Hoe ver staat gerechtigheid bij een veroordeling af van wraak?

Je laatste zinnetje zegt alles... De maatschappij roept om hardere straffen en daarom moeten de rechters daarin meegaan... En wel zo dat als de straffen alsmaar verhoogd worden, de doodstraf weer ingevoerd moet worden... En dan krijg je jouw vraag weer terug... Is het wraak of is het gerechtigheid...

Ik kan mij een leven herinneren dat ik rechter was... En in dat leven dacht ik waarlijk dat ik goed deed, totdat ik net voordat ik stierf voelde dat ik een net zo´n grote misdadiger was als de mensen die ik ter dood had moeten veroordelen... Ik was ook moordenaar, ik was de oorzaak van moorden, want ik sprak ze uit, volkomen legitiem, maar op het moment van sterven ben je je eigen rechter en die kan niemand anders de schuld geven... Ik deed mijn werk, en het was volgens de wet, maar het leven maalt niet om wetten, maalt niet om schuld... Ik wilde zo graag mijn fouten goedmaken als rechter... En ik deed dat later ook wel, maar dat is een andere verhaal...
Ik zal je een vraag terug stellen... Als een straf gerechtigheid zou zijn, waarom wordt een gevangene aan zijn lot overegelaten en zit hij jaren zonder dat er iemand iets over hem bekommert... En dan heeft hij zijn straf uitgezete, dan wordt hij vaak zonder enige zorg op straat gegooid en wederom aan zijn lot overgelaten... Daarom is er zoveel recidive... Er wordt niets voor gedaan voor gedetineerden, ze worden aan hun lot overgelaten, is dat gerechtigheid?
En dan de partij die benadeeld is, is die uit op gerechtigheid of wraak? Allemaal overwegingen hierin...

Voor mij is het alleen maar wraak van de maatschappij op een mens die in de fout gegaan is...