Waar leer je zo te praten als in de politiek zodat ( bijna ) niemand je begrijpt ?

je kunt bijv lid worden van een politieke partij en dan meedoen aan workshops debatteren of cursussen gesprekstechnieken. bij zo'n club heb je een hele verzameling mensen, die zich goed kunnen uitdrukken, dus van deze mensen kun je nog wat opsteken.
In elke regio zit wel een afdeling of een evt jongeren afdeling.

Ik begrijp jouw vraag niet zo goed.........

Ik vind politici best wel te begrijpen.

Natuurlijk zijn er ook truuks.
En jammer genoeg wordt er op scholen te weinig aandacht besteedt aan een goed debat, een goeie discussie voeren, een begrijpelijk verhaal houden.

Hangt toch ook af van je opleiding.
Welke school heb je gehad?

Heb je zelf niet wat voorbeelden, dan?

Dat leren ze door middel van mediatraining. Wat je daar bijvoorbeeld leert is om de regie in handen te houden bij een vraaggesprek, waardoor niet de interviewer de richting van het gesprek bepaalt, maar jijzelf.

Ben je er heel 'goed' in en is de interviewer niet scherp/kritisch, dan kom je er inderdaad mee weg om een eigen verhaal te houden dat eigenlijk geen antwoord is op de vraag.

Overigens kun jer erop rekenen dat een personeelsfunctionaris je daar niet zo gemakkelijk mee weg laat komen!

Als jij al merkt dat een door-en-door getrainde politicus eigenlijk geen echt antwoord geeft op de vraag, dan merkt een door-en-door ervaren personeelsfunctionaris zéker dat jij met behulp van een enkel cursusje vragen probeert te ontwijken.

Die personeelsfunctionaris blijft dus óf net zo lang prikken tot hij weet waar de pijn zit (waarom je niet gewoon antwoord geeft), óf concludeert dat je hem probeert te bespelen en wijst je alleen daar al op af.

Ai....als je echt niet begrijpt wat politici zeggen, kun je wellicht beter geen moeite doen het te leren. Zo ingewikkeld is het namelijk niet. Ze zeggen alleen nooit ja of nee, omdat dat in de politiek - net als op GV- geen volledige antwoorden zijn.
Er zijn wel cursussen voor vergader- en discussietechnieken, maar of je daar voor een sollicitatie veel mee opschiet ? Ze zijn wel leuk ; ik heb er indertijd een aantal gevolgd. Zeer leerzaam, kan ik je meedelen. Meer dan 20 jaar geleden, maar ik heb er nog steeds vaak plezier van.

In principe geven politici niet graag een direct antwoord op een directe vraag. Vaak moeten ze op hun antwoord terugkomen, wordt het tegen hen gebruikt, hebben ze de parate kennis niet voor een juist antwoord, zijn ze het zo gewend dat ze niet meer anders kunnen en zo is de lijst oneindig lang. Uitgangspunt is dus: het is “gevaarlijk” om een direct en adequaat antwoord op een vraag te geven.
Zij leren deze techniek in hun dagelijkse omgang met andere politici en de leerschool is hard. Als je een keer de fout in gaat, ben je de volgende dag nieuws en meestal negatief. Je moet dus altijd op je qui-vive zijn.
Daarnaast volgen ze mediatraining. Zie maar hoe Balkenende er de laatste jaren op “vooruit” gegaan is, incl. kapsel en bril.

Toch is deze manier van antwoord geven onsympathiek en volksverlakkerij. De kiezer heeft recht op een juist antwoord en verlangt dit ook. Het feit dat ze dit niet krijgen is een van de reden waarom de kiezer zo ver van de politiek verwijderd is geraakt.

Zaterdag las ik het interview met André Rouvoet, die niet zo grijs wil worden als de rest. Interviewster Kim van Keken vroeg hem of het niet een beetje raar was om midden in de grootste crisis van de afgelopen tachtig jaar met de drie belangrijkste politici van het land een hele dag bij elkaar te gaan zitten om een A4-tje op te stellen over het rapport-Davids.
Rouvoet: ‘Ja, dan ben ik bereid om uren te onderhandelen over komma’s en punten.’ Maar: ‘er is ook een grens aan wat je kunt bereiken, wat je met taal kunt oplossen.’
Let wel, Rouvoet heeft het niet over het oplossen van een probleem, maar over het ‘met taal’ oplossen van een probleem. Dat is een essentieel verschil. Zodra je zaken alleen nog maar met taal kunt oplossen, doe je aan management per formulering, en dat is machteloosheid in vermomming.

Als je deze tactiek in je privéleven wilt gaan toepassen, dan raad ik je dat ten sterkste af. Iedereen in je omgeving heeft je politieke antwoorden snel in de gaten en al snel beginnen ze je een vervelend mannetje/vrouwtje te vinden.
En zeker tijdens sollicitatiegesprekken zou ik dit niet toepassen. De mensen aan de andere kant van de tafel zijn daarin ook getraind en hebben je onmiddellijk in de gaten, net zo goed als jij de politici door hebt. Eerlijkheid duurt het langs is hier de slogan.
Beter is een goed vak te leren!

Een ervaren politicus danwel diplomaat zal altijd trachten om om de hete brei heen te draaien. Steeds is hierbij de gedachte om een neutraal maar vooral veilige stellingname te doen nemen. Want de wind waait vandaag uit het oosten (Linkse invloeden) en morgen uit het westen (rechts). Zodoende zal hij/zij altijd proberen in te dekken. Wel actief zijn ze doorgaans in netwerken opbouwen met invloedrijke organisaties, om na hun politieke carriére te kunnen beginnen als Commissaris in een provincie of een multinational. Wim Kok(hals) bijv. had z'n "kwartje" en vreet nu van Shell.

Politici proberen wel zo duidelijk mogelijk te spreken voor de kiezer, maar ze moeten zich zo uitdrukken dat ze zich niet vastpinnen en geen ruzie krijgen met hun collega's. Daarom wordt er zo voorzichtig geformuleerd. Politici onder elkaar begrijpen heel goed wat ze bedoelen. Het zijn dus geen trucjes om de kiezers of elkaar om te tuin te leiden. Dit taalgebruik is nodig om de politiek niet te laten vastlopen.

Je leert dat heel snel, door jezelf heel erg belangrijk te vinden en door te vinden dat iedereen onder indruk moet zijn van jouw braaksel.

Hoewel ik zelf weinig moeite heb met het verstaan van politicie vind ik het ergens jammer dat ze zo slecht in taal zijn.
Het leren van moeilijkwoorden gaat eigelijk vanzelf en het is dan ook geen kunst om deze in te zetten.
Veel termen en moeilijke woorden worden gebruikt om een verhaal te reduceen tot een kleine kernachtuge smanevatting van de tekst om onoverzichtelijke en lange verhalen te voorkomen.
Volgens mij is het de kunst om een verhaal niet langer te maken dan nodig maar het dan toch voor iedereen begrijpelijk is.
Wat heb je eraan een taal te leren die veel mensen niet snappen, dan kun je net zo goed latijn leren.
Anders is hegt als je plannen hebt je in die kringen te bewegen, een tip is dan luister goed na wat anderen zeggen en hoe ze praten. Dat gewoon na doen maar zorg wel dat je zeker bent van je zaak anders val je door de mand.

Neem eens contact op met de nummer 1 op dit forum, die kon er ook wat van