen zo te formulieren dat omzeilen moeilijk wordt....desnoods vraag herhalen met de opmerking: Mooi verhaal maar dat was geen antwoord op mijn vraag.... En als dat uiteindelijk ook niet helpt: Wel , ik hoef niet met iedereen te kunnen discussieren. Komt overigens zelden voor dat iemand in staat is gerichte vragen te blijven ontwijken. Vaker merk ik dat zo iemand dan de discussie helemaal wil stoppen omdat ie geen weerlegging meer heeft en de kop zo in het zand heeft dat ie ook niet zijn mening te herzien.
Zelf heb ik geen moeite om op basis van goede argumenten mijn mening bij te stellen.
Cryofiel
13 jaar geleden
Tja, dat heb ik bij één van zulke personen geprobeerd. Maar hij bleef maar ontwijken. In dat opzicht is hij werkelijk uniek - gelukkig maar, als je begrijpt wat ik bedoel. En inderdaad, ik heb ook wel eens mijn mening bijgesteld op grond van goede argumenten. Dat vind ik niet meer dan normaal. Maar deze persoon "weet het zeker", dus zijn argumenten voor hem bij voorbaat zinloos - hij ziet ze hooguit als een persoonlijke aanval.
Irritant, ik ken het! Ik zou voor bewijzen gaan of diegene lekker laten praten, negeer die mensen! Ik word er soms heel gek van als iemand dat doet maar zet je eroverheen tel tot 10 en loop weg. Nodig ook zeker zulke mensen niet uit voor een 'gezellig' bakje thee..
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Wat een leuke uitdaging krijg jij van Moeder Natuur.

Ik ben van mening dat er in elk van ons een 'Ik weet Alles Beter' fenomeen huist.
De ene keer zijn wij ons daarvan bewust, de andere keer niet.

Volgens mij maakt het verder niet uit of die ander gelijk heeft of niet want naar mijn ruime visie heeft iedereen ALTIJD gelijk vanuit een bepaald standpunt gezien.

Het is aan jou als betrokken partij in dit soort gesprekken om je te verplaatsen in zijn/haar standpunt waardoor jij leert begrijpen 'waarom' die ander dat standpunt zo fel verdedigt.
Je kan jezelf in de comfortzone houden door duidelijke vragen te stellen over het 'waarom' hij/zij gelijk meent te hebben.
Zo wordt voor jou ook één en ander duidelijker, zo voelt die ander zich Begrepen en zo zal die ander ook JOUW tactiek overnemen door ook jou te vragen 'Waarom' jij het met één en ander niet eens kan zijn.

Een hele goeie optie is dat jij op deze manier wel degelijk begrip kan leren op brengen voor zijn/haar standpunt.
Je hoeft niet eens te doen alsof want dat werkt enkel op korte termijn.

Jij krijgt hier een kanjer van een uitdaging om dit soort 'One Way Statements' geen voeding meer te geven.
Als jij jezelf de mindere voelt in zo'n gesprek dan is dat JOUW keuze om je zo te voelen.
Zeker weten dat die ander dat niet persé opzettelijk doet.

Tijd winnen door vragen te stellen.
Elkaar in de comfortzone houden door begrip te tonen voor het standpunt en/of de overtuiging van de ander.

In wezen heeft het helemaal geen belang wie er gelijk heeft, het gaat er om dat wij ons steeds vaker de vraag gaan stellen 'WAT kan IK hieruit leren?' en ja hoor, er zit ook ALTIJD een wijze les voor onszelf in.

Maar...
Als wij ons in een hoekje laten drijven of we denken in termen van 'Gelijk' willen hebben, dan (h)erkennen we onze EIGEN les in de voorgehouden Spiegel niet.

Glimlachen is een subtiele manier om met je interne communicatie-syteem 'ongemerkt' te communiceren met anderen. Op die wijze wissel je informatie uit met de anderen zonder enige vorm van ongemak.
Glimlachen brengt ons bevattingsvermogen op dezelfde Golflengte van de ander en het klinkt wellicht gek maar deze weinig gekende vorm van Communiceren werkt in eender welke situatie.

Veel Geluk met het toepassen van Glimlach-Communicatie & Win-Win-Gedachte-Kracht (= Glimlach-f-Luisteren)
Iedereen kan dit en wereldwijd zijn er duizenden mensen die er succesvol gebruik van maken.

Geniet met volle teugen van deze efficiënte Communicatie-methode!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Compleet negeren en niet serieus nemen. Als het om zaken gaan die niet direct in jouw belang zijn, zou ik er niet teveel woorden aan vuil maken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding