Als de meeste samenlevingen een democratie zijn, waarom slagen die er dan niet in om de olie-industrie uit te schakelen?

De landen die zichzelf een democratie kunnen noemen zijn afhankelijk van het kapitalistisch systeem. Door middel van de geldstroom (de transacties, het aan- en verkopen van goederen en diensten), de economie dus, draait het land en kan de welvaart in dat land onderhouden worden.

De olie-industrie is nog steeds een industrie waar vele westerse landen een financieel belang in hebben. Bovendien is er geen eensgezindheid vanuit de wetenschappelijke wereld of de uitstoot van de mensheid dé reden is van de opwarming van onze planeet. Vele westerse landen investeren echter toch in milieuvriendelijke alternatieven, maar de groeiende interesse in eco goods weegt niet op tegen het kapitaal dat te rapen valt in de olielanden.

We zouden de olie-industrie kunnen uitschakelen als we dat zouden willen. Het feit dat dit in een democratie niet gebeurt, betekent simpelweg dat we het kennelijk niet willen.

Kijk naar Duitsland voor een recent voorbeeld. Daar heeft men kortgeleden besloten tot een Energiewende (energie-omschakeling). Men wil alle kerncentrales zo snel mogelijk sluiten.

Dat kan best, maar dan moet Duitsland ofwel flink op energie besparen, ofwel de nu ontbrekende energie uit bijvoorbeeld windmolens halen.

Energiebesparen gebeurt niet. Simpelweg omdat de bevolking daar de moeite liever niet voor wil nemen, en er de benodigde investeringen niet voor over heeft. Dat is dus een democratische keuze.

Dus moet de energie uit windmolens komen. Maar die zet je natuurlijk neer in gebieden waar veel wind waait. Vanuit die gebieden moet je moet je de energie dan transporteren naar gebieden waar veel energie wordt verbruikt, maar waar het niet genoeg waait. Dat gebeurt via een geplande "energiesnelweg", een hoogspanningslijn van noord- naar zuid-Duitsland. De bevolking is daar nu fel op tegen, men wil die "energiesnelweg" niet.

Jouw idee van thorium is ook een goed voorbeeld. Dat klinkt heel leuk, en je hebt helemaal gelijk. Maar zodra bekend wordt dat thorium radioactief is, en dat je kerncentrales nodig hebt om energie uit thorium te halen, zullen wij geheel democratisch beslissen dat we dat NIET willen.

Daarnaast zijn er vele psychologische redenen om niets te willen doen aan de uitstoot van broeikasgassen en de daaruit voortvloeiende klimaatverandering. Wij kiezen er dus geheel democratisch voor om door te gaan met het veranderen van ons klimaat.

Toegegeven, 100% zeker is het nog niet dat de temperatuur flink zal stijgen, dat de zeespiegel omhoog zal gaan, en dat superstormen heel normaal zullen worden - maar de aanwijzingen zijn dusdanig sterk dat er inmiddels wel van wetenschappelijke consensus kan worden gesproken.

De vraag is: willen wij dat risico lopen?

Het democratische antwoord is een overduidelijk JA. Ook al weigeren wij onder ogen te zien dat wij JA zeggen tegen het aangaan van zo'n risico, we zeggen het wel degelijk. Geheel democratisch, psychologisch heel verklaarbaar, maar inderdaad: uitermate onverstandig. Helaas telt dat laatste niet in de psychologie, en dus niet in een democratie.