heeft de Franse president het recht van veto als het gaat om besluiten van de regering en/of het parlement?

De Franse president heeft geen recht van veto, hij heeft de uitvoerende macht en regeert bij decreet.

Het Franse Parlement vormt de wetgevende macht en bestaat uit twee kamers:
Hogerhuis (Chambre haute) - Senaat (Sénat)
Lagerhuis (Chambre basse) - Franse Nationale Vergadering (Assemblée Nationale Française)
Beide Kamers hebben het recht van initiatief en het recht van amendement. Bij conflicten tussen Assemblée en Senaat moet een gemengde commissie een compromis opstellen.
De Senaat heeft echter geen vetorecht, waardoor de Assemblée het laatste woord heeft. Beide kamers van het parlement moeten een wet goedkeuren alvorens deze van kracht kan worden.
Als een wetsvoorstel door de Assemblée nationale is goedgekeurd mag de Senaat de wet inhoudelijk wijzigen. In dat geval moet de Assemblée de gewijzigde wet in een tweede lezing opnieuw behandelen en goedkeuren. Als dan de Assemblée de wet weer wijzigt, moet de wet weer terug naar de Senaat, voor tweede lezing.
De Senaat kan opnieuw de wet wijzigen. In theorie kan dit heen en weer sturen en wijzigen eindeloos duren omdat de Senaat geen vetorecht heeft.
Uiteindelijk kan de regering er, na een ingewikkelde procedure, voor kiezen om een wetsvoorstel alleen nog aan de Assemblée voor te leggen, wat zelden gebeurt.

In de Verenigde Staten beschikt de president over het vetorecht dat hem toelaat wetten te blokkeren. Een strijd tussen president en wetgevende macht zou echter ongelijk zijn. Door zijn veto uit te spreken, verplicht de president de wetgevende macht op zoek te gaan naar tweederde meerderheid om alsnog haar wil door te drukken. Het presidentiële veto maakt dat de discussie dan in alle openlijkheid moet worden gevoerd.