Is het beter om te zwijgen?

Als jou standpunt duidelijk is weergegeven zou ik inderdaad beter zwijgen en zeggen als naar mijn mening gevraagd word ik deze al meerdere keren heb toegelicht en geen zin meer heb om steeds op het zelfde terug te komen

Succes.

Meestal gaat de discussie door omdat mensen het een leuk/interessant onderwerp vinden, niet omdat ze zo nodig gelijk willen krijgen.

Anders kun je gewoon iets zeggen in de trant van "zullen we het er maar op houden dat we het niet eens worden" (agree to disagree). Dat is beter dan gewoon zwijgen omdat je je zo buiten het gesprek plaatst.

Er zijn inderdaad situaties, dat het beter is, om de mond maar te houden. Niet voor niks bestaat de uitdrukking "praten is zilver, zwijgen is goud".

Ja, als dezelfde discussie steeds opnieuw gevoerd wordt en er geen verandering qua uitkomst uitrolt, dan is het beter om over dat onderwerp niet meer te discussiëren.
Als de ander er weer over begint kun je zeggen ... "wat wil je, gelijk of geluk" .... als die ander zegt "gelijk" , dan kun je zeggen, "ok, dan GEEF ik je gelijk, want als deze discussie ophoudt voel ik me gelukkiger, dus laten we het er niet meer over hebben, want we komen er toch niet uit".
Antwoordt de ander "geluk" (op je vraag 'gelijk of geluk') dan kun je zeggen: "ik ook, dus laten we deze discussie niet meer voeren en verder gaan met dingen die ons beiden/allen gelukkig maken".

Discussies leiden doorgaans niet tot oplossingen. Het komt erop neer dat twee of meer partijen strijden om hun gelijk.

Ik zal mij niet gauw tot een discussie laten verleiden..omdat ik dat zonde van mijn tijd vind.

Zodra ik merk dat iemand, al dan niet verbeten, tracht zijn/haar gelijk te forceren..mag hij/zij dat van mij gratis en voor niets hebben/krijgen.

Ik wil mijn kostbare tijd namelijk niet verspillen aan urenlang oeverloos, slap geouwehoer.

Groet,

Ton

Discussies die zich blijven herhalen gaan niet over een oplossing maar om de macht.
Als je geen zin hebt in deze spelletjes zeg je gewoon:
"Ik heb gelijk, geen discussie over mogelijk."

Als je allebei je mening hebt gegeven en je ligt niet op 1 lijn dan kun je wel verder praten over hoe die ander dat dan ziet en wat de gevolgen daar van zijn etc. dus verdiepen van je gesprek om erachter te komen hoe het komt dat de ander er zo over denkt. Dat is leuk en interessant. Als het is om tegen elkaar op te boksen met steeds meer argumenten en verhitte discussie dan heeft het niet veel zin want dan wil je elkaar overtuigen en respecteer je de ander zijn waarheid niet.
Dat leidt nergens toe en kun je beter stoppen en wat leukers gaan doen met elkaar waar je het wel over eens bent.

Zwijgen is bijna altijd beter.

Er wordt veel te veel gepraat.

En als je het echt goed beschouwt gaat het vaak nergens over.

Het gaat om dingen die al zo vaak besproken zijn
en op hetzelfde uitkomen? Dan weet je dat toch al.
Hoe belangrijk is het dan nog?
Dat hoef je het daar niet meer over te hebben.

Whatever floats your boat, of ook wel:
Ieder zijn meug,
d.w.z. ieder moet maar datgene doen waarin hij zin in heeft. De zegswijze wordt vooral gebruikt bij verschil van mening over wat een ander prettig vindt.

Sommige discussies zijn dan ook eigenlijk geen discussies meer, dat is meer een uiting van een onvrede op een ander gebied.
Als het al zo vaak en zo lang besproken is, dan heeft het inhoudelijk geen zin meer. Dan gaat het alleen nog om het voeren van de discussie zelf.
Persoonlijk ga ik dan altijd een stukje achteruit zitten en ga ik kijken wat er in een groep gebeurd, hoe mensen discussieren en wie er echt nog gepassioneerd op in gaat. Ik denk nu voornamelijk aan situaties op mijn werk, waarbij de uitkomst van de discussie aan het begin al bekend is ("het beleid is toch niet meer te veranderen dus waar hebben we het eigenlijk nog over" of "we vormen een werkgroepje aangezien we er op deze manier niet uitkomen.").
Ik zoek op zo'n moment dan maar een ander interessant aspect van de discussie en roep er maar eens doorheen dat de discussie eigenlijk nergens lijkt te leiden.

Dus ja: dan is het beter om te zwijgen, want anders heb je kans dat je alleen maar irritatie gaat voelen en daar heb je zelf heel weinig aan.

Je hebt gelijk als je zegt dat urenlange discussies die tot niets kunnen leiden zinloos zijn.
Zeker als er vele ego's mee gemoeid zijn.
Maar je weet nooit zeker of dat het geval is.
Het zaad kan gezaaid zijn, en er kunnen altijd mensen zijn die er wel wat aan hebben, en het gaan toepassen in hun leven.
Dan is het niet tevergeefs, en dat geldt voor allerlei uiteenlopende onderwerpen.

.............en daar gaan we weer...........

Het doel van een discussie is het leren van elkaar en van je zelf.
Voor een deel is het spel en soms zijn beide deelnemers er erg goed in bedreven en gaat het spel een tijdje door, terwijl anderen denken dat het juist helemaal mis gaat met de discussie.
Geen discussie voeren kan uitgelegd worden als zwakte van de ander en sterkt de persoon die juist wel een discussie wilde voeren, het is dan een soort voedsel voor hem om te groeien.
Maar dat groeien is meestal maar schijn, omdat de zaken niet uitgesproken zijn en vaak alleen maar worden uitgesteld tot later.
Discusie moet je kunnen voeren met een glimlach, die echter door de ander niet gezien mag worden, omdat hij dat verkeerd uit zal leggen.
Er komt een moment in de discussie, dat je een teken gaat geven, dat er geen eer meer te behalen is en ook geen resultaat , of je voelt aankomen dat het vervelend gaat worden.
Als de ander dat weet, kan hij daar rekening mee houden, maar gek genoeg werkt het vaak averechts.
Dit is het juiste moment om te stoppen, je had het aangekondigd en het is dan geen teken meer van zwakte om te stoppen, maar een teken van kracht.
Dit zal dan door de tegenpartij anders uitgelegd worden.
En zal alles inzetten je weer in de discussie te trekken.
Als je dat zal doen, dan ben je niet geloofwaardig meer.

soms is het beter de ander gewoon gelijk te geven ook al ben je het er niet mee eens.

wat word je er nou beter van als je gelijk hebt?
niks toch?

je kan op een gegeven moment ook zeggen 'jij vind dit ik vind dat, meningsverschillen mogen er zijn en nu wil ik er niet meer over praten;