wat houd gedoogsteun nou eigenlijk in?

Gedoogsteun is, in de politiek, steun die een oppositiepartij geeft aan een minderheidskabinet.

In democratische parlementaire systemen is het normaal dat er door een of meerdere partijen een coalitie wordt gevormd die een meerderheid heeft in het parlement. De partijen in de coalitie leveren ministers voor een regering die door de coalitiepartijen in het parlement wordt gesteund, een meerderheidskabinet. Wanneer het vormen van een meerderheidskabinet niet mogelijk blijkt of, wat vaker voorkomt, een coalitiepartij haar steun aan de regering opzegt, wordt de zittende regering een minderheidskabinet. Om haar plannen en programma voort te kunnen zetten is de regering in een dergelijke situatie afhankelijk van gedoogsteun buiten de coalitie. Gedoogsteun wordt doorgaans geleverd door partijen die ideologische of programmatische overeenkomsten hebben met een of meerdere coalitiepartijen. Soms kan overeenstemming met betrekking tot of het belang van de doelstellingen van de regering aanleiding geven voor een oppositiepartij om gedoogsteun te geven aan een regering. Omdat afhankelijkheid van gedoogsteun de stabiliteit van de regering ondermijnt en het uitvoeren van plannen lastig maakt, is het gebruikelijk dat een kabinet zijn ontslag indient en demissionair wordt. Demissionaire kabinetten zijn beperkt in hun bevoegdheden en mogen slechts lopende zaken afhandelen die niet controversieel zijn. Ook moet een demissionair kabinet nieuwe verkiezingen uitschrijven. Hierdoor wordt de afhankelijkheid van een kabinet op gedoogsteun sterk verminderd.

Nederland heeft een traditie van meerderheidskabinetten. In de recente parlementaire geschiedenis was het kabinet-Balkenende III een voorbeeld van een minderheidskabinet. Het kabinet volgde het kabinet-Balkenende II op dat was gestrand op het integratiebeleid en de kwestie Hirsi Ali. Balkenende III had als missie het doorvoeren van de begroting voor 2007 en het uitschrijven van nieuwe verkiezingen in november. Voor het uitvoeren van de resterende plannen was dit kabinet afhankelijk van gedoogsteun van wisselende meerderheden in de Tweede Kamer. Partijen die gedoogsteun leverden aan Balkenende-III waren onder andere de ChristenUnie, de SGP en, in mindere mate, D66.

Het betekent dat een partij in de oppositie bewust steun geeft aan de regering, om een aantal zaken geregeld te krijgen. Dit doen ze zonder dat ze deelmaken van de regering.

Een negatiever geladen woord, betekend dit 'parlementair opportunisme'. Omdat ze (partij die gedoogsteun levert) niet in de regering zitten, zijn ze niet gehouden aan een regeringsprogramma. Indien ze beslissen om de regering op bepaalde vlakken niet meer steunen, is de regering niet in staat meer haar werk goed uit te voeren.

Dat een partij, die geen deel uitmaakt van de regering zich nietals oppositie zal gedragen,maar de regering zo veel mogelijk zal steunen.Zo kan er een meerderheidskabinet ontstaan.

Toegevoegd na 11 uur:
meerderheids moet uiteraard minderheids zijn.