Waarom zouden politieke partijen een coalitie vormen met andere partijen?

Omdat je om te regeren een meerderheid moet hebben, en geen ENKELE partij zal OOIT een meerderheid (76 van de 150 zetels) halen in zijn eentje. Ze MOETEN dus wel samenwerken, of ze willen of niet. Dat is een rechtstreeks gevolg van ons "veelpartijenstelsel".

Als je alleen maar zou kunnen kiezen tussen "links" of "rechts" ,(zoals eigenlijk in Amerika, als is de keuze daar een beetje "rechts" of "heel rechts") is dat natuurlijk een heel ander verhaal.

Een politieke partij moet doorgaans wel een coalitie vormen.
In Nederland kan één partij vrijwel nooit alleen de meerderheid halen in de Tweede Kamer. Dat is bijvoorbeeld anders in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten waar twee grote partijen de landelijke politiek domineren. Eén van de belangrijkste oorzaken daarvan is het Nederlandse kiesstelsel van evenredige vertegenwoordiging. Dat betekent dat niet per district één kandidaat wordt afgevaardigd, maar dat alle stemmen op een partij bij elkaar worden geteld. Daardoor hebben kleinere partijen meer kans in de Tweede Kamer te komen.
De meerderheid moet dus gevonden worden doordat partijen in de Tweede Kamer gaan samenwerken en een 'coalitie' vormen. De coalitie steunt dan het kabinet.

In principe kunnen alle partijen in de Tweede Kamer met alle andere partijen samenwerken in een coalitie. Maar de ene ligt meer voor de hand dan de andere. Na Tweede Kamerverkiezingen gaan tijdens de formatie partijen bekijken wie met elkaar wil samenwerken. Soms sluiten partijen al voor de verkiezingen samenwerking met een andere partij uit, of zoeken ze die juist.

Toegevoegd na 5 minuten:
Coalities tussen confessionelen en liberalen zijn veel voorgekomen. Ook coalities tussen confessionelen en sociaaldemocraten komen voor. In de periode 1994-2002 was er een zogenoemde 'paarse' coalitie tussen sociaaldemocraten, liberalen en democraten ook tot de mogelijkheden.
Brede coalities van confessionelen met liberalen en sociaaldemocraten kwamen met name in de jaren vijftig van de vorige eeuw voor. Daarmee werd een breed draagvlak voor het beleid beoogd, wat in de periode van de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog belangrijk werd gevonden.
De tijdgeest kan ook op een andere manier een rol spelen. Samenwerking in een coalitie kan er toe leiden dat partijen 'genoeg' van elkaar krijgen en dan naar een andere coalitiepartner zoeken. Ook als een kabinet door toedoen van een coalitiepartner is gevallen lijkt die combinatie in een volgende kabinetsperiode kansloos.
Ook is het mogelijk dat partijen in de coalitie worden opgenomen, ondanks de mogelijkheid met minder partijen een meerderheid te verkrijgen. Een voorbeeld hiervan is het kabinet-Kok II. D66 was voor de meerderheid in de Tweede Kamer niet meer nodig, maar werd toch opgenomen in de coalitie.