de Europese grondwet werd in 2005 door Nederland en Frankrijk verworpen. Maar ook Ierland wordt in dit verband genoemd. Hoe zit dat precies?

De Ieren hebben op 12 juni 2008 via een referendum Het Verdrag van Lissabon afgewezen.
De voornaamste redenen om tegen te stemmen waren een gebrek aan kennis over het verdrag, angst dat de Ierse identiteit en de eigen waarden verloren zouden gaan, de vrees dat de traditionele Ierse neutraliteit op het gebied van buitenlands beleid niet meer kon worden gehandhaafd, en de vrees dat de gunstige Ierse belastingwetgeving zou worden aangepast.
Het Ierse 'nee' zorgde voor veel ophef in de rest van de Europese Unie. Al snel werd de Ierse regering gevraagd om nogmaals een referendum te houden.
In ruil voor het houden van een tweede referendum kreeg de Ierse regering een aantal toezeggingen. Tijdens de Europese top van juni 2009 is overeengekomen dat het verdrag zelf niet zou worden aangepast. Om de afspraken met de Ieren vast te leggen werd een juridisch bindende verklaring ondertekend. In die verklaring legde de Europese Raad uit hoe het verdrag uitgelegd moet worden. Er werd tegemoet gekomen aan de Ierse zorgen.
Zo werd vastgelegd dat de Ierse neutraliteit niet zou wordt aangetast, het Ierse beleid rond abortus, euthanasie, onderwijs en de belastingwetgeving niet hoeft worden aangepast, en dat de Ieren hun eigen Europees Commissaris mochten behouden. Er was oorspronkelijk sprake van een nieuw systeem waarbij de lidstaten maar twee van de drie zittingsperioden van de Europese Commissie een eurocommissaris mochten leveren.
Bij de eerstvolgende verdragswijziging zou de verklaring pas officieel worden toegevoegd. Hierdoor kon worden voorkomen dat de andere landen het verdrag opnieuw moesten ratificeren.
Bij het tweede referendum op 2 oktober 2009 heeft de Ierse bevolking vóór goedkeuring van het Verdrag van Lissabon gestemd. Een ruime meerderheid van 67,1 procent stemde vóór, 32,9 procent was tegen. De opkomst was 58 procent.
Het scenario dat de Ieren een tweede keer vóór zouden stemmen was de Ieren niet vreemd. Bij de goedkeuring van het Verdrag van Nice in 2001-2002 stemden de Ieren in een eerste referendum tegen, om na enige tijd en nieuwe onderhandelingen alsnog 'ja' stemmen.