Moeten politiek en religie niet gescheiden worden?

Ja dat vind ik wel. Op dit moment is politiek nog te veel met religie verweven en in een seculiere staat zou dat niet moeten mogen.

Politiek en religie zouden niet met elkaar verbonden moeten zijn maar ze zijn het wel

officieel zijn kerk en staat natuurlijk gescheiden. De kerk (als instituut) heeft in Nederland geen invloed op de staat.

Het geloof heeft natuurlijk wel invloed. Er zitten mensen in de politiek die door het geloof bepaalde idealen hebben. Dit kan je moeilijk loskoppelen denk ik. Het is nu eenmaal hoe mensen over bepaalde zaken denken.

Omdat je het niet uit kunt bannen denk ik dat het goed is dat in elk geval allerlei stromingen vertegenwoordigd zijn in de politiek. Of dat nu christelijk, islamitisch, joods of atheistisch is.

In een democratie als de onze zou dat zeker moeten, maar ook politici nemen beslissingen vanuit een levensovertuiging die gebaseerd kan zijn op religie.
De oplossing is volgens mij dat iedereen zijn religieuze voorkeur voor zichzelf moet houden; je mag van mij best op zondag 3 keer naar de kerk of elke dag 5 keer met je gezicht naar Mekka bidden, maar val een ander daar niet mee lastig in een openbaar iets als de politiek of b.v. ook de publieke omroep.

Het zou wel moeten maar in de praktijk KAN het niet.
Mensen baseren namelijk hun normen en waarden voor een groot deel, zoniet geheel, op hun religie. En die normen en waarden komen terug in de politieke voorkeuren die ze hebben en vorkeuren die ze maken.
Al zou je religie bij wijze van spreken verbíeden (wat ik met name op scholen graag zou zien trouwens), dan nog zouden mensen hun religieuze overtuigingen meenemen in hun politieke standpunten. Een loffelijk streven dus, maar helaas kansloos.

Wel kun je streven naar scheiding tussen kerk en staat, waarin de kerk niets en niemendal over staatsaangelegenheden te vertellen heeft (en die situatie hebben we gelukkig), maar dat mensen die een bepaalde religie aanhangen de dienst uit (kunnen) maken in een land, is onvermijdelijk. Zeker wanneer een meerderheid van de bevolking die of zelfs een willekeurige relgie aanhangt.

In pak hem beet Amerika is de kans op een presidentszetel (of zelfs gewoon een gouvernementszetel) voor een homosexuele vrouwelijke afro-amerikaan nog altijd signifikant groter dan voor een blanke mannelijke atheïst. Zelfs bij sollicitatieprocedures kan het overtuigd atheïst zijn je danig in de weg zitten. En dat is, hoe gruwelijk ook, de praktijk van alledag. En zolang we - mede onder druk van gelovigen die dus mede de dienst uitmaken - toe blijven staan dat kinderen vanaf de geboorte vrijwel uitsluitend binnen een bepaald religieus gedachtegoed worden opgevoed (denk aan het bijzonder onderwijs, dat in Nederland niet of nauwelijks bespreekbaar is) zal het ook niet beter worden. Hersenspoeling vanaf de pamper-leeftijd is namelijk zeer effectief, en je daarvan ontdoen vraagt meer intelligent,e ontwikkeling maar vooral ook moed dan mensen zich kunnen voorstellen.

In de antwoorden inzake mijn vraag over het Wildersproces, zeiden de meeste mensen dat de rechters uitstekend in staat waren onafhankelijk te oordelen. Terwijl de filosofen (Comte) en rechtsgeleerden (Oliver Wendell Holmes Jr) juist zeggen dat dan absoluut een onjuiste gedachte is. Jullie bevestigen dit weer door te zeggen dat politici niet zijn los te denken van hun religieuze achtergrond.

Ik zou niet willen wonen in een land waar kerk en staat niet strikt gescheiden zijn. Ik heb nog liever invloed van Wilders dan invloed van een religie.

Ja graag, maar in NL kun je dat vergeten. Dan moet je de grondwet aanpassen en daar is 75% van de meerderheid voor nodig. En als je dan naar al die zuinige mondjes kijkt zit dat er dus niet in. Misschien dat Wilders......

Toegevoegd na 3 dagen:
Een wijziging van de Grondwet begint ermee dat de Staten-Generaal een voorstelwet aannemen. Deze wet wijzigt niet de grondwet, maar verklaart dat er grond bestaat een bepaald voorstel tot verandering in de Grondwet in overweging te nemen. De voorstelwet is een gewone wet en er gelden de normale regels om die wet aan te nemen – een gewone meerderheid in de Tweede en Eerste Kamer is vereist.

Nadat de voorstelwet is aangenomen, wordt de Tweede Kamer ontbonden. Binnen drie maanden volgen verkiezingen voor een nieuwe Tweede Kamer en komt het parlement in zijn nieuwe samenstelling bijeen. In de praktijk wordt de Tweede Kamer niet speciaal hiervoor ontbonden, maar wordt de voorstelwet kort voor toch al te houden verkiezingen aangenomen.

De nieuwe Staten-Generaal behandelen nu de voorgestelde wijziging. De Tweede Kamer kan de wet niet amenderen. De nieuwe Staten-Generaal moeten het voorstel van de oude Staten-Generaal dus aannemen of afwijzen zoals het er ligt. Bovendien geldt nu dat Tweede en Eerste Kamer met een versterkte meerderheid (een tweederdemeerderheid) voor moeten stemmen om de grondwetswijziging werkelijk door te voeren. Als de nieuwe Staten-Generaal voorstemmen, volgt verder de normale procedure voor wetswijziging en de Koning bekrachtigt de wijziging in de grondwet.

Als de nieuwe Staten-Generaal het voorstel aanvaarden, maakt de Koning de wijziging bekend. Meteen daarop treedt de wijziging in werking. Voordat de Koning de wijziging bekendmaakt, kunnen de nieuwe Staten-Generaal nog een administratieve "opschoonwet" aannemen. Middels deze wet kan de rest van de Grondwet opgeschoond worden met betrekking tot de echte wijziging: verwijzingen in de Grondwet kunnen gewijzigd worden, artikelen hernummerd en verplaatst, enzovoorts. Een dergelijke wijziging mag uiteraard niet stiekem een aparte wijziging in de Grondwet doorvoeren – het mag alleen gaan om administrativa. Een dergelijke opschoonwet moet overigens met een versterkte meerderheid in parlement en Senaat aangenomen worden.